آوای زن حرام نیست!
به گزارش جهان صنعت نیوز: انتصاب زنان در وزارتخانه‌ها از جمله شعارهایی است که از سوی کاندیداهای ریاست‌جمهوری بارها شنیده شده است. اما تنها یک زن یعنی مرضیه وحید‌دستجردی در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد به سمت وزیر انتخاب شده است. حال روحانی بارها وعده معرفی زنان در مقام تصدی‌گری وزارت را داده بود اما در هیچ‌یک از دو دولت یازدهم و دوازدهم یک گزینه زن برای کابینه معرفی نکرد!
زنان ایرانی در سال‌های اخیر تا ۶۰ درصد ورودی‌های کنکور را از آن خود کرده‌اند اما به گفته معصومه آقاپورعلیشاهی، نایب رییس فراکسیون زنان در مجلس، ۵۳ درصد دانشجویان دختر رشته‌های تخصصی را در دانشگاه دنبال می‌کنند اما فاصله بین رشد تحصیلات و نرخ اشتغال زنان بسیار زیاد است. در این بین آمار بیکاری زنان در شهرستان‌ها بسیار نگران‌کننده است گرچه به دلیل نگاه مردسالارانه حقوق کارمند زن در یک شرکت کمتر از حقوق همکاران مردش است.
حال دادن حق تابعیت از سوی مادر به فرزندش که با محدودیت و در صورت تایید دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی تصویب شده، بلاتکلیفی لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت پس از هفت سال، لزوم اخذ رضایت زنان از همسر برای خروج از کشور، نداشتن حق حضانت فرزندان، نابرابری‌های جنسیتی در مقوله کار و آموزش و بسیاری موارد دیگر از جمله حقوقی است که روحانی آنها را نادیده گرفته است؛ حقوقی که شاید بسیاری از زنان حتی از آنها آگاه نباشند.
دیگر محدودیتی که زنان در جامعه با آن دست به گریبانند، موضوعاتی مانند ممنوعیت صدای زنان در موسیقی ایران، محدودیت برای روی صحنه رفتن نوازندگان زن، جرم بودن رقصیدن زنان و بسیاری موارد دیگر که حالا مشکلات بزرگی برای زنان و نمونه‌هایی از حقوق پایمال‌شده آنهاست.
هیچ آمار دقیقی وجود ندارد که در این مدت صدای چندین زن در موسیقی به اجبار خاموش شده و چندین خواننده زیرزمینی زن با وجود تمام محدودیت‌ها به فعالیت ادامه می‌دهند اما این صداهای ممنوعه گاه از چارچوب شبکه‌های اجتماعی بیرون می‌زنند و بازتابی جهانی پیدا می‌کنند.
هاله سیفی‌زاده یکی از خوانندگان زن ایران است که تنها به جرم اجرای آواز، با ممنوعیت خود و گروهش روبه‌رو شد. نگار معظم خواننده شیرازی هم که در یک تور گردشگری ترانه می‌خواند در نهایت با محکومیت قضایی روبه‌رو و مجبور شد ایران را ترک کند.
اخیرا ترانه «فراتر از قرنطینه» بازخوانی آهنگ «مرغ سحر» از همایون شجریان با همراهی خواننده زن لبنانی عبیر نعمه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است. بعد از انتشار آن چند خواننده زن به این قضیه و همخوانی همایون شجریان با خواننده لبنانی اعتراض کردند.
در صفحه اینستاگرام همایون شجریان همراه با معرفی این آهنگ آمده است: «تقدیم به تمام مردم جهان … مردمی که مهرشان مرز و نژاد نمی‌شناسد» و آرش گوران هم در مصاحبه‌ای درباره ایده و شکل‌گیری چنین اثری گفته است: «به هر حال موسیقی زبانی بین‌المللی است و هیچ‌کس نمی‌تواند انحصار آن را داشته باشد زیرا متعلق به همه است. در راستای ایده تولید و ضبط قطعه «مرغ سحر» نیز باید بگویم دلم می‌خواست موزیسین‌های بزرگ جهان را در کنار خود داشته باشم. اینکه قصد داریم از مرزها فراتر رویم و بگوییم نژاد ما یکی است و انسانیت مهم‌تر از مسائلی چون سیاست و رنگ و هر مقوله دیگر است.»
دیروز هم کویتی‌پور آهنگی را با دخترش همخوانی کرد، گرچه در فیلم مطرب هم آواز زن از سینما پخش شد؛ سوالی که در ذهن هر کسی متبلور می‌شود این است که آواز زنان در خاک ایران به چه دلیل ممنوع است؟
ممنوعیت‌های بی‌دلیل
در همین رابطه محمدتقی فاضل‌میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم به «جهان‌صنعت» گفت: برخی از این سختگیری‌ها بیشتر به خاطر مسائل گروهی و برخوردهای سیاسی است. در دو دوره ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد آزادی زنان بیشتر حس می‌شد زیرا دولت از حزب موافقی بوده است. در اصل به خاطر کسب محبوبیت در بین عموم مردم چنین آزادی‌های را پیش‌کش زنان می‌کردند. حال که بخشی از حاکمیت دولت را از خودش نمی‌داند، در این خصوص فشار بیشتری وارد می‌کند تا دولت را در میان نیمی از اقشار جامعه که زنان تشکیل می‌دهند، سقوط دهد. چنین برخوردهایی اصولا از پایگاه مذهبی سرچشمه نمی‌گیرد بلکه برخوردهای سیاسی احزاب و گروهای طیف‌های مختلف با هم است.
