بازی قدرت پوتین
علی بیگدلی * با سقوط ناپلئون اول، ناپلئون سوم که برادرزاده او بود، دوباره از همین شیوه استفاده کرد که دوباره مردم به او رای دادند. پس از استقرار مشروطه در انگلستان مدت‌ها صحبتی از رجوع به آرای عمومی در اروپا به چشم نمی‌خورد تا اینکه در دوران مدرن رفراندوم دوباره به راه افتاد. با اینکه رفراندوم عملی قانونی و حقوقی است اما چندان مطلوب نیست چراکه یکی از جلوه‌های حقوقی بودن رای‌گیری، تنوع رای است که رفراندوم فاقد این امتیاز است. در واقع می‌توان گفت که رفراندوم نمادی از دموکراسی نیست.
پوتین نه‌تنها در داخل روسیه، بلکه در عرصه جهانی یکی از قدرتمندترین رهبران به شمار می‌رود. زیرکی و ذکاوتش او را در رده ابرقدرت‌ها جای داده است. در عرصه داخلی قدرت نظامی و امنیتی روسیه را به شکل قابل توجهی ارتقا بخشیده و اکنون روسیه بزرگ‌ترین قدرت نظامی و همچنین بزرگ‌ترین قدرت اتمی جهان نیز به شمار می‌رود. او توانسته به عنوان یک رقیب قدرتمند در مقابل آمریکا عرض اندام کند و همچنین توانسته پیمانی نانوشته با روس‌ها امضا کند.
تفکرات امنیتی پوتین و عملکرد او در قدرت‌نمایی در کنار دریای سیاه چشمگیر بود. در مورد گرجستان هم همین‌طور. در مورد اوکراین هم با رجوع به گذشته می‌توان گفت که حق با روسیه بوده است. از طرفی نفوذ روسیه در خاورمیانه افزایش یافته و همچنین قیمت نفت روسیه در بازارهای جهانی نیز سیر صعودی داشته است و همچنین در دوره پوتین برای نخستین بار پادشاه عربستان به روسیه سفر می‌کند. مجموع این عوامل باعث شده پوتین در داخل روسیه از محبوبیت زیادی برخوردار شود و بتواند با رای بالای ۷۸ درصد در رفراندوم اخیر به پیروزی برسد. در نتیجه می‌توان گفت که این رفراندوم به نفع مردم روسیه بوده است.
پوتین با توجه به اینکه سابقه امنیتی دارد و افسر اطلاعاتی کا‌گ‌ب نیز بوده، از زیرکی قابل توجهی نسبت به رهبران هم‌نسل خود در عرصه جهانی برخوردار است. پوتین طی سال‌های زمامداری خود در روسیه توانسته جایگاه مناسبی را در بین جوانان کسب کند، ضمن اینکه شرایط اقتصادی این کشور نیز مطلوب بوده است.
از آنجا که آمریکا یک فرد قدرتمند مانند پوتین را در عرصه سیاست برنمی‌تابد، نسبت به این رفراندوم واکنش انتقادی داشته است چراکه در حال حاضر پوتین تنها فردی است که توانسته حریف آمریکا شود همان‌طور که تلاش آمریکا برای قطع روابط نفتی روسیه و اروپا به ویژه آلمان ناکام ماند. به دلیل اینکه آنگلا مرکل یک سوسیال‌دموکرات مسیحی است، این رابطه را با روسیه حفظ کرده است همان‌طور که لنین از گذشته‌های دور می‌گوید ما تنها امیدمان در دنیا به آلمان است که بتوانیم به سوسیالیسم متصل شویم. بنابراین واکنش منفی اتحادیه اروپا و آمریکا نسبت به انتخاب پوتین کاملا طبیعی است و مبنای واقعی ندارد و تنها بر اساس اصل رقابت و خصومت است.
* کارشناس مسائل بین‌الملل
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :