تحریم‌های امروز، ابزارهای چانه‌زنی فردا
به گزارش جهان صنعت نیوز: آمریکا با طرح این ادعا که برنامه هسته‌ای ، موشک‌های بالستیک و برنامه‌های نظامی ایران تهدیدی برای صلح و ثبات خاورمیانه هستند، اقدام به گسترش تحریم‌های فلزات علیه ایران کرد. طبق این بیانیه ۲۲ فلز آلومینیوم ۳۱۹، آلومینیوم ۱۱۰۰، آلومینیوم ۲۲۵، آلومینیوم ۶۰۶۱، آلومینیوم ۶۰۶۳، آلومینیوم ۶۰۸۲، آلومینیوم ۷۰۷۵، آلیاژ برنز آلومینیوم UNS C63600، اکسید آلومینیوم، فولاد ۳۰۲، فولاد ۴۱۳۰، فولاد ضدزنگ ۳۲۱، فولاد ضدزنگ ۳۱۶، فولاد A877، فولاد A228، فولاد 100Cr6-52100، فولاد ماراجینگ ۳۵۰، فولاد ماراجینگ ۳۰۰، مس بریلیم، UNS C37000- CuZn38Pb1، مس تنگستن و پودر آلومینیوم با خلوص بالای ۹۸ درصد در لیست جدید تحریم‌های آمریکا قرار گرفته‌اند.
فقط این نیست و مایک پمپئو وزیر خارجه این کشور بار دیگر خواستار تمدید تحریم‌های تسلیحاتی شورای امنیت علیه ایران شد. او روز پنجشنبه در جلسه سنا مدعی شد که ایران یک کشور متخاصم محسوب شده و قربانی چیزی نیست.
وی با اشاره به کمپین فشار حداکثری علیه ایران مدعی شد که از ماه می ۲۰۱۸، ایالات متحده ۹۰ درصد درآمد نفتی ایران که به ادعای وی «صرف تروریسم و فعالیت‌های هسته‌ای نامشروع می‌شد» را کاهش داده است. پمپئو همچنین مدعی شد که آمادگی نظامی آمریکا در قبال ایران افزایش یافته است.
وزیر خارجه آمریکا با تاکید بر لزوم تمدید تحریم‌های تسلیحاتی شورای امنیت علیه ایران مدعی شد که اگر این تحریم‌ها تا پایان ۱۸ اکتبر تمدید نشوند، ایران آزادانه‌تر به «خرابکاری» در سراسر خاورمیانه و جهان ادامه خواهد داد.
یاهونیوز در خبری به نقل از پمپئو نوشت که ایالات متحده به زودی قطعنامه خود در خصوص تمدید تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران را ارائه می‌دهد و از تمام ابزار خود برای تمدید این تحریم‌ها استفاده خواهد کرد.
اهداف حداکثری و حداقلی
تمام این تلاش‌ها و افزایش فشارها در حالی است که آمریکایی‌ها شاهد بی‌اثری آن بوده‌اند. می‌دانند و اعتراف هم کرده‌اند که ایجاد تغییر در جمهوری اسلامی ایران به این سادگی‌ها نیست. همچنین می‌بینند که چرخ اقتصاد کشور اگرچه به سختی، اما می‌چرخد و آنان به هدف خود یعنی ورشکستگی اقتصاد ایران دست نیافته‌اند. با این وجود دست به وضع و اعمال تحریم‌های جدید زده و این سوال را به ذهن می‌رسانند که این رویه چه دستاوردی برایشان خواهد داشت؟
قاسم محبعلی مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت امور خارجه در گفت‌وگو با «جهان صنعت نیوز» به شرح دستاوردهای احتمالی آمریکایی‌ها از افزایش تحریم‌ها علیه ایران پرداخت و گفت: «آمریکایی‌ها هنوز امیدوار هستند که فشار حداکثری جواب دهد و ایران به میز مذاکره آید، به همین خاطر نیز تحریم‌ها را افزایش می‌دهند. تحلیل‌شان نیز این است که تحریم‌ها تا حد زیادی اثر گذاشته است چون فروش نفت ایران به حداقل ممکن رسیده و هیچ‌وقت از زمان صدور نفت ایران تا امروز، ایران این‌قدر کم نفت صادر نمی‌کرده است. از طرفی هم وضعیت ارز، تورم و… را نگاه می‌کنند و به این نتیجه می‌رسند که ادامه این وضعیت می‌تواند اثرگذار باشد.»
این کارشناس مسائل سیاست خارجی همچنین گفت: «خاصیت دیگر این تحریم‌ها برای آمریکایی‌ها این است که اگر روزی قرار بر مذاکره یا کاهش تحریم باشد، امتیاز بیشتری بگیرند. روشن است که تحریم‌ها را یکجا برنمی‌دارند و در حذف تدریجی نیز برای هر کدام از این تحریم‌ها یک ما‌به‌ازا می‌گیرند مثل زمان برجام که تحریم‌ها را به هسته‌ای و غیرهسته‌ای و… دسته‌بندی کردند.»
وی با اشاره به اینکه «نهایتا احتمال آن می‌رود که دو طرف یک جایی و در یک نقطه‌ای باید بنشینند و مذاکره کنند» گفت: «در آن نقطه طرفین از ابزارهای خود استفاده می‌کنند و ابزار آمریکایی‌ها همین تحریم‌هاست.»