میبدی افزود: از منظر فقهی این محدودیت‌ها بسیار بیهوده است. چرا که از دیدگاه تمام علما حضور زن در استادیوم همانند حضور مرد در محافل عمومی است و دارای اشکال شرعی و فقهی نیست. گاه رفتن زنان برای دیدن بازی فوتبال به استادیوم همانند سینما رفتن عادی است. فردی هم که در زمین فوتبال بازی می‌کند عمدتا بدنش پوشیده است و تمام تمرکزش به فوتبال است. گرچه بین تماشاچیان و فوتبالیست‌ها به قدری فاصله است که یک لحظه هم حواس وی پرت نمی‌شود. بنابراین ما هیچ دلیلی برای حرمت حضور زن در ورزشگاه‌ها نداریم. در دوچرخه‌سواری زنان هم همین امر صدق می‌کند. هر محدودیتی که برای زنان قایل می‌شوند باید دلیل عقلی و منطقی داشته باشد؛ نباید صرف حرام بودن زنان را از تفریحات ورزشی محدود کرد. همان‌طور که یک زن پشت فرمان خودرو می‌نشیند، در مقابل هم می‌توانند در خیابان با امنیت کامل دوچرخه‌سواری کند. همچنین آواز خواندن زن.
صدای زنان حرام نیست!
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم با تاکید بر غیرشرعی بودن آواز خواندن زنان در ایران گفت: اگر زنی بخواهد آواز مولانا، حافظ، سعدی و بسیاری از اشعار اخلاقی و انسانی را بخواند، چه اشکالی دارد. در قانون و فقه هیچ دلیلی بر حرمت آن نداریم. هیچ پایه و اصول فقهی بر حرام بودن صدای زن وجود ندارد. در بحث‌های فقهی روایت‌های روشن و واضحی نیست که بگوییم صوت زن حرام است. برخی فقها می‌گویند در کنار آوازخوانی زنان مفسده است. در صورتی که معنای مفسده عریض و طویل است و معنای مشخصی ندارد. به صرف اینکه در کنار دوچرخه‌سواری و صوت زن مفسده است پس تمام فعالیت‌های زنان در جامعه را حرام کنیم کار اشتباهی است.
وی افزود: فرض کنید، فردی در زنجان چاقو‌سازی دارد، حال ما کارخانه وی را مخدوش کنیم که عده‌ای با برخی از این چاقوها قتل انجام دادند. چنین تمثیلی اشتباه است. البته اگر مساله در جامعه قالب بود، شاید این ممنوعیت جایز بود. مثلا بگویند قالب محصولات کارخانه فاسد است آن زمان می‌شود کل کارخانه را تعطیل کرد. مفسده به دو نوع اقل و اکثر تقسیم می‌شود. هیچ‌وقت در کنار آوازخوانی، استادیوم رفتن و دوچرخه‌سواری زن مفسده اکثر وجود نداشته است. اتفاقا در بین مردان، مفسده بیشتر است. هنگام خروج از استادیوم بارها صندلی‌ها را آتش زدند چه‌بسا با حضور بیشتر زنان در جامعه، مردان هم فرهنگشان بالاتر می‌رود. زیرا بیشتر رعایت ادب می‌کنند. بنابراین توجیه مناسبی نیست که اگر کنار کاری مفسده اقل بود آن را به طور کل تعطیل کنیم. بنابراین به عقیده بنده آواز خواندن زن همخوانی یا تک‌خوانی به دور از حاشیه، هیچ اشکالی ندارد.
تک‌خوانی زنان جرم نیست
میبدی در خصوص مجازات‌های بی‌پایه و اساس زنان آواز خوان گفت: بعد از انقلاب یک فقیهی آواز خواندن زنان را شرعا حرام اعلام کرد. ولی همان زمان آیت‌الله خمینی تک‌خوانی زنان را بلامانع اعلام کرد. چه‌بسا در هیچ کجای کتاب آسمانی ما نیامده که تک‌خوانی زنان حرام و ممنوع است. تنها یک آیه وجود دارد که ۱۰ تا معنای مختلف می‌شود از آن گرفت. حتی همان یک آیه هم به آواز خواندن مردان ایراد گرفته است. حال مشخص نیست به استناد کدام ماده قانونی زنان آواز خوان را بازداشت و حبس‌های طولانی‌مدت در نظر می‌گیرند. معمولا موضوعی که بخواهد جرم انگاری و تبدیل به قانون شود باید در مجمع قانونگذاری مطرح و تصویب شود. جرم انگاری کردن یک موضوع تنها به عهده فقها نیست بلکه علمای جامعه‌شناس و حقوقدان باید در آن خصوص بحث کنند. امروزه در دنیا بنگاه‌های فکر وجود دارد. برای حلال و حرام کردن بحثی نباید به حرف یک فقیه اکتفا کرد.
وی افزود: در هر مساله‌ای فتوا دادن مختص یک فقیه نیست بلکه آن موضوع در شورای‌عالی فقها متشکل از چندین کارشناس حوزه‌های روانشناسی، جامعه‌شناسی، حقوقی و فقهی باید بررسی شود. چه برسد به مسائل اجتماعی. حکم یک فقیه در این جور مواقع قابل قبول نیست.
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم درباره حقوق زنان در ایران گفت: از قدیم‌الایام حقوق زنان بیشتر از دیگران ضایع می‌شده. البته امروزه نگاه مردسالارانه در جامعه کمتر شده است. امیدواریم در آینده چنین محدودیت‌های کاهش پیدا کند. حقوق گرفته شده زنان به آنها پس داده شود.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :