تهدید رسمی در یک وضعیت خطیر
مهدی مطهرنیا * آنچه درباره توئیت‌های ترامپ باید مورد توجه قرار گیرد، دستورالعمل اجرایی رییس‌جمهور آمریکا در باب رسمی بودن توئیت‌های او برای نظام سیاسی حاکم به عنوان رییس‌جمهور آمریکا در دولت فدرال است. بنابراین هر آنچه او در توئیت‌های خود مطرح کند، پس از یک ابلاغیه، به عنوان یک فرمان رسمی رییس‌جمهور ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود و بالطبع یک تهدید رسمی به حساب می‌آید.
آنچه پولیتیکو و یکی دیگر از خبرگزاری‌های مطرح بین‌المللی در ارتباط با احتمال ترور سفیر آمریکا در آفریقای جنوبی توسط نیروهای وابسته به تهران در قبال ترور سردار سلیمانی مطرح کردند، بالطبع با جهت‌گیری تند رییس‌جمهور آمریکا مواجه شد و این درگیری تند بر مبنای تکنیک ترامپ در دوران ریاست‌جمهوری از طریق توئیت بیان شده است.
اگر توئیت در جایگاه یک فرمان رسمی محسوب نمی‌شد، یک عملیات رسانه‌ای و پاسخ متکی بر عملیات روانی به حساب می‌آمد اما زمانی که به گذشته برگردیم و فرمان اجرایی رییس‌جمهور آمریکا مبنی بر رسمی بودن توئیت‌های او را مد نظر قرار دهیم، می‌توانیم بگوییم که این یک تهدید رسمی است و به موازات آن، صحبت‌های رسمی پمپئو درباره اتحاد کشورهای عربی علیه ایران را شاهد هستیم.
اینها نمایانگر گام‌های عملیاتی برای اجرای یک گام موثر دیگر علیه جمهوری اسلامی ایران است و نمی‌تواند مورد توجه تحلیلگران و استراتژیست‌های کشورهای گوناگون جهان در باب مسائل مربوط به ایران و آمریکا قرار نگیرد.
بر این اساس باید گفت آنچه توسط ترامپ و وزیر خارجه وی مطرح شده، نمی‌تواند به صورت گذرا مورد توجه باشد و باید آن را در مسیر آنچه تاکنون انجام شده و رویدادهایی که با روی کار آمدن ترامپ شدت بیشتری گرفته است، ارزیابی کرد.
نکته دیگر اینکه جمهوری اسلامی ایران در حد مشاجره لفظی با آمریکایی‌ها و اسراییل درگیر نیست. ماجراهای گوناگونی که در بحرین، سوریه، یمن و حتی عراق با آن مواجه هستیم نه‌تنها در محدوده پیرامونی ایران که دولت آن را عمق استراتژیک خود می‌خواند، خود را به نمایش می‌گذارد بلکه در ترتیب حمله به نطنز یا مراکز اقتصادی ایران خود را به نمایش می‌گذارد.
هنوز مواضع چندان روشنی از سوی تهران در برابر این تحرکات دیده نشده است. اگرچه با اعلام صلح بحرین و اسراییل، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در یک اقدام رسمی و طی بیانیه‌ای پادشاه بحرین را علنا و آشکارا تهدید کرده است اما همان تهدید زمینه‌ساز ایجاد فضایی شده که کشورهای عربی منطقه با جهت‌گیری مناسب و قابل تفسیرتری درصدد ایجاد فضایی برآیند که در آن خواهان نوعی ارتباط منطقی بیشتر یا یکدیگر در برابر تهران به جای تل‌آویو باشند. بنابراین باید گفت که اکنون شاهد یک وضعیت بسیار خطیر در پاسخگویی به آنچه ایالات متحده آمریکا مطرح کرده است، هستیم.
ایران کوشش دارد در آستانه انتخابات ۲۰۲۰ ایالات متحده آمریکا لبه‌های درگیری با آمریکا را بکاهد چراکه برخی از سیاستمداران و تحلیلگران داخلی روی کار آمدن احتمالی جو بایدن را یک فرصت برای حل و فصل مسائل می‌دانند اما در عمل باید گفت که آنچه آمریکا به سمت آن می‌رود، نشان‌دهنده نوعی تغییر فراحزبی در مواضع آمریکا نسبت به تهران است.
* تحلیلگر مسائل بین‌الملل
اخبار برگزیدهیادداشت
لینک کوتاه :