زیان هنگفت تولیدکنندگان صنایع‌دستی از فروش شبکه‌ای
به گزارش جهان صنعت نیوز: در واقع برخی تولیدکنندگان صنایع‌دستی که تمام تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد گذاشته و اقدام به خرید دستگاه و استخدام کارمند برای تولید سفارشات شرکت‌های فروش شبکه‌ای کرده بودند حالا با مشکل جدی اقتصادی مواجه شده‌اند.
جهت بررسی دقیق‌تر ابعاد این موضوع با حسین بختیاری مدیرعامل مجمع هنرمندان صنایع‌دستی صحبت کردیم. وی معتقد است که فعالان صنایع‌دستی باید با آینده‌نگری بیشتری عمل می‌کردند و در زمینه فروش فقط به فروش نقدی محصول اکتفا کرده و تجارت خود را به آینده فعالیت شرکت‌های شبکه‌ای گره نمی‌زدند.
مشروح گفت‌وگوی «جهان صنعت نیوز» با مدیرعامل مجمع هنرمندان صنایع‌دستی در پی می‌آید.
* فعالیت و فروش صنایع‌دستی به صورت شبکه‌ای مدتی است که مشکلاتی را برای تولیدکنندگان صنایع‌دستی و نیز برای شرکت‌های ارائه‌کننده و مصرف‌کنندگان به وجود آورده است. وضعیت حال حاضر در این خصوص چگونه است؟
از همان ابتدایی که یک شرکت، فعالیت فروش شبکه‌ای محصولات صنایع‌دستی را شروع کرد ما به عنوان یک تشکل صنفی با خرید محصولات صنایع‌دستی توسط این شرکت موافق، اما با فروش آن به این سبک مخالف بودیم
یعنی اینکه یک شرکتی بیاید به تولیدکنندگان صنایع‌دستی سفارش محصول دهد و تولیدکنندگان تولیدشان رونق پیدا کند هر شرکتی که باشد موافق آن هستیم اما اینکه محصول صنایع‌دستی به صورت شبکه‌ای در بازار مجازی و فیزیکی ارائه شده و باعث ایجاد شبهه شود یا بهره‌برداری‌های غیرمشروع اقتصادی یا سیاسی از آن صورت گیرد را نپذیرفته و با آن مخالف هستیم.
به دوستانی که در شرکت فروش شبکه‌ای بودند نیز همان ابتدا گفتیم که این روش توزیع به نظر ما روش اشتباهی است اما این شیوه عمل، تشخیص خود آنها بوده است. به نظر من می‌شد که از روش‌های بهتری برای توزیع محصول استفاده کرد. شاید گردش مالی آن به این حد نبود اما الان بازار پایداری را برای محصولات صنایع‌دستی داشتیم.
دوستان اما تا مدتی محصولات صنایع‌دستی را با این شیوه فروختند و در برهه‌ای نیز بازاری را با نوساناتی که داشت تجربه کردند اما در انتها دستگاه‌های امنیتی به موضوع ورود کردند چراکه معاملات شبکه‌ای از دیدگاه «اقتصاد سالم» در آن شبهه وجود دارد و نمی‌تواند همه را راضی و متقاعد کند.
* در شرایط فعلی برای جبران خسارات وارده به تولیدکنندگان صنایع‌دستی و ایجاد بازار دوباره برای آنها چه باید کرد؟
به نظر من باز هم این فرصت وجود دارد که شرکت‌های فعال در زمینه فروش شبکه‌ای صنایع‌دستی شیوه فروش خود را اصلاح کنند و به جای آنکه صنایع‌دستی به صورت هرمی خرید و فروش شود به صورت بازارهای مشخص و متعارف‌تر خرید و فروش شود.
در مجموع اما اقدام اولیه در خرید محصولات صنایع‌دستی مثبت بوده اما چون نحوه فروش آن به لحاظ معیارهای اقتصاد سالم شبهه داشته است طبیعی است که با چالش مواجه شود و این امر هم از ابتدا قابل پیش‌بینی بود. به همین دلیل نیز به تولیدکنندگان صنایع‌دستی هشدار دادیم که هنگام فروش سعی کنند طلبه کار نشوند و امر فروش را نه به عنوان شبکه، بلکه به عنوان فروش محصول در نظر بگیرند. فکر می‌کنم اگر این دوستان روش خود را اصلاح کنند و به یک روش صحیح و اقتصادی که در آن شبهه وجود نداشته باشد پایبند باشند بتوانند جبران مافات کنند و بخش عمده‌ای از مشکلاتی که در این مدت به وجود آمده را حل کنند.
* به هر صورت یک نیازی برای تولیدکنندگان صنایع‌دستی تحت تاثیر فعالیت شرکت‌های شبکه‌ای فروش ایجاد شده است؛ برخی از تولیدکنندگان صنایع‌دستی برای تولید سفارش شرکت‌های شبکه‌ای نیرو استخدام کرده‌اند و با توجه به شرایط حاضر با مشکل مواجه شده‌اند. فکر می‌کنید برای رفع چالش امروز تولیدکنندگان صنایع‌دستی که درگیر این مشکل هستند چه باید کرد؟
اصول اعتقادی ما به عنوان یک ایرانی، مسلمان و انسان این است که هدف وسیله را توجیه نمی‌کند. ما حتی در جنگ تحمیلی برای آنکه دشمن را شکست دهیم به هر حربه‌ای دست نزدیم. فعالان صنایع‌دستی که آینده‌نگرتر بودند پیش از فروش محصول به شرکت‌های شبکه‌ای با ما مشورت کردند و ما نیز به آنها اعلام کردیم که ابتدا پول را دریافت کنند و بعد فروش داشته باشند. اگر این روش اقتصادی در مراودات مورد توجه فعالان صنایع‌دستی قرار می‌گرفت کمتر ضرر می‌کردند. اینکه گروهی را به کار بگیریم، تجهیزاتی را فراهم کنیم و کارگاهی را به امید آنکه بعدها اتفاقی بیفتد راه‌اندازی کنیم در واقع وارد بازار مطالعه‌نشده شده‌ایم.
در امر تولید هیچ گاه نباید فقط به یک مشتری فکر کنیم و تمام تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد قرار دهیم. یکی از دلایل زیان‌های گسترده صنایع‌دستی به واسطه کرونا نیز همین عملکرد حساب نشده است؛ تولیدکننده هنگامی که اوضاع اقتصادی خوب است باید احتمال بروز درون افول را نیز در نظر بگیرد. با اتخاذ این رویکرد اگرچه ممکن است مشکلاتی به وجود آید اما بحران برای تولیدکننده صنایع‌دستی ایجاد نمی‌شود. در دوران کرونا یک تولیدکننده صنایع‌دستی که ۲۰ سال سابقه دارد نباید با شش ماه رکود زمین بخورد. علت زمین خوردن آن است که آینده‌نگری لازم نشده است.
به نظرم عقلای حوزه صنایع‌دستی و تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان باید کنار یکدیگر بنشینند و از حداقل‌های موجود بهره‌گیری کنند و ثمره را به حوزه هدف یعنی هنرمندان و صنعتگران صنایع‌دستی بازگردانند. این امکان وجود دارد که با تدوین و اجرای برنامه‌ریزی مشخص، اقتصاد صنایع‌دستی در حداقل زمان از این وضع نجات یابد. البته این مهم مشروط بر آن است که عزم ملی وجود داشته باشد و هم مجلس و هم دولت و هم بخش غیردولتی مرتبط کنار یکدیگر نشسته و گروهی را تشکیل دهند. ما نیز آماده هستیم که کمک لازم را ارائه دهیم تا چالش‌ها را بررسی کنیم و بهترین راهکارها را ارائه دهیم.
* این روزها بحث برگزار شدن یا نشدن نمایشگاه صنایع‌دستی هم بسیار داغ بوده و موافقان و مخالفان خود را دارد. از نظر شما آیا برگزاری این نمایشگاه می‌تواند کمکی به حل بخشی از مشکلات تولیدکنندگان صنایع‌دستی کند یا بازخورد احتمالی نمایشگاه صنایع‌دستی را اثربخش نمی‌دانید؟
باوجود آنکه فعالان صنایع‌دستی شرایط اقتصادی نامناسبی دارند اما با برگزاری نمایشگاه مخالف هستیم، علت نیز آن است که تجربه‌های قبلی نشان داده برگزاری نمایشگاه اثربخشی لازم را ندارد. در بهمن ماه سال ۹۸ نیز معاونت صنایع‌دستی نمایشگاه ملی عیدانه تشکیل داد اما فعالان صنایع‌دستی بازخورد مناسبی دریافت نکردند. نمایشگاه بیشتر یک شانتاژ است که حالت نمایشی دارد و به نظر من به جای شرکت‌کنندگان برای برگزارکنندگان نمایشگاه عایدی دارد. نمی‌توانیم این موضوع را نادیده بگیریم که تجربه‌های قبلی نشان داده برگزاری نمایشگاه برای صنایع‌دستی عایدی ندارد و نباید اشتباهات گذشته را تکرار کنیم. بنابراین برگزاری نمایشگاه به درد فعالان صنایع‌دستی نمی‌خورد و به نظرم این پولی که قرار است برای برگزاری نمایشگاه صرف شود بین ۵۰ نفر از تولیدکنندگان صنف که مشکل دارند توزیع شود. یعنی به جای اختصاص ۵۰۰ میلیون تومان برای نمایشگاه صنایع‌دستی، ۵۰ وام ۱۰ میلیون تومانی به تولیدکنندگان این حوزه اختصاص داده شود.
اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :