بهبود فلج عضلانی ناشی از سکته مغزی توسط محققان داخلی

جهان صنعت نیوز| به دست هایتان نگاه کنید. دست هایی برای لمس اجسام. دستی برای ساختن. دستی برای دوستی. مشتی برای اعتراض و دستانی گره گشا و رو به آسمان.

حال لحظه ای تصور کنید دستان شما توانایی حرکت ندارد. بیماری ها و گاه یک عارضه باعث آسیب به دست می شود و توانایی حرکت دادن را از این اندام می گیرد. سکته مغزی از عارضه هایی که می تواند این آسیب را ایجاد کند.

سکته مغزی، آسیب عصبی حاد ناشی از اختلال خون رسانی به قسمتی از بافت مغز است که در نتیجه انسداد رگ مغزی به وسیله یک لخته خونی یا پارگی یکی از عروق تغذیه کننده آن است که می تواند فلج کامل یا ناقص یک نیمه بدن را به دنبال داشته باشد.

همچنین پارزی در دست، اختلال حرکتی بسیار شایع به دنبال سکته مغزی است که باعث جلوگیری از عملکرد شغلی موثر و مشارکت مستقل فرد در زندگی روزمره می شود. این امر کاهش کیفیت زندگی در افراد و محدود کردن مشارکت آنها در اجتماع و زندگی شخصی را به دنبال دارد و این بیماران را در معرض خطر مشکلات روحی و روانی قرار می دهد.

البته رویکرد های مختلفی برای بهبود عملکرد دست در این افراد مورد استفاده قرار گرفته است که می توان به روش های توانبخشی در بازیابی عملکرد دست، تمرینات فیزیوتراپی،کاردرمانی و طیف وسیعی از دستگاه های رباتیک و ارتوزی اشاره کرد. اما با توجه به مشکلات روش های سنتی استفاده از دستگاه های رباتیک و همچنین ارتوز های غیر فعال می تواند در بهبود شرایط موجود برای بیمارکمک کننده باشد.

اما ارتوز چیست؟ ارتوز به مجموعه وسایلی گفته می شود که برای اصلاح وضعیت اندام یا عضو به کار برده می شود. طبق بررسی های انجام شده انواع ارتوز های قدرتی حاضر علیرغم توانایی های موجود قادر به تامین بسیاری از نیاز های جامعه هدف خود نیستند.

از این رو محققان دانشگاه علوم پزشکی و توانبخشی تلاش کردند تا با یک ایده فناورانه و عملی کردن آن این مشکلات را رفع کنند. آنها طرحی با عنوان « طراحی و ساخت نمونه تحقیقاتی ارتوز دست مبتنی برکنترل فعالانه ارتوز با مشارکت فرد با استفاده از سیگنال الکترومایوگرام برای بیماران مبتلا به سکته مغزی با پارزی دست» را مطرح کردند و صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی و فناوری نیز آنها را در مسیر تحقق این طرح پشتیبانی کرد.

پس این محققان طراحی و ساخت یک ارتوز دست مبتنی بر کنترل فعالانه ارتوز با حجم و وزن مناسب را پیش گرفتند. هدف انها این بود که فرد بتواند ارتوز را به راحتی پوشیده و تمامی اجزا ارتوز بر روی دست و ساعد فرد قرار گیرد. در این ارتوز حرکت اکستنشن انگشتان به صورت فعال و با مشارکت فرد از طریق صدور دستورات حرکتی به موتور های محرک ارتوز حاصل می شود. همچنین این ارتوز قابلیت آموزش و تمرین را با تقلید از ساختار تاندونی دست انسان دارا است تا بتواند مشکلات موجود در سایر طرح ها را کاهش دهد.