تأثیر کووید ۱۹ بر هزینه های دفاعی جهان

به گزارش جهان صنعت نیوز:  پایگاه خبری Army Technology با مک گریتی، عضو ارشد اقتصاد دفاعی موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک (IISS) در مورد چشم انداز دفاعی پنج کشور برتر با بیشترین هزینه دفاعی در سال ۲۰۱۹ به گفت و گو پرداخته است.

پیش از آنکه تأثیر بیماری همه گیری کووید ۱۹ بر اقتصاد پیش بینی شود، گزارش بانک جهانی در ژانویه سال ۲۰۲۰ در مورد چشم انداز اقتصاد جهان گفت: ” اقتصاد جهانی به دنبال ضعیف ترین عملکرد خود از زمان بحران مالی جهانی، اگر همه چیز درست پیش رود، برای یک بازگشت ناچیز در حال حاضر آماده است.

پیش بینی می شود که اقتصاد جهانی در سال جاری ۲.۵ درصد رشد را تجربه کند، یک رشد ناچیز از ۲.۴ درصد در سال ۲۰۱۹، چراکه تجارت و سرمایه گذاری به تدریج بهبود می یابد. تا ماه ژوئن پیش بینی های بانک جهانی به سمت منفی تغییر کرده بود. این سازمان در بیانیه مطبوعاتی خود  گفت: «براساس پیش بینی های بانک جهانی ، اقتصاد جهانی ۵.۲ درصد در سال جاری کاهش خواهد یافت. این نشان دهنده عمیق ترین رکود از زمان جنگ جهانی دوم است.»

باوجود کند شدن رشد اقتصادی جهان از سال ۲۰۱۷، هزینه های دفاعی همچنان در سطح جهانی افزایش می یابد. آیا کشورها با توجه به خسارت اقتصادی که همه گیر کووید۱۹  به وجود آورده است، برای تنظیم بودجه خود عجله می کنند، یا تمایل به تقویت توانایی های دفاعی بیشتر می شود؟ در ادامه بر اساس اطلاعات IISS به پنج کشور برتر در هزینه های دفاع در سال ۲۰۱۹  پرداخته می شود.

ایالات متحده: ۶۸۴.۶ میلیارد دلار

آمریکا بیشترین هزینه در سطح جهانی را در زمینه دفاعی در سال ۲۰۱۹ صرف کرد تا جایگاه شماره یک خود را حفظ کند. با این حال ، هزینه های سنگین موفقیت را تضمین نمی کند. کریس بروس ، دستیار پیشین جان مک کین هشدار داد که نیروهای مسلح ایالات متحده معمولاً در شبیه سازی های جنگی با چین مستقر در غرب اقیانوس آرام ناموفق هستند. ارتش آمریکا برای حفظ مزیت رقابتی، نیاز به مدرن سازی و پیشرفت فن آوری دارد.

مک گریتی به پایگاه خبری Army Technology  گفت: «فشارهای زیادی بر کشورها برای تقویت تلاش های نوآورانه، توسعه و فناوری تحقیق وجود دارد.» با این حال ، تحت شرایط محدودتر بودجه ای ، نوآوری اغلب اولین موردی است که آسیب می بیند.

مک گریتی تاکید کرد: «شما نمی توانید هزینه های پرسنل را کاهش دهید، شما اگر متعهد به عملیات باشید نمی توانید بلافاصله دستمزدها را قطع کنید، بنابراین این سرمایه گذاری های مازاد در زمینه تحقیق و توسعه هستند که آغاز به خرج تراشی می کنند.» به گفته مک گریتی این تلاش و تقلا جهانی است، زیرا ایالات متحده بودجه قابل توجهی دارد، تغییر در هزینه های این کشور بر کل جهان تأثیرگذار است.

چین: ۱۸۱.۱ میلیارد دلار

چین پس از آمریکا دومین اقتصاد بزرگ را در سطح در جهانی دارد و در زمینه هزینه های دفاعی نیز بدین گونه است. با این حال ، الیور اسکات می گوید: «مخارج نظامی چین به جنجال کشیده شده است و دولت متهم به ناسازگاری در گزارش خود درباره هزینه های دفاعی است.» مک گریتی توضیح داد که همه دولت ها تمام هزینه های دفاعی را در هزینه های ملی خود قرار نمی دهند. این پدیده مختص چین نیست؛ روسیه هم بودجه دفاعی را در بودجه کل دولت لحاظ نمی کند.

