ترامپ و ظهور دیپلماسی شکست

به گزارش جهان صنعت نیوز:  دونالد ترامپ تصیم خود را برای خروج ایالات متحده از توافق نامه آب و هوایی پاریس در باغ گل رز کاخ سفید در اول ژوئن سال ۲۰۱۷ در واشنگتن اعلام کرد. مهارتی که دونالد ترامپ در هنگام انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۶ از آن دفاع کرده بود، توانایی ادعایی او برای انجام معاملات خوب بود. استدلال ترامپ این بود که آمریکا دهه هاست توسط متحدین و مخالفان از بین رفته ، همان کسانی که در ماراتن مذاکرات از ایالات متحده سود برده اند؛ توافق نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) بدترین توافق تجاری تاکنون بود، توافق هسته ای با ایران فاجعه بار بود، و متحدان پیمان در اروپا و آسیا سعی داشتند با اجرای تجارت ثروت ایالات متحده را از طریق مازاد و عدم پرداخت هزینه کافی برای سربازان آمریکایی در خاک آنها بدزدند.  ترامپ به عنوان نویسنده کتاب «هنر معامله» ، ادعا کرد که او به سواری مجانی، مذاکره دوباره در معاملات بد پایان خواهد داد و توافق نامه های جدید دیپلماتیک را در مناطقی که تمام پیشینیان او شکست خورده بودند را به خطر انداخت.

پس از گذشت نزدیک به چهار سال از سمت ریاست جمهوری، ترامپ به طرز چشمگیری تلاش های اندکی از خود نشان داده است. برای هفته گذشته ، تنها گام مثبت به زعم دونالد ترامپ در سیاست خارجی آمریکا عادی سازی روابط اسرائیل و امارت در هفته گذشته بود. در صورتی که در بسیاری موارد دیگرمانند توافق هسته ای ایران، توافق نامه اقلیمی پاریس، پیمان نیروهای هسته ای میان برد (INF) ، مشارکت ترانس آتلانتیک و پیمان آسمان باز  ترامپ توافق های موجود را پاره کرده یا کنار گذاشته است و توانسته هیچ چیزی را در جای خود قرار دهد. در موارد دیگر از جمله صلح اسرائیل و فلسطین، کره شمالی و افغانستان او مذاکراتی را با سران بزرگ آغاز کرده اما نتوانسته است توافق های جدیدی انجام دهد. و در موارد دیگر  مانند لیبی ، اوکراین و سوریه  دولت ترامپ به هیچ وجه تلاش نکرده است، و اغلب در رقابت با قدرت های دیپلماتیک مانند روسیه یا ترکیه، دیپلماسی را رها می کند.

در رابطه با تجارت، ترامپ موفق به تنظیم تعدیل حاشیه ای در NAFTA شد و فاز اول توافق تجاری را با چین را انجام داد که تعرفه های ایالات متحده را در ازای وعده های غیرقابل اجرای چینی ها برای خرید کالاهای آمریکایی بیشتر کاهش داد. اما این معاملات به سختی به نمونه هایی از معامله های استادانه ای مبنی بر اینکه ترامپ در قبال آن اقدام کرده بود ، نزدیک شد. فقط در جو روانی کنونی کاخ سفید می توان به این سابقه کلی دیپلماتیک نگاه کرد و نتیجه گیری کرد، همانطور که رابرت اوبراین ، مشاور امنیت ملی می گوید، ترامپ را باید “نامزد پیشرو برای جایزه نوبل” دانست.

با وجود این شکست ها، ترامپ نه تاکتیک های مذاکره خود را تغییر داده است و نه اهداف خود. در عوض، دولت به سادگی به سیاستی از پیش باخته که ظاهراً برای نابود کردن آنچه نمی تواند نجات دهد، متوسل شده است. دیگر مجازات مخالفان  و حتی گاهی متحدین، بخشی از یک استراتژی دیپلماتیک برای دستیابی به اهداف خاص سیاست نیست. این خود به هدف تبدیل شده است. در بسیاری از موارد ، به نظر می رسد دولت دیگر حتی در تلاش برای ایجاد معاملات جدید نیست ، بلکه صرفا با اعلام درد ، میزان موفقیت را رقم زده است. ابزار پایان دادن به آن از طریق آسیب اقتصادی و بی ثباتی در یک کشور با هدف ایجاد اهرم دیپلماتیک برای معامله، ظاهراً به خودی خود پایان یافته است.

بارزترین نمونه از تاکتیک های جایگزین استراتژی زمین سوخته، سیاست “فشار حداکثر” بر ایران است. (استراتژی زمین سوخته یک استراتژی نظامی است که به معنی از بین بردن تمامی منابع در دسترس نیروی دشمن است.) هنگامی که ترامپ در ماه مه ۲۰۱۸ ایالات متحده را از توافق هسته ای ایران خارج کرد ، وی ادعا کرد که هدف از انجام این کار مذاکره برای برجام است. با این وجود، به طور قابل پیش بینی ، ایران وارد این بازی نشد و در عوض برنامه هسته ای خود را دوباره آغاز کرد و تهران مذاکرات جدید با ترامپ را رد کرده است. در ۱۴ آگوست در شورای امنیت سازمان ملل، دولت ترامپ هنگامی که قطعنامه تحت حمایت آمریکا با تحمیل تحریم تسلیحاتی علیه ایران فقط حمایت جمهوری دومینیکن را در شورای ۱۵ نفره جلب کرد، با شکستی تحقیرآمیز روبرو شد. متحدان تاریخی آمریکا از جمله انگلستان، فرانسه و آلمان همه ممتنع بودند، در حالی که روسیه و چین به آن رأی دادند. انزوای مشابه احتمالاً در صورت و هنگامی که دولت ترامپ سعی دارد از مکانیسم ماشه تحریم های سازمان ملل استفاده کند، اتفاق خواهد افتاد.

به نظر می رسد سیاست چین ترامپ در جهت مشابهی قرار دارد. مانند سایر موارد، ترامپ در ابتدا لیست طولانی از اهداف سیاسی را که هدف از دستیابی به فشار اقتصادی برای دستیابی به آنها بود، تشریح کرد ، از جمله اصلاح شیوه های تجارت نامناسب چین. ترامپ ادعا کرد با ضربه زدن به تعرفه ها به طور فزاینده ای در چین، پکن سرانجام مجبور خواهد شد کسری تجاری خود با ایالات متحده را کاهش داده و به دامپینگ غیرقانونی، سرقت املاک معنوی و دستکاری ارز پایان دهد. با وجود این ، دو سال از اعمال این تعرفه ها می گذرد، در حالی که به اصطلاح مزایا فقط در قالب یک معامله تجاری باریک به وجود آمد که مشکلات اساسی را حل نکرد. اکنون به نظر می رسد که ترامپ از دستیابی به یک معامله تجاری جامع تر دست برداشته است و می پذیرد که دیگر به این موضوع حتی فکر هم نمی کند.

تاکتیک های زمین سوخته جایگزین مذاکرات ناکام در سرتاسر سیاست گسترده ایالات متحده آمریکا شده است. هنگامی که فلسطینی ها از خرید “پیشنهاد قرن” پیشنهادی ترامپ خودداری کردند ، او با پایان دادن همه کمک های مالی به کرانه باختری، غزه ، و پناهندگان فلسطینی و قطع کانال های دیپلماتیک تلافی کرد. با چشم انداز مذاکراتی که تقریباً وجود ندارد، ترامپ به سادگی از سیاست های اسرائیل حمایت می کند در حالی که فلسطینی ها را به سرنوشت خود واگذار می کند. در ونزوئلا ، ترامپ در اوایل سال ۲۰۱۹ به عنوان بخشی از برنامه عزل نیکلاس مادورو تحریم های سنگین وضع کرد، اما با گذشت زمان به نظر می رسید صبر و علاقه خود را از دست می دهد و به دنبال سیاستی برای مجازات مردم ونزوئلا بدون هیچگونه چشم انداز واقعی برای تغییر است. حتی متحدان نزدیک مانند آلمان نیز از این قاعده مستثنی نبوده اند. در ۲۹ ژوئیه ، ترامپ اعلام کرد که به طور یک جانبه نزدیک به ۱۲۰۰۰ سرباز را از آلمان خارج می کند.

تحمیل درد از طریق اعمال تحریم ها و اقدامات دیگر بدیهی است که نقش مهمی در سیاست خارجی ایفا می کند ، و نمونه های بسیاری وجود دارد که دولت های ایالات متحده فشار را به سود دیپلماتیک تعبیر کرده اند.  مجازات مخالفان بین المللی ممکن است باعث شود ترامپ یا حامیانش به همان شیوه ظلم نسبت به مخالفان داخلی خود احساس خوبی داشته باشند، اما این رویکرد پیشرفت چندانی در جهت پیشرفت منافع ایالات متحده یا بهزیستی ندارد.

ترامپ با عدم تعریف استراتژی هایی برای چگونگی حمایت از چنین مجازاتی، سیاست خارجی ایالات متحده را محکوم به یک چرخه بی پایان از تاکتیک های زمین سوخته  کرده و تعداد فزاینده ای از کشورها به شرایط دائمی جنگ، بی ثباتی  یا فقر کشانده است. دولت ترامپ می تواند این موارد را  موفقیت در نظر بگیرد، اما مردم آمریکا نباید این را موفقیت بدانند.

 

اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژه