از بازارگرمی برای افزایش مشارکت تا بازگشت به قدرت
به گزارش جهان صنعت نیوز: اصولگرایانی که از احتمال ورود ظریف به انتخابات ریاست‌جمهوری می‌گویند را می‌توان به دو گروه تقسیم کرد؛ گروه نخست آن عده‌ای هستند که سعی دارند با پر و بال دادن به موضوع، این خیال را در سر آقای وزیر بپرورانند و به نوعی وی را راضی کنند که در صورت ورود به رقابت‌ها، پیروز می‌شود. نیت‌شان نیز گرم کردن تنور انتخابات است. این گروه خوب می‌دانند که اصلاح‌طلبان در مرحله قبل از انتخاب نیروهای خود مانده و اساسا درباره مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات تردید دارند. مانور دادن روی ظریف قطعا می‌تواند بذری در دل اصلاح‌طلبان کاشته و آنان را به این نتیجه برساند که با حمایت از ظریف قادر به رای‌آوری خواهند بود.
سوزاندن مهره اصلاح‌طلبان
گروه دیگری که بر کاندیداتوری ظریف اصرار دارند اما هدفی کاملا متفاوت دارند. این گروه با توجه به نظرسنجی‌های موجود و میزان محبوبیت ظریف او را به واقع یک گزینه جدی و احتمالی برای تکیه زدن بر کرسی ریاست‌جمهوری می‌دانند. به باور این گروه ظریف تنها نیروی اصلاح‌طلبی است که می‌تواند در مقابل هر یک از کاندیداهای احتمالی اصولگرا- از سیدابراهیم رییسی و محمدباقر قالیباف گرفته تا محمود احمدی‌نژاد و پرویز فتاح- حرفی برای گفتن داشته باشد و یک دوقطبی جدی بسازد. این گروه اما ترجیح داده‌اند که به جای دست روی دست گذاشتن از همین حالا تکلیف کار را معلوم کرده و این مهره اصلاح‌طلبان را بسوزانند. طرح نام ظریف به عنوان یکی از کاندیداهای احتمالی ۱۴۰۰ و تکذیب‌های مکرر وی برایشان قطعا این سود را خواهد داشت.
بازیابی سرمایه اجتماعی
نکته اینجاست که فعالان سیاسی اصلاح‌طلب نیز نظرات متفاوتی درباره کاندیداتوری وی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده دارند. برخی از سیاسیون در این جریان ناامیدتر بوده و معتقدند که این جریان سیاسی به کل شانسی برای پیروزی ندارد. به اعتقاد این طیف سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان از دست رفته و کسی به خاطر آنان و حتی با «تکرار»کردن‌هایشان پای صندوق نمی‌آید بنابراین بهتر است که دست از این بازی‌های سیاسی بردارد و با برگشت به جامعه فکر بازیابی بدنه اجتماعی خود باشد.
عبور از فیلتر شورای نگهبان
گروه دیگری از اصلاح‌طلبان اما در اغلب موارد خواهان حضور و استقرار در قدرت هستند و اصرار دارند که تحت هر شرایطی باید به میدان آیند. این گروه که قطعا کارگزاران و محمدرضا عارف و حامیانش را شامل می‌شود، معتقد هستند که یک جریان سیاسی هدفی غیر از برد در انتخابات و در اختیار گرفتن قدرت ندارد بنابراین با وجود همه مشکلات و موانع باید شانه خالی کرده و در صحنه بماند. این طیف از اصلاح‌طلبان اما در عین حال متوجه مشکلات خود همچون ناامیدی و یأس مردم از اصلاح‌طلبان و همچنین احتمال دست خالی ماندن بعد از اعلام نظر شورای نگهبان است و برای همین می‌خواهد همه گزینه‌های خود را روی میز بگذارد. این طیف گزینه‌هایی مثل محسن هاشمی، جهانگیری، محمدرضا عارف و حتی ائتلاف با امثال لاریجانی و مطهری را روی میز دارد اما از محمدجواد ظریف هم غافل نیست. آنان می‌دانند که ظریف مثل معین، صفایی‌فراهانی، رضا خاتمی و امثال آنان پشت فیلتر شورای نگهبان نمی‌ماند.
وجهه بین‌المللی ظریف
هرچه باشد، ظریف به عنوان یک کاندیدای اجاره‌ای قادر به جلب رای بخشی از جامعه است. او همچنین با وجود مشکلاتی که در سال‌های اخیر برای برجام پیش آمد، همچنان محبوب است و نظرسنجی‌های موجود این را ثابت می‌کند. افزون بر این، ظریف در عرصه بین‌المللی صاحب آبرو است و رییس‌جمهور شدن او می‌تواند امیدی برای حل‌و‌فصل مسائل سیاست خارجی باشد. او هم قادر به مدیریت وضعیت بین ایران و آمریکا و به طور کلی ایران و غرب است و هم توانایی سامان دادن به اوضاع و احوال ایران در منطقه را دارد.