محبعلی در پاسخ به اینکه «با توجه به سیاست‌های کلی ایران مبنی بر عدم مذاکره» آمریکایی‌ها چرا هنوز روی این موضوع حساب می‌کنند گفت: «در دنیای دیپلماسی چنین چیزی سابقه ندارد که هیچ‌وقت مذاکره صورت نگیرد. ما سه تجربه داریم که هر سه به مذاکره و روش‌های دیپلماتیک رسید؛ یکی گروگان‌گیری دیپلمات‌های آمریکا که با مذاکره و توافق الجزایر حل شد، دوم هشت سال جنگ بود که بالاخره ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت و مذاکره انجام داد. سوم هم مساله هسته‌ای که از سال ۸۴ تا ۹۲ این تصور وجود داشته توافقی صورت نمی‌گیرد. اما دیدیم که نهایتا مذاکره شد و الان هم به نظر می‌رسد که دو طرف بالاخره باید یک جایی نرمشی به خرج دهند و همان‌طور که در برجام صورت گرفت، مذاکره کنند.»
این کارشناس روابط بین‌الملل گفت: «اینکه فرض کنیم این وضعیت تا قیام قیامت ادامه خواهد یافت یا اینکه یک طرف به طور کامل سقوط می‌کند، نادرست است. هر دو اینها فرض‌های غلطی است. آمریکا که خیلی بعید است یک روزی سقوط کند یا رژیم آن عوض شود. درباره ایران نیز شرایط نشان داده که ایران فعلا پایدار است و بالاخره یک جایی باید نشست و مذاکره کرد.»
محبعلی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه «با توجه به ناکامی آمریکایی‌ها در رسیدن به هدف اصلی خود یعنی ایجاد تغییر در جمهوری اسلامی و پافشاری بر عدم مذاکره، افزایش تحریم‌ها چه دستاوردی خواهد داشت» گفت: «این را در نظر داشته باشید که کشورها همیشه اهداف حداکثری خود را اعلام می‌کنند اما بین حداکثر و آنچه اتفاق می‌افتد منطق فازی در سیاست حاکم است یعنی بین صفر و یک یا سیاه و سفید هزاران حالت وجود دارد یا بین صفر و صد هزاران عدد وجود دارد. طبیعتا آمریکایی‌ها هم مثل همه صد را اعلام می‌کنند اما در مذاکره هر کشوری سعی می‌کند که یک عددی بین صفر و صد به دست آورد.»
استیصال آمریکایی‌ها
منصور حقیقت‌پور، نماینده و عضو پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس نیز در گفت‌وگو با «جهان صنعت نیوز» به این تحریم‌ها واکنش نشان داد و گفت: «تحریم‌های جدید نشان‌دهنده استیصال آمریکایی‌هاست. آنها مثل یک فردی که در حال غرق شدن است و برای نجات خود به هر خار و خاشاکی دست می‌اندازد، عمل می‌کنند.»
وی افزود: «اینها هر غلطی از دست‌شان برمی‌آید، انجام می‌دهند و فکر می‌کنند که کارساز است. نمی‌دانند که با ملت بزرگی مثل ملت ایران باید با ادب و احترام متقابل صحبت کنند. هر چه به ما ضربه زده‌اند ما مثل یک میخ آهنین در زمین رفته و محکم‌تر شده‌ایم. بیشتر فشار آورند ظرف سال‌های آینده قدرت دوم موشکی دنیا خواهیم شد. ما قدرت هسته‌ای جهان اسلام هستیم. چه بخواهند و چه نخواهند دنیا به قدر کافی بزرگ است و نمی‌توانند همه نهادهای اقتصاد دنیا را به خط کنند. ما با رویکردی که نسبت به شرق داریم، تمام موانع و این تحریم‌ها را پشت سر می‌گذاریم و روسیاهی برای زغال یعنی همین آمریکایی‌ها و اسراییلی‌ها می‌ماند.»
حقیقت‌پور تاکید کرد: «منطق آمریکایی‌ها، منطق جنگل‌نشینان است. فکر می‌کنند در باغ وحش زندگی می‌کنند و اگر زورشان زیاد باشد، حاکم خواهند بود. این‌طور نیست. امروز مسائل دیگری برای اداره دنیا مطرح است و همه چیز دست آمریکایی‌ها نیست. همه چیز پول و هژمونی نظامی نیست. امروز مدیریت‌ها و قابلیت‌هایی که در صحنه‌های بین‌المللی عرضه می‌شود اهمیت دارد. شما نگاه کنید، ما کنار گوش آمریکایی‌ها با ونزوئلا تجارت کردیم و باز هم خواهیم کرد. دنیا بزرگ است و آمریکایی‌ها کوچک‌تر از آن هستند که بتوانند دنیا را مدیریت کنند.»
آمریکا از سر استیصال دست به تحریم بزند یا با منطق، فرقی ندارد. هدف حداکثری آنان با این کارها تامین نمی‌شود و خودشان هم خوب می‌دانند. حال باید منتظر ماند و دید که با منطق فازی در سیاست دستاورد آمریکایی‌ها از اعمال تحریم‌های بیشتر چه عددی است. همچنین باید دید که مقامات ایرانی چه تدبیری اندیشیده و با واکنش‌ها و سیاست‌های داخلی و خارجی خود چقدر به آنها اجازه می‌دهند که به هدف برسند.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژه
لینک کوتاه :