درک نادرست دولت‌ها از کرونا
به گزارش جهان صنعت نیوز: درمان‌ها و واکسن‌ها می‌آیند، اما نه به این زودی‌ها. تا آن زمان، سیاستمداران باید روی اصول کار کنند. طی چند روز آینده مرگ ثبت شده جهانی در پی همه‌گیری کووید ۱۹ از مرز یک میلیون نفر خواهد گذشت. شاید یک میلیون نفر دیگر ثبت نشده باشد. از زمان ابتلا به بیماری همه‌گیر، ۹ ماه پیش، موارد هفتگی ثبت شده توسط سازمان بهداشت جهانی بسیار آهسته رو به بالا بوده و در هفت روز منتهی به ۲۰ سپتامبر، برای نخستین بار مرز ابتلای دو میلیون نفر شکسته شد. این ویروس در حال پیشروی فزاینده‌ای در مناطقی از جهان نوظهور است. هند روزانه بیش از ۹۰ هزار مورد مبتلا به کرونا ثبت کرده است. برخی از کشورهای اروپایی که فکر می‌کردند این بیماری را سرکوب کرده‌اند، در معرض موج دوم قرار دارند. در آمریکا شمار کشته‌شدگان رسمی این هفته از ۲۰۰ هزار نفر فراتر رفت. مجموع موارد هفت روزه در ۲۶ ایالت در حال افزایش است.
این ارقام نشان‌دهنده بسیاری از مصیبت‌هاست. تقریبا یک درصد از نجات‌یافتگان، با آسیب‌های طولانی‌مدتی چون خستگی فلج‌کننده و ریه‌های زخمی درگیرند. به ویژه در کشورهای در حال توسعه، فقر و گرسنگی مضاعف است. زمستان شمالی مردم را ماندن در خانه مجبور خواهد کرد؛ جایی که بیماری بسیار راحت‌تر از هوای آزاد گسترش می‌یابد. آنفلوآنزای فصلی باری مضاعف بر دوش سیستم‌های بهداشتی است.
در میان ملالت و افسردگی، سه نکته را به خاطر بسپارید. این آمار حاوی خبرهای خوب و همچنین بد است. درمان‌ها و داروها باعث کاهش کشندگی کووید ۱۹ می‌شوند، به گونه‌ای که به زودی بر اثرات واکسن‌ها و داروها افزوده می‌شود، جوامع امروزه ابزارهایی برای کنترل بیماری دارند. اما با این حال مشکل اصلی را باید در اصول بهداشت عمومی جست‌وجو کرد؛ جایی که دولت‌های زیادی هنوز مردم خود را شکست می‌دهند. کووید ۱۹ احتمالا تا سال‌ها تهدید خواهد بود. دولت‌ها باید عملکرد بهتری داشته باشند.
با اعداد شروع کنید. افزایش موارد تشخیص داده شده در اروپا واقعیت را منعکس می‌کند، اما نتیجه جهانی ماحصل مصنوعی آزمایش‌های اضافی است، که طی آنها مواردی انتخاب شده که در شرایط عادی از نظرها پنهان می‌شدند.
همان‌طور که مدل‌سازی اکونومیست نشان می‌دهد که تعداد کل عفونت‌های واقعی از دوران اوج بیش از پنج میلیون در روز در ماه مه به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. آزمایش اضافی یکی از دلایلی است که به نظر می‌رسد میزان کشندگی این بیماری در حال کاهش است. علاوه بر این، کشورهایی مانند هند، با میانگین سنی ۲۸ سال، مرگ‌و‌میر کمتری متحمل می‌شوند، زیرا درمان ویروس در جوانان از افراد مسن آسان‌تر است.
سقوط تلفات نیز نشان‌دهنده پیشرفت پزشکی است. پزشکان اکنون درک کرده‌اند که اندام‌های دیگری به غیر از ریه‌ها مانند قلب و کلیه در معرض خطر هستند و علائم را زود درمان می‌کنند. در بخش‌های مراقبت ویژه انگلیس، ۹۰ درصد بیماران در ابتدای شیوع همه‌گیری در معرض دستگاه تهویه بودند. این افراد در ژوئن فقط ۳۰ درصد بودند. داروهایی چون دگزامتازون، یک استروئید ارزان‌قیمت، مرگ‌و‌میر در بیماران بیمار جدی را ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش می‌دهد. میزان مرگ‌و‌میر در اروپا ۹۰ درصد کمتر از بهار است، اگرچه با گسترش بیماری به گروه‌های آسیب‌پذیر این شکاف کاهش خواهد یافت.
پیشرفت بیشتری در انتظار است. آنتی بادی‌های مونوکلونال که ویروس را از کار می‌اندازد، ممکن است تا پایان سال در دسترس باشد. اگرچه گران هستند، اما نوید می‌دهند که پس از آلوده شدن فرد یا سطح بالای ریسک پیشگیری مفید خواهند بود. از آنجا که داروهای مختلف از خطوط مختلفی برای حمله استفاده می‌کنند، مزایای آن می‌تواند کلی باشد.
با این حال، در بهترین جهات ممکن، همه‌گیری تا سال ۲۰۲۱ بخشی از زندگی روزمره باقی خواهد ماند. حتی اگر واکسن ساخته شود، هیچ‌کس انتظار ندارد که صد درصد موثر باشد. محافظت ممکن است در افراد مسن موقتی یا ضعیف باشد که سیستم ایمنی بدن آنها کمتر پاسخگو است. تولید و مدیریت میلیاردها دوز بیشتر تا سال آینده به طول می‌انجامد. ممکن است بر سر اینکه کدام کشور پیشتازتولید واکسن باشد، درگیری وجود داشته باشد. نظرسنجی‌های چند کشور نشان می‌دهد که یک‌چهارم بزرگسالان (ازجمله نیمی از روس‌ها) از واکسیناسیون امتناع می‌کنند- دلیل دیگری که ممکن است بیماری ادامه یابد.
از این رو برای آینده قابل پیش‌بینی است که اولین خط دفاعی در برابر کووید ۱۹ آزمایش و ردیابی، فاصله اجتماعی و ارتباطات شفاف دولت خواهد بود. هیچ رمز و رازی در مورد این موضوع وجود ندارد و با این وجود کشورهایی مانند آمریکا، انگلیس، اسراییل و اسپانیا در برداشت اشتباه فاجعه بار خود پافشاری می‌کنند.
یکی از مشکلات در این زمینه، میل به فرار از یک مصالحه بین تعطیلی و قرنطینه برای زنده نگه داشتن مردم و ادامه فعالیت‌ها برای ادامه حیات است. دست راستی‌ها سیاست سوئد را تحسین می‌کنند، چراکه با پایان دادن به قرنطینه به اقتصاد و آزادی اولویت داد. اما نرخ مرگ‌و‌میر سوئد ۱/۵۸ در ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است و تنها در سه ماهه دوم تولید ناخالص داخلی ۳/۸ درصد سقوط کرده است که از هر دو نظر نسبت به دانمارک، فنلاند و نروژ بدتر است. احزاب چپ نیوزیلند را ستایش می‌کنند که انجام امور برای نجات جان مردم به تعطیلی کشیده شده است. این کشور در هر ۱۰۰ هزار نفر فقط ۵/۰ کشته داشته است، اما در سه ماهه دوم اقتصاد آن ۲/۱۲ درصد کاهش یافته است. در مقابل، تایوان کمتر در قرنطینه بود، اما طبق شواهد ۰۳/۰ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر و کاهش ۴/۱ درصدی در تولید ناخالص داخلی بوده است.
دولت‌ها باید معامله‌هایی را که بیشتر مفهوم اقتصادی و اجتماعی دارند، شناسایی کنند. ماسک ارزان و راحت است و کارکرد بهتری دارد. افتتاح مدارس، مانند دانمارک و آلمان، باید در اولویت باشد، برعکس باز کردن مکان‌های پر سر و صدا و مهار نشده. دولت‌هایی مانند انگلیس که مجموعه‌ای از دستورات دائما در حال تغییر را که توسط مقامات خود بدون مصونیت از مجازات شکسته می‌شوند، ساقط می‌کنند، متوجه می‌شوند که میزان انطباق کم است.
وقتی همه‌گیری کووید۱۹ رخ داد، دولت‌ها غافلگیر شدند و ترمز اضطراری را کشیدند. امروز آنها چنین بهانه‌ای ندارند. اسپانیا با عجله به سوی عادی شدن، مراقبت خود را کنار گذاشت. آزمایش‌های انگلیس کار نمی‌کند، در حالی که موارد از ماه ژوئیه در حال افزایش است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا که زمانی معتبرترین نهاد بهداشت عمومی در جهان بود، دچار اشتباهات، ضعف رهبری و تحقیر ریاست‌جمهوری شده‌اند. رهبران اسراییل قربانی توهم و درگیری شده‌اند. همه‌گیری بسیار دور از دسترس است. این بیماری فروکش خواهد کرد، اما دولت‌ها باید کنترل کنند.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانلینک کوتاه :