وقتی جمیلی می‌گوید خستهام
به گزارش جهان صنعت نیوز: این فعال اقتصادی که در تاسیس نهادهای مدنی مثل خانه اقتصاد و تقویت نهادهای قانونی موجود کارفرمایی مثل اتاق‌های بازرگانی و صنایع و معادن با علاقه فعالیت می‌کند، یکی از صادرکنندگان نمونه‌ای است که دیروز از سوی معاون اول اقتصادی و نیز رییس اتاق تحسین شد که در این وضعیت تاسف‌بار درآمدهای ارزی برای توسعه صادرات فعالیت کرده است. او البته از معدود صادرکنندگانی بود که توانست چند دقیقه در مراسم روز صادرات سخن بگوید که در میان غوغاهای سیاسی و خبرهای دیگر گم شد. او در بخشی از سخنانش گفت: «۴۴ سال به عنوان کارفرما در کشور فعالیت داشته‌ام اما امروز خستهام. دولت‌ها یک بار کار کارشناسی کنند و ببینند چرا بخش خصوصی همچنان ناراضی است. آنقدر درگیر ماجرای بازگشت ارز شده‌ایم که تمام مشکلات دیگر حوزه صادرات فراموش شده است.»
واقعیت این است که این حرف فردی مثل ابراهیم جمیلی که در میان فعالان اقتصادی به خوش‌بینی و سختکوشی نامدار