گزینه قابل اجماع
مهم‌تر از اینها، ظریف آن گزینه‌ای نیست که اصلاح‌طلبان برای اجماع روی او به مشکل برخورد کنند. از کارگزاران گرفته تا اتحاد ملتی‌ها توانایی‌ها و پتانسیل‌های ظریف را قبول دارند. فقط این نیست و ظریف در جلب آرای خاکستری اصلاح‌طلبان موفق خواهد بود. او همان گزینه‌ای است که در دقیقه نود خیلی از تحریم‌کنندگان انتخابات را پای صندوق می‌آورد.
گذشته از همه اینها، ظریف در برابر گزینه حداکثری حریف حرفی برای گفتن خواهد داشت. اصلاح‌طلبان می‌دانند که نه جهانگیری با دفاع از وضع موجود می‌تواند از پس کاندیداهای قدر اصولگرا برآید و نه امثال عارف، محسن هاشمی و… .
نظر ظریف
ظریف بارها گفته که تمایلی به رییس‌جمهور شدن ندارد. با این حال همه خوب می‌دانیم که سیاست در ایران کاملا دقیقه نودی است و همه چیز بستگی به این دارد که چه کسانی در آخرین ساعات ثبت‌نام برای ورود به انتخابات احساس تکلیف کنند به خصوص اینکه بر اساس شنیده‌ها اصلاح‌طلبان صحبت‌های جدی با ظریف در این‌باره داشته‌اند و آقای وزیر هم کمافی‌السابق پیشنهادشان را رد نکرده بلکه فرصت خواسته که بیشتر فکر کند.
واکنش‌ها به کاندیداتوری ظریف
طرح گمانه کاندیداتوری ظریف در انتخابات ۱۴۰۰ تا‌کنون با واکنش‌های بسیاری همراه بوده است مثلا همین آقای فرید مدرسی روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب که دیروز مقابل ظریف نشسته و از او سوال می‌‌پرسید در صفحه توئیتر خود نوشته بود: «دکتر محمدجواد ظریف خود را قربانی جنگ قدرت میان اصولگرایان و اصلاح‌طلبان نمی‌کند. او گفته و امروز می‌گوید کاندیدای ۱۴۰۰ نیست اما برخی مایل هستند آگاهانه نام او را برای ریاست‌جمهوری بر سر زبان‌ها بیندازند تا برای خود محبوبیت بخرند و سپس کاندیدای خود را به جامعه بقبولانند.»
فعالان سیاسی بسیاری هم از هر دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا در این‌باره اظهار‌نظر کرده‌اند که برخی از آن در ادامه می‌آید:
حسین کنعانی‌مقدم، دبیرکل حزب سبز ایران: کاندیداتوری ظریف احتمال بسیاری دارد و او یکی از گزینه‌های جدی اصلاح‌طلبان است، زیرا هم چهره بین‌المللی دارد و با سابقه وزارت خارجه هم او می‌تواند در مجامع بین‌المللی حرفی داشته باشد.
علی صوفی، دبیرکل حزب پیشروی اصلاحات: اگر مردم به آقای ظریف اعتماد می‌کنند و نظر اکثر اصلاح‌طلبان بر این شخصیت سیاسی مثبت باشد و در عین حال خود او نیز تمایل به حضور در انتخابات داشته باشد، بعید نیست که او نامزد اصلاح‌طلبان شود. به هر حال باید در شورای‌عالی سیاستگذاری بحث شود تا همه اعضا بر سر یک راهبرد جامع به اتفاق نظر برسند.
عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب: تا نتوان جامعه را برای ضرورت رای‌دهی و مشارکت در انتخابات قانع کرد، به نظرم هیچ فرقی بین حمایت از میان ظریف، جهانگیری، عارف، محسن هاشمی، لاریجانی و ناطق نوری وجود ندارد. من موکدا معتقدم دوره همه این آقایان گذشته است.
سلیمی‌نمین، فعال سیاسی اصولگرا: به نظرم آقای ظریف بیشترین شانس را دارد که از طرف اصلاح‌طلبان در انتخابات ۱۴۰۰ حمایت شود چون حوزه کاری‌اش سیاست خارجی بود و عملکرد دولت در حوزه داخلی زیاد تاثیر منفی بر دیدگاه عمومی از او برجای نگذاشت.
سیدمصطفی هاشمی‌طبا، فعال سیاسی اصلاح‌طلب: پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری برای آقای ظریف چندان آسان هم نخواهد بود زیرا فقط نخبگان و روشنفکران به او اقبال نشان می‌دهند و معمولا مردم عادی به شعارهای بی‌برنامه و پوپولیستی رای می‌دهند.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهسیاسی
لینک کوتاه :