نسبت انقلابی‌گری و سیاست خارجی
به گزارش جهان صنعت نیوز: نمایندگان تمام‌اصولگرای مجلس یازدهم که داعیه انقلابی‌گری دارند، بیش از اینکه به فکر منافع ملی باشند، با برخی مصوبات خاص و پرحاشیه به جای پرداختن به حل مشکلات معیشتی مردم، صدای فعالان سیاسی را هم درآورده‌اند مثلا سعید حجاریان فعال سیاسی و تئوریسین جریان اصلاحات در یادداشتی نسبت به این مصوبات مجلس انقلابی! هشدار داده است.
حجاریان در بخشی از یادداشت خود آورده است: «…از بدو تشکیل مجلس انقلابی (یازدهم) کنش‌هایی در جهت مواجهه سریع و انقلابی دستگاه دیپلماسی و به بیان بهتر، تمامیت نظام سیاسی ایران با پیمان‌ها و پادمان‌ها و سازمان‌های بین‌المللی صورت گرفته است که بخش‌هایی از آن در «طرح اقدام راهبردی مجلس» و همچنین زمزمه‌های خروج از «پیمان منع گسترش جنگ‌افزارهای هسته‌ای» قابل مشاهده است. این اقدامات در نگاه نخست در قالب فعالیت‌های شعاری و به‌منظور بهره‌برداری از آثار تبلیغی صورت‌بندی می‌شوند تا هم شاید زهرچشمی از اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها گرفته شود و هم حساب کار دست نیروهای داخلی بیاید اما در عمل آثاری سوء را برای کشور به دنبال دارند. حال پرسش این است که با وجود اینکه حاملان این قبیل رفتارها و عاملان این سنخ طرح‌ها از خسارت‌های اقدامات‌شان آگاهند، چرا همچنان به چرخیدن در بر همین پاشنه اصرار می‌ورزند؟»
این چهره اصلاح‌طلب در بخش دیگر یادداشت خود خطاب به مجلس یازدهمی‌ها نوشت: «…باید هشدار داد مسیری که مجلس انقلابی و همچنین دیپلماسی انقلابی در پیش گرفته است، ایران را بعد از خروج از سازمان ملل به «ریز کشور» (Micronation) یا نهایتا کشوری تبدیل خواهد کرد که صرفا از سوی چند دولت خاص به رسمیت شناخته می‌شود. این کشورها موسوم به «نیمه‌رسمیت‌یافته» هستند و آبخازیا، اوستیای جنوبی، قبرس شمالی، صحرای غربی و ترانس‌نیستریا مشهورترین آنها هستند!»
از طرفی حمید ابوطالبی مشاور سیاسی پیشین رییس‌جمهوری هم در توئیتی انتقادی خطاب به نمایندگان مجلس، «جمع انقلابی‌گری و دیپلماسی» را غیرممکن دانست و در ادامه مسوولیت هر آنچه در آینده رخ می‌دهد را متوجه مجلس انقلابی کرد و پرسید: «آنان‌که نگران معیشت مردم هستند چرا می‌خواهند آن را در محاصره‌ای سهمگین‌تر از تحریم قرار دهند؟ آنان که دغدغه زندگی مردم را دارند چرا اصلی‌ترین عرصه معیشت و اقتصاد را به بحران‌های پیچیده گره می‌زنند؟ آنان که دغدغه کشور را دارند چگونه مسوولیت ناامنی در عرصه سیاست خارجی را پذیرا می‌شوند؟»
توئیتی که توهین روزنامه کیهان را به همراه داشت. نویسنده اخبار ویژه آن روز گذشته خطاب به ابوطالبی نوشت: «یادآور می‌شود ابوطالبی پیش از این معاونت سیاسی دفتر رییس‌جمهور را برعهده داشت و پس از انعقاد برجام، به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل معرفی شد. دولت روحانی در این مقطع با تصور اینکه «اوباما مودب است» و دوره ماه عسل با او آغاز شده، ابوطالبی را نامزد کرد اما دولت آمریکا در کمال ناباوری، ابوطالبی را تروریست خواند و از صدور ویزا برای وی خودداری کرد. این کار غیرقانونی بود اما آمریکا ادعا می‌کرد ابوطالبی در تسخیر لانه جاسوسی حضور داشته است. هر چند او توضیح داد که صرفا به عنوان «مترجم» حضور داشته اما دولت اوباما بر موضع توهین‌آمیز خود اصرار کرد و ابوطالبی و دولت هم کاملا مودبانه(!) پذیرفتند.
با وجود این رفتار توهین‌آمیز و موضع عهدشکنانه و کلاهبردارانه دولت آمریکا در قبال برجام، عجیب است که آقای ابوطالبی به جای عبرت گرفتن از تحولات، سعی دارد منازعه و دوقطبی اصلی را در میان نهادهای داخلی و حاکمیت برقرار کند. او توضیح نمی‌دهد که پنج سال انفعال پسابرجامی چه خاصیتی جز تشدید تحریم‌ها و طلبکاری غرب به دنبال داشت؟»
موضع‌گیری روزنامه خاص کیهان به مدیرمسوولی حسین شریعتمداری مثل مصوبات حاشیه‌ساز مجلس، بازتاب مثبتی در جامعه نداشته است. بنابراین پیشنهاد می‌شود نمایندگان تمام‌اصولگرای مجلس یازدهم و دوستان غیرمجلسی‌شان از این پس در ارائه طرح‌های پیشنهادی خود دقت بیشتری به خرج دهند و به جای تمرکز بیش از اندازه بر حوزه سیاست خارجی، کمی هم به فکر منافع ملی و تحقق وعده‌های انتخاباتی داده شده به پایگاه رای خود باشند و اجازه دهند دولت هم در سیاست خارجی مسیر خودش را برود چراکه به گفته کارشناسان، انقلابی‌گری با سیاست خارجی نسبتی ندارد.
اخبار برگزیدهسیاسیلینک کوتاه :
