«هزاردستان» داخلی سد راه دیپلماسی ورزشی است
به گزارش جهان صنعت نیوز: سعید احمدیان؛جوان- نشست سالانه هفته گذشته کمیته بینالمللی المپیک باز هم با ادامه حسرت کشورمان برای داشتن یک کرسی در IOC همراه بود، آن هم در شرایطی که در بین پنج عضو جدید کمیته بینالمللی المپیک، دو آسیایی نیز دیده میشوند؛ یک عربستانی و یک مغولستانی، اما کشورمان همچنان پس از ۱۶ سال نمایندهای در IOC ندارد و از نداشتن کرسی تأثیرگذار در سازمانهای بینالمللی ورزش رنج میبرد. در گفتوگو با مصطفی هاشمیطبا آخرین عضو ایرانی IOC، درباره دلایل موفق نبودن کشورمان در دیپلماسی ورزشی در کسب کرسیهای حساس بینالمللی در ورزش صحبت کردهایم.
عضویت در IOC برای سیاسیها مهم نیست
هاشمیطبا در ابتدای صحبتهایش، عضویت در کمیته بینالمللی المپیک را نتیجه سالهای رایزنی و فعالیت میداند: «سالها فعال بودیم و کمیته بینالمللی المپیک فعالیتهای ایران را رصد میکرد. ما ارتباطات مداومی با مسئولان IOC داشتیم و مداوم آنها را به ایران دعوت میکردیم تا از نزدیک شاهد فعالیتهای ورزشی کشورمان باشند. تلاشها برای عضویت در کمیته بینالمللی المپیک از سال ۶۵ که به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک فعالیت میکردم، آغاز شد تا اینکه در سال ۲۰۰۰ به عضویت IOC درآمدم و چهار سال عضو هیئت اجرایی کمیته بینالمللی المپیک بودم.»
در حالی هاشمیطبا سال ۷۹ به عنوان عضو کمیته بینالمللی المپیک انتخاب شد که این اتفاق میتوانست ۱۲ سال زودتر بیفتد، اما سنگاندازیهای داخلی مانع آن شد: «اگر حمایتهای داخلی بود خیلی سریعتر این اتفاق میافتاد، اما سال ۶۷ بعضی از افراد در سفری که سامارانش، رئیس وقت کمیته بینالمللی المپیک به تهران داشت به ایشان گفته بودند که هاشمیطبا مسئلهدار است و قابل اعتماد نیست.»
رئیس سابق کمیته ملی المپیک درباره حمایتهای داخلی از خودش برای عضویت در IOC به نکته قابل تأملی اشاره میکند: «در انتخابات اعضای IOC، علاوه بر شخصیت و تجربه فردی که نامزد شده، حمایتهای سیاسی و مالی نیز تقریباً تأثیرگذار است. با این حال آن روزها حمایت خاصی از سوی مسئولان کشوری نشدم و فقط یک نامه از رئیسجمهور وقت داشتم که ایشان مرا تأیید کرده بود و این را به عنوان اینکه مورد اعتماد مقامات هستم به کمیته بینالمللی المپیک ارائه دادم. وگرنه آن روزها هم مسئولان سیاسی آن زمان زیاد به چنین فعالیتهایی و گرفتن پست در سازمانهای بینالمللی ورزش اهمیت نمیدادند.»
جلوی حذف ایران از المپیک آتن را گرفتم
هاشمیطبا درباره تأثیرات حضور یک ایرانی در سازمان مهمی همچون کمیته بینالمللی المپیک هم اینطور توضیح میدهد: «کسی که به عضویت کمیته بینالمللی المپیک درمیآید باید برای ورزش جهان مؤثر باشد و اینطور نیست که برای کشورش کار کند و این فعالیت یک کار بینالمللی است. البته در کنار وظیفه اصلی که اعضای IOC دارند، حضور یک مدیر ایرانی خیلی هم میتواند تأثیرگذار باشد. به عنوان نمونه وقتی من به عنوان یک عضو ایرانی کمیته بینالمللی المپیک در جریان یک مسابقه حضور داشتم، رئیس آن فدراسیون جهانی دید دیگری به تیم کشورمان داشت یا اینکه داوران نمیتوانستند خیلی اعمال نفوذ کنند.»
وی در ادامه با ذکر مثالهایی افشا میکند که اگر او سال ۲۰۰۴ عضو IOC نبود، کاروان ایران از المپیک آتن کنار گذاشته میشد: «در المپیک ۲۰۰۴ آتن و پس از ماجرای آرش میراسماعیلی و حریف رژیم صهیونیستی، فشاری به کمیته بینالمللی المپیک آورده شد که کاروان ایران را اخراج کند. این گزارش را به من به عنوان یک عضو IOC برای بررسی دادند و من هم گزارش لازم را دادم و این مسئله حل و فصل شد. البته نمیگویم اگر یک ایرانی عضو IOC نبود، حتماً کاروان ایران حذف میشد، اما اگر نماینده نداشتیم، شاید ایران از المپیک کنار گذاشته میشد.»
از داخل ضربه میخوریم
اختلافات داخلی اما در سال ۸۳ این پست حساس و مهم را از ورزش ایران گرفت و این مسئله سبب شده تا کشورمان در این سالها در المپیک و آسیایی سر اینکه نمایندهای در IOC نداشتیم، ضربات زیادی بخورد و حقخوریهایی در حق ورزشکاران کشورمان با توجه به نداشتن نماینده یا نفوذ در سازمانهای بینالمللی ورزش صورت بگیرد.
هاشمیطبا درباره چگونی از دست رفتن کرسی ایران در IOC میگوید: «در سال ۸۳ با توجه به اینکه تدوام حضورم در IOC، به ادامه کارم در کمیته ملی المپیک برمیگشت و من هم در دوره جدید انتخاب نشده بودم، این کرسی از ایران گرفته شد. ادعا کردند که شش ماهه دوباره پست ایران را در کمیته بینالمللی المپیک پس میگیرند، الان نه شش ماه، نه شش سال، بلکه ۱۶ سال از آن روز میگذرد و هنوز ایران در IOC نتوانسته نمایندهای داشته باشد. در داخل خودمان به خودمان و نه به شخص من، بلکه به ورزش کشورمان ضربات زیادی زدهایم و کسی هم رسیدگی نمیکند.»
گفتند پول بدهید و کرسی بگیرید
آخرین عضو ایرانی عضو کمیته بینالمللی المپیک معتقد است که حضور دوباره در IOC سخت است و به موانعی که در این باره وجود دارد، می پردازد: «کشورهای دیگر از نماینده خود میخواهند عضو کمیته بینالمللی المپیک شود و از او حمایت میکنند، پول خرج میکنند. این کار را عربستان، قطر و کشورهای دیگر نیز انجام میدهند و برای داشتن پست در کمیته بینالمللی المپیک پولپاشی میکنند. مثل عربستان که سالها پیش یک پول کلان برای عضویت در IOC پرداخت کرده بود.»
هاشمیطبا در پایان به پیشنهادهای عجیب سارامانش برای دادن یک کرسی به ایران در کمیته بینالمللی المپیک اشاره میکند: «به من گفتند که اگر این رقم را ایران به کمیته بینالمللی المپیک کمک کند، میتوانید در IOC عضو شوید. سامارانش توقعاتی دیگری از ما داشت و سال ۶۷ که عضویت ما اتفاق نیفتاد به ما گفت یک ملوان اسپانیایی را که در ایران زندانی است آزاد کنید، من تلاش میکنم که در IOC ایران پست بگیرید.»
لینک کوتاه :