جنگ سرد تکنولوژیک

به گزارش جهان صنعت نیوز:  هوآوی با فروش ۱۲۳ میلیارد دلاری خود، به قیمت‌های تیز و فداکاری برای اهداف صنعتی حاکمان چین معروف است. از سال ۲۰۱۸ آمریکا این شرکت را هدف حملات قانونی قرار داده و آن را به نقطه اشتعال جنگ تجاری تبدیل کرده است. حال بریتانیا اعلام کرده که هوآوی را از شبکه‌های ۵جی خود منع خواهد کرد. سایر کشورهای اروپایی نیز احتمالا از همین روند پیروی کنند. این ماجرا به جای آنکه بیانگر راه‌حل غرب باشد، نشان‌دهنده فقدان یک استراتژی یکپارچه است. اگر جوامع آزاد و چین خواهان حفظ روابط اقتصادی خود و اجتناب از سقوط در آنارشی هستند، یک معماری تجارت جدید لازم است.

سران امنیتی آمریکا همواره نگران بوده‌اند که تجهیزات هوآوی برای کمک به جاسوسی کردن طراحی شده باشد و مشتریان خود را به یارانه فناوری چینی وابسته کند. اما بیش از ۱۷۰ کشور دیگر بر این باورند که این خطر قابل مدیریت است. بریتانیا که در امور اطلاعاتی همکاری نزدیکی با آمریکا دارد در سال ۲۰۱۰ گروهی از کارشناسان سایبری را گرد هم آورد تا بر اسباب و آلات هوآوی نظارت کند و سپس آن را به بخش‌های کمتر حساس شبکه محدود کرد. سایر کشورها از این رویکرد استفاده کردند. این رویکرد راه میانه‌ای را بین استقبال ساده‌لوحانه از سرمایه‌داری دولتی چین و یک جنگ سرد ارائه کرد.

با این حال دولت ترامپ جهان را به قطع همکاری با هوآوی ترغیب و تحریم‌های یکجانبه‌ای را علیه محصولات آن اعمال کرده است. بریتانیا نیز که مجبور شد بین یک متحد و یک عرضه‌کننده، یکی را انتخاب کند، ناچار شد تصمیم هفته گذشته را بگیرد. حالا انجام تجارت با شرکتی که عمو سام بخواهد از پا درآورد، خطرناک‌تر شده است. هوآوی نیز از سوی دیگر نتوانسته کارشناسان سایبری بریتانیا را نسبت به فعالیت‌های خود متقاعد کند. ضمن اینکه تمام توهمات مبنی بر اینکه رهبران چین در مواردی که واقعا مهم است به حاکمیت قانون احترام می‌گذارند، با اتفاقاتی که در هنگ‌کنگ رخ داد، از بین رفته است.

هزینه مستقیم بیرون کردن هوآوی از شبکه‌های اروپایی قابل تحمل است. اریکسون و نوکیا، دو عرضه‌کننده غربی می‌توانند تولیدات خود را افزایش دهند و ممکن است رقابت‌های جدیدی ایجاد شود چراکه شبکه‌ها به مرور بر نرم‌افزار و استانداردهای باز متکی می‌شوند.

بار اصلی هیچ ربطی به آنتن ندارد، بلکه ناشی از فساد در سیستم تجارت جهانی است. شاید ۱۰ یا ۱۲ کشور در نهایت همکاری با هوآوی را متوقف کنند- آلمان هنوز تردید دارد. اما این شرکت همچنان در جهان نوظهور کارایی دارد. تجارت مبتنی بر قوانین مشترک است اما تصمیم بریتانیا در میانه جریانی از لابی‌گری‌ها و تهدیدها صورت گرفته است. یافتن اصولی که در پس این تصمیم‌گیری بوده، دشوار است؛ اصولی که بتوان آن را به طور گسترده به کار گرفت. اگر مشکل، ابزارآلاتی است که در چین ساخته می‌شوند، اریکسون و نوکیا هم همین کار را می‌کنند. اگر مساله شرکت‌های چینی هستند که سیستم‌های ارتباط دستگاه‌ها را تولید می‌کنند، همین منطق درمورد اقتصاد در حال دیجیتالی شدن جهان صدق می‌کند خودروهای آلمانی و گوشی‌های اپل که در چین فروخته می‌شوند تا نرم‌افزار، داده‌ها و سنسورها بسته‌بندی می‌شوند. آیا چین هم حق ممنوع کردن آنها را دارد؟

این مساله جریانی از حس بی‌قانونی را تغذیه می‌کند. میانگین تعرفه تجاری چین-آمریکا ۲۰ درصد است. سرمایه‌گذاری مستقیم از چین به اروپا از اوج خود در سال ۲۰۱۶ تا ۶۹ درصد افت کرده است. منطق ممنوعیت هوآوی برکناری و مهار است اما اگر این مساله در مورد تمام روابط اقتصادی به کار گرفته شود، کارایی نخواهد داشت. آخرین رقیب بزرگ استبدادی غرب، اتحاد جماهیر شوروی، یک قدرت تجاری ناچیز بود. چین ۱۳ درصد صادرات و ۱۸ درصد سرمایه‌گذاری بازار جهان را در اختیار دارد و نیروی اقتصادی مسلط در آسیا محسوب می‌شود.

جوامع آزاد وقتی قوی‌تر هستند که هماهنگ عمل کنند. ممکن است اروپا مستقل عمل کرده و به دهه‌ها همکاری فراآتلانتیکی پایان دهد. با این حال دیر یا زود، اگر ترامپ نتواند در دور دوم انتخابات پیروز شود، آمریکا اتحادهای خود را احیا می‌کند چراکه بدون متحدان خود، تاثیرگذاری کمتری داشته است. غرب نمی‌تواند به طور بنیادی چین را تغییر دهد یا آن را نادیده بگیرد. اما با همکاری و هماهنگی می‌تواند راهی برای تجارت با دولت استبدادی که قابل اعتماد نیست، بیابد. هوآوی نشان داد که غرب در این کار شکست خورده، اما زمان آغاز دوباره است.