اصلاح‌طلبان بر سر دوراهی؛ لاریجانی یا جهانگیری!
به گزارش جهان صنعت نیوز: بخشی از اصلاح‌طلبان خواهان استفاده مجدد از ایده کاندیدای اجاره‌ای و بهره‌گیری از الگوی سال‌های ۹۲ و ۹۶ است. طیف دیگری اما سخت با این امر مخالف بوده و آن را اشتباهی فاحش می‌داند بنابراین اصرار دارد که با وجود همه مشقات و سختی‌ها از کاندیداهایی با دوز اصلاح‌طلبی بالا استفاده شود.
دوراهی قدیمی
این دوراهی از مدت‌ها قبل پیش‌روی اصلاح‌طلبان قرار گرفته است، مشخصا از همان وقتی که حزب کارگزاران به عنوان محافظه‌کارترین طیف جریان اصلاحات بلافاصله بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۶ از احتمال شکل‌گیری دوگانه لاریجانی- جهانگیری در انتخابات ۱۴۰۰ گفت و در رسانه‌های خود جانب لاریجانی را گرفت.
اگرچه اصرار کارگزاران به حمایت از لاریجانی در همه این مدت به جای خود باقی بود و توانست برخی دیگر مثل اعتدال و توسعه را نیز با خود همراه کند، گمانه کاندیداتوری جهانگیری اما تقریبا خیلی زود از میان رفت.
دلیلش نیز روشن بود، استمرار حضور اسحاق جهانگیری در دولت روحانی با وجود توصیه بسیاری از اصلاح‌طلبان و شریک شدن در مشکلات و ناکارآمدی‌های دولت موجب شد از شانس موفقیت او به تبع آن، احتمال کاندیداتوری وی کاسته شود. طبیعتا اسحاق جهانگیری بعد از هشت سال معاون اولی در دولت روحانی و آن گرد و خاکی که در مناظرات انتخاباتی سال ۹۶ کرد، نمی‌تواند در کارزار ۱۴۰۰ به منتقد وضع موجود بدل شود و از این طریق نظر مردم را جلب کند. پای او در بسیاری از ضعف‌ها و ناکارآمدی‌های دولت گیر است و روحانی و همکارانش نیز تا توانسته‌اند، او را سپر بلا کرده‌اند.
میل به لاریجانی
با در نظر داشتن همین نکات بود که احتمال کاندیداتوری جهانگیری و شکل‌گیری دوگانه جهانگیری- لاریجانی رنگ باخت. هر چه به انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم اما وضعیت به نحوی تغییر می‌کند که گویی اصلاح‌طلبان به جای اول و دوگانه جهانگیری- لاریجانی برخواهند گشت.
دلیل این وضعیت نیز روشن است. دست طیف خواهان ورود به انتخابات با کاندیدای اصطلاحا خالص، حسابی خالی است. این گروه از اصلاح‌طلبان همان‌طور که به ریزش عظیم سرمایه اجتماعی خود در صورت تکرار الگوی ائتلاف یقین دارند به ناامیدی مردم از عملکرد جریان اصلاحات و همچنین دشواری‌های کاندیداهایشان برای عبور از فیلتر دستگاه‌های نظارتی نیز واقف هستند.
به عبارت دقیق‌تر اصلاح‌طلبان در طیف چپ جریان چپ از یک سو گزینه‌ای که شانس تایید صلاحیت و در عین حال رای‌آوری داشته باشد، ندارند و از سوی دیگر می‌دانند که ائتلاف با لاریجانی شاید به پیروزی در انتخابات منجر شود اما لزوما نتیجه‌ای بهتر از ائتلاف با روحانی نخواهد داشت و پرونده حمایت مردم از جریان اصلاحات را نیز برای همیشه خواهد بست. از همین رو است که سرگرم بحث و بررسی اندک نیروهای باقی‌مانده شده و به این فکر می‌کنند که چه کسی ظرفیت‌های لازم را دارد.
بازگشت جهانگیری
گزینه‌هایی مثل محمدرضا خاتمی و عبدالله نوری و… شانس تایید صلاحیت ندارند و همان ابتدای کار از گردونه حذف می‌شوند. چهره‌هایی مثل محمدرضا عارف اما چنان‌که پیش‌تر هم نظر مثبت شورای نگهبان را جلب کرده‌اند، قادر به عبور از فیلتر این نهاد نظارتی هستند. مساله اما اینجاست که عارف به واسطه عملکرد غیرقابل دفاعش در مجلس دهم، فراکسیون امید و شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلب شانسی برای جلب نظر مردم و موفقیت ندارد بنابراین روی او یا افرادی با ویژگی‌های شبیه او نیز نمی‌توان حساب کرد.
با حذف گزینه‌های حداکثری و حداقلی، راهی برای اصلاح‌طلبان خواهان معرفی کاندیدای اصلاح‌طلب باقی نمی‌ماند غیر از آنکه به افرادی همچون جهانگیری رضایت‌دهند و امیدوار باشند که نقاط قوت او از نقاط ضعف او فزونی گیرد.
حزب اتحاد ملت از سردمداران ایده ورود به انتخابات با کاندیدای خالص است و بر اساس شنیده‌ها، بیش از هر وقت دیگری روی کاندیداتوری جهانگیری تمرکز کرده است. اتحاد ملت و سایر احزاب اصلاح‌طلب همسو با آن می‌دانند که جهانگیری بهترین گزینه نیست اما چاره‌ای هم ندارند. به هر حال او یک اصلاح‌طلب خالص است و از پشتوانه حزبی برخوردار است. به این معنا که اگر بنای کاندیداتوری داشته وارد رقابت شود، احتمالا حمایت بخشی از طیف کارگزاران را جلب خواهد کرد. ضمن آنکه برآمده از دولت روحانی است و این شانس را دارد که مورد حمایت اعتدال و توسعه قرار بگیرد. به این ترتیب ورود جهانگیری به حمایت اصلاح‌طلبان از وی موجب شکسته شدن رای لاریجانی در جریان اصلاحات نیز خواهد شد و این نکته قابل توجهی است.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهسیاسیلینک کوتاه :