۷۸.۴ میلیارد دلار عربستان سعودی

عربستان سعودی با ۸ درصد، بیشترین هزینه نظامی را به عنوان استفاده از تولید ناخالص داخلی درمیان کشورهای پر هزینه  دفاعی در سال ۲۰۱۹ داشت. رقم جهانی ۲.۲ درصد و حداقل هدف ناتو ۲ درصد است. ده کشور پرهزینه در زمینه دفاعی نظیر روسیه، آمریکا، کره جنوبی و هند نیز از میانگین جهانی فراتر رفته اند. از آنجا که تولید ناخالص داخلی کشورها در حال کاهش است ، کسانی که از  ۲ درصد ناتو پیروی می کنند، احتمالاً بودجه های دفاعی خود را بطور متناسب کاهش می دهند.

۶۱.۶ میلیارد دلار روسیه

طبق برنامه تسلیحاتی دولت خود  در ۲۰۲۰، روسیه قرار بود سهم تسلیحات مدرن خود را تا پایان سال ۲۰۲۰ تا  درصد افزایش دهد. این پیش بینی اندکی قبل از آشکار شدن تأثیر این همه گیری صورت گرفت.

تلاش های مدرن سازی نظامی ممکن است با توجه به بودجه هایی که برای تأمین نیازهای اصلی تهیه می شوند، در سطح جهانی کمتر از اولویت برخوردار شود. رویترز گزارش داد که روسیه ممکن است مخارج دفاعی ارتش را کاهش دهد زیرا این بیماری همه گیر همراه با سقوط قیمت نفت، ساختار اقتصاد را به لرزه درآورده است.

   ۶۰.۵ میلیارد دلار هند

اقتصاد هند جزو سریعترین اقتصادهای جهان است و هزینه‌های دفاعی این کشور همچنان رشد می کند و اکنون از بریتانیا فراتر رفته است. با این حال ، در مارس امسال ، OECD پیش بینی های رشد اقتصادی این کشور را در کنار چین، ژاپن و کره جنوبی کاهش داد. هند همچنین قدرت طلبی نظامی خود را متوقف کرده و از کاهش هزینه های دفاعی خبر داده است.

با وجود این ، مک گریتی استدلال می کند که هند، مانند سایر اقتصادهای نوظهور، بهتر از کشورهای غربی از پس این شرایط برخواهد آمد. این امر به این دلیل است که همان محرک های استراتژیک و سیاسی از قبل موجود، رشد اقتصادی کشور را به جلو سوق می دهند.

پژواک بحران مالی ۲۰۰۷

دولت ها بودجه های ۲۰۲۰ خود را قبل از بروز کامل این بیماری همه گیر برنامه ریزی کردند، بنابراین در سال های آینده، آنها به احتمال زیاد همچنان تحت تأثیر این پاندمی قرار دارند. مک گریتی تأثیرات احتمالی اقتصادی این بیماری همه گیر را با اثرات بحران مالی ۲۰۰۷/۸ مقایسه می کند.

بر خلاف بحران مالی بزرگ که غرب در آن به شدت تحت تأثیر قرار گرفت، این بیماری همه گیر تقریباً به تمام کشورهای جهان آسیب زده است. کشورهایی مانند کشورهای خاورمیانه که قبلا از آسیب های اقتصادی کوچک شده اند، اکنون باید با چالش های اقتصادی بیشتری روبرو شوند.

از نظر بودجه های دفاعی، تا سال ها تأثیرات این سقوط مالی کاملاً احساس شد، در حالی که هزینه های دفاعی جهانی حتی در سال ۲۰۱۱ به ۱.۵۵ میلیون دلار رسید. ایالات متحده در واقع یکی از کشورهایی است که تأثیر منفی احتمالی این بیماری در هزینه های دفاعی آن احتمالاً کمتر از بحران مالی است.

در زمان بحران مالی، ایالات متحده برای عملیات اضطراری برون مرزی در عملیات در عراق و افغانستان بودجه صرف کرد، که مخارج نطامی به حدی زیاد شد که این موضوع آغاز به تأثیرگذاری بر بودجه دفاعی کرد.

تغییر اولویت ها

به طور گسترده ای پذیرفته شده است که این بیماری همه گیر ، تهدیدهای امنیتی جدید و ظهور مجدد رقابت بین قدرت های جهانی را به همراه داشته است، همانطور که در پی بحران مالی ۲۰۰۷/۸ مشاهده شد. با این وجود ثابت شده که بحران جهانی بهداشت نسبت به افزایش تهدیدات نظامی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

با توجه به این آگاهی تازه یافته شده، کارشناسان ناتو بر این باورند که دولت ها باید تلاش کنند تا بودجه دفاعی خود را تأمین کنند و ممکن است به اندازه سایر بودجه ها به نتیجه نرسد. مک گرتی توضیح داد: آنچه ممکن است تغییر کند ماهیت هزینه آنهاست.

 

 

اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهسیاسی