میراث ترامپ؛ شرم و فرصت
به گزارش جهان صنعت نیوز: یورش هواداران دونالد ترامپ به ساختمان کنگره شکلی از شورش و اعتراض خشونتبار انتخاباتی بود. این‌گونه اعتراض‌ها در بسیاری از کشورهایی که قواعد دموکراسی در آنها جا نیفتاده است روی می‌دهد، اما وقوع آن در آمریکا به عنوان کشوری که ده‌ها بار انتقال مسالمت‌آمیز قدرت را تجربه کرده است بی‌سابقه بود.
خودداری دونالد ترامپ از پذیرش شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری با تاکید بر ادعاهایی که از توطئه علیه او و هوادارانش حکایت داشت دلیل اصلی حوادث روز چهارشنبه واشنگتن بود. گروهی از اعضای حزب جمهوریخواه به ویژه جاش‌هالی، سناتور ایالت میسوری و تد کروز، سناتور تگزاس در این مسیر دونالد ترامپ را همراهی کردند؛ اقدامی که زمینه‌ساز بروز خشونت و شورش انتخاباتی علیه نهاد کنگره شد.
تصاویر معترضانی که روی پله‌های کنگره می‌رقصیدند و پرچم‌هایشان را تکان می‌دادند از طریق دوربین‌های تلویزیونی روی آنتن رفت. در شبکه‌های اجتماعی، عکس‌هایی از شورشیانی منتشر شد که داشتند تلاش می‌کردند به صحن مجالس راه پیدا کنند و در دفاتر کاری نمایندگان منتخب ژست می‌گرفتند. در تصاویری دیگر برخی از ماموران امنیتی تفنگ به دست در داخل مجلس نمایندگان دیده می‌شدند که پشت درهای بسته سنگر گرفته بودند.
ریاست‌جمهوری ترامپ حدود دو هفته دیگر پایان خواهد یافت. حزب جمهوریخواه باید در آن مقطع با آینده‌ای کلنجار برود که در آن نه‌تنها تسلطش بر کنگره و کاخ‌سفید را از دست داده، بلکه رییس‌جمهور سابقی نیز دارد که اعتبارش شدیدا ضربه خورده، اما همچنان بر بخش قابل توجهی از پایگاه رای حزب مسلط است.
وقایع ششم ژانویه ۲۰۲۱ شاید آغاز نبرد بر سر مشی حزب باشد و محافظه‌کارها سعی کنند که به تسلط ترامپ و افراد وفادارش بر حزب پایان دهند. از صحبت‌های مک‌کانل به نظر می‌رسد که خواهان چنین اتفاقی است. دیگرانی چون میت رامنی، سناتور ایالت یوتا و نامزد ریاست‌جمهوری سابق این حزب، نیز شاید نقشی عمده در این راه به عهده بگیرند. از طرف دیگر، در حزب کسانی هستند که شاید بخواهند قبای پوپولیستی ترامپ را به تن خود اندازه کنند. یکی از نکات قابل توجه عملکرد جاش‌هالی، سناتور ایالت میزوری، بود. او نخستین سناتوری بود که اعلام کرد در سنا به نتیجه انتخابات اعتراض خواهد کرد، و بعد از آغاز به کار مجدد کنگره در پی حمله به ساختمان نیز از تصمیم خود منصرف نشد.
بحران سیاسی می‌تواند فرصت‌ساز باشد و سیاستمداران زیادی هستند که برای کسب منفعت از شرایط تامل نخواهند کرد. در این بین اما ترامپ فعلا در قدرت است. سکوت اجباری او نیز در شبکه‌های اجتماعی همیشگی نخواهد بود و هنگامی که بالاخره به خانه جدیدش در فلوریدا اسباب‌کشی کند، می‌تواند برای گرفتن انتقام و شاید حتی بازگشت مجدد به قدرت و بازسازی میراثی برنامه‌ریزی کند که در حال حاضر پاره‌پاره شده است.
هفته‌نامه اکونومیست در نخستین جلد خود در آغاز سال میلادی جدید ۲۰۲۱، به آشوب در کنگره و حمله به قلب دموکراسی آمریکا پرداخته است. به باور این نشریه حمله به پایتخت و پیروزی دموکرات‌ها در جورجیا مسیر ریاست‌جمهوری بایدن را تغییر خواهد داد.
چهار سال پیش، دونالد ترامپ برای ادای سوگند در مقابل ساختمان کاپیتال ایستاد و قول داد که «قتل عام آمریکایی» را پایان دهد. دوره ریاست‌جمهوری او با تشویق جمعی به راهپیمایی به سمت کنگره علیه رییس‌جمهور منتخب به پایان می‌رسد و پس از اقدام به خشونت، این اقدام را تحسین می‌کند. شک نکنید که ترامپ نویسنده این حمله مرگبار به قلب دموکراسی آمریکاست. دروغ‌های او به اعتراضات دامن می‌زد، بی‌توجهی به قانون اساسی دامنه این اعتراضات را معطوف به کنگره می‌کرد و عوام‌فریبی او منجر به انفجار این خشم می‌شد. بسیاری از رهبران کشورهایی که متحد آمریکا هستند، در مواجهه با تحولات اخیر در شهر واشنگتن و در ساختمان گنگره آمریکا، ابراز بهت و شوکه شدن کرده‌اند. از سوی دیگر، رقبا و مخالفان آمریکا در عرصه بین‌المللی، فقط و فقط از این اتفاقات خوشحال هستند و به تحولات اخیر آمریکا، پوزخند می‌زنند؛ تصاویر جمعیتی که به پایتخت حمله می‌کنند و با خوشحالی در مسکو و پکن پخش می‌شود و همزمان در برلین و پاریس ابراز تاسف می‌شود، تصاویر تعیین‌کننده ریاست‌جمهوری غیرآمریکایی ترامپ است.
خشونت در کاپیتال یک نمایش قدرت را وانمود کرد. در واقع این اتفاق دو شکست را پوشانده است. در حالی که طرفداران ترامپ در حال شکستن درها و ورود به کاپیتال هیل بودند، کنگره نتایج شکست غیرقابل انکار رییس‌جمهور در ماه نوامبر را تایید می‌کرد. در حالی که اوباش در حال شکستن پنجره‌ها بودند، دموکرات‌ها جشن کسب دو پیروزی بعید در جورجیا را می‌گرفتند که به آنها قدرت کنترل سنا را می‌دهد. نارضایتی‌های اوباش از طریق حزب جمهوریخواه بازتاب خواهد یافت زیرا خود را در تقابل می‌بیند. و این عواقبی را برای ریاست‌جمهوری جو بایدن که از ۲۰ ژانویه آغاز می‌شود، به همراه خواهد داشت.
اگر از مزخرفات گفته‌شده درباره تقلب در انتخابات دور بمانید، میزان شکست جمهوریخواهان در دوران ترامپ روشن می‌شود. با پیروزی در کاخ سفید و حفظ اکثریت کنگره در سال ۲۰۱۶، شکست در جورجیا به این معنی است که این حزب فقط چهار سال بعد همه آن پیروزی را از دست داده است. آخرین باری که برای جمهوریخواهان این اتفاق افتاد در سال ۱۸۹۲ بود؛ زمانی که خبر تحقیر بنجامین هریسون از طریق تلگراف پخش شد.
به طور معمول، وقتی یک حزب سیاسی در چنین مقیاسی معکوس می‌شود، درس‌هایی می‌آموزد و قوی‌تر برمی‌گردد. این همان کاری است که جمهوریخواهان پس از شکست باری گلدواتر در ۱۹۶۴ و دموکرات‌ها پس از شکست والتر موندیل در ۱۹۸۴ انجام دادند.
این بار بازسازی سخت‌تر خواهد بود. حتی در شکست، میزان رضایت از ترامپ در میان جمهوریخواهان حدود ۹۰ درصد نسبت به ۶۵ درصد جورج دبلیو بوش در ماه آخر ریاست‌جمهوری، بهتر بوده است. ترامپ از این محبوبیت برای ایجاد افسانه پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری سوءاستفاده کرده است. نظرسنجی YouGov برای اکونومیست نشان می‌دهد که ۶۴ درصد از رای‌دهندگان جمهوریخواه فکر می‌کردند که پیروزی بایدن باید توسط کنگره مسدود شود.
شاید ۷۰ درصد جمهوریخواهان مجلس نمایندگان و یک‌چهارم مجلس سنا با قول تلاش برای انجام چنین کاری در توطئه او شرکت کردند شرم‌آور اینکه، بسیاری از آنها حتی پس از توفان کنگره نیز پابرجا ماندند. به عنوان یک شیرین‌کاری ضددموکراتیک، در دوره مدرن سابقه نداشت (و نه شانس موفقیت). و با این حال این نشانه‌ای از بدخواهی ترامپ است. پس از دیدن چگونگی پایان یافتن شغل وفادارانی مانند جف سشنز و تقریبا انتخاب دیگران به تنهایی، مانند ران دسانتیس، فرماندار فلوریدا، افرادی که با انتخابات مقدماتی روبه‌رو هستند همچنان از تحریک وی وحشت دارند.
افسانه انتخاباتی که ترامپ ایجاد کرده، ممکن است حلقه بازخورد لازم برای تغییر حزب را بشکند. دور انداختن یک رهبر شکست‌خورده و استراتژی شکسته یک چیز است، کنار گذاشتن کسی که به نظر شما و بیشتر دوستانتان رییس‌جمهور شایسته‌ای است و قدرت او در یک کلاهبرداری عظیم توسط دشمنان سیاسی شما سلب شد، کاملا چیز دیگری است.
شورش در ساختمان کنگره اگر جنبه مثبتی داشته باشد، این خواهد بود که این طرز تفکر دیگر خریداری نخواهد داشت. دیدگاه حامی ترامپ که روی صندلی رییس مجلس کنگره می‌نشیند، باید رای‌دهندگان جمهوریخواه را که می‌خواهند فکر کنند حزب آنها نظم و قانون اساسی است، وحشت‌زده کند. شنیدن اینکه ترامپ در کاپیتال هیل معترضان را تحریک به آشوب می‌کند ممکن است مناطقی از آمریکای میانه را ترغیب کند تا برای همیشه به او پشت کنند.
از نظر بایدن، بیشتر به این بستگی دارد که جمهوریخواهان بدبین ترامپ در سنا این نتایج را قبول داشته باشند. این بدان دلیل است که پیروزی‌های جون اوسوف و رافائل وارنوک، اولین آفریقایی-آمریکایی منتخب دموکرات سنا از جنوب، ناگهان این احتمال را ایجاد کرده است که دولت در واشنگتن‌دی‌سی کمتر گرفتار انسداد جمهوریخواهان و زورآزمایی طرفداران ترامپ شود.
یک هفته پیش، وقتی دیدگاه متعارف این بود که سنا در کنترل جمهوریخواهان باقی بماند، به نظر می‌رسید جاه‌طلبی‌های دولت بایدن به آنچه او می‌تواند از طریق دستورات اجرایی و انتصابات در سازمان‌های نظارتی انجام دهد، محدود می‌شود. در عین حال کاملا هریس به عنوان معاون اول رییس‌جمهوری آینده ایالات متحده می‌تواند در صورتی که آرای دو طرف مساوی باشد نتیجه را به نفع دموکرات‌ها تغییر دهد. این امر به طور معجزه‌آسایی اجازه نمی‌دهد بایدن اصلاحات گسترده‌ای را که بسیاری از دموکرات‌ها می‌خواهند انجام دهد، اما این امر سرآغاز یک تغییر است.
سنای آمریکا صد کرسی دارد که دست‌کم تا دو سال دیگر به تساوی میان دموکرات‌ها و جمهوریخواهان تقسیم می‌شود. به این ترتیب جو بایدن برای انتخاب اعضای کابینه و به تصویب رساندن قوانین، آزادی عمل بیشتری خواهد داشت. حزب دموکرات در انتخابات سوم نوامبر موفق شد اکثریت کرسی‌های مجلس نمایندگان را حفظ کند. به عنوان مثال، بایدن می‌تواند در مورد گزینه‌های خود برای قوه قضاییه و کابینه خود تاییدیه لازم را دریافت کند. کنترل دستور کار قانونگذاری در سنا از جمهوریخواهان به دموکرات‌ها منتقل می‌شود. میچ مک کانل رهبر اکثریت مجلس سنا از قدرت خارج شد و این هفته با قدرت علیه تخریب نهادی ترامپ صحبت کرد. او استاد مسدود کردن آرا بود که ممکن است مجمع انتخاباتی او را تقسیم کند. این مساله بن‌بست سیاسی در واشنگتن ایجاد کرد که رای‌دهندگان معمولا حزب رییس‌جمهور را مقصر می‌دانند.
دموکرات‌ها همچنین ممکن است از طریق سنا برخی اقدامات را از طریق مصالحه انجام دهند، یک رویه منحصر‌به‌فرد که اجازه می‌دهد لوایح بودجه با اکثریت یک یا بیشتر به تصویب برسد، به جای ۶۰ رای مورد نیاز برای جلوگیری از برخورد با مواد مخدر، که باقی خواهد ماند، هرچند که جناح چپ حزب دوست دارد این قانون را کنار بگذارد.
برای جمهوریخواهان، هیچ‌وقت هزینه معامله نفرین‌شده حزب‌شان با ترامپ روشن نبوده است. نتایج در ماه نوامبر نشانه‌هایی را به دست آورد که یک حزب اصلاح‌شده می‌تواند مجددا در انتخابات ملی پیروز شود. رای‌دهندگان آمریکایی نسبت به دولت بزرگ احتیاط می‌ورزند و از سال ۱۹۹۲ بیش از دو دوره متوالی یک حزب را در کاخ سفید تحویل نداده‌اند. اما برای موفقیت و مهم‌تر از همه، تقویت دموکراسی آمریکا بیش از آنکه تهدیدی برای آن باشند، باید ترامپ را کنار بگذارند، زیرا وی علاوه بر اینکه در مقیاس تاریخی بازنده است، ثابت کرده که تمایل به قتل عام در پایتخت دارد.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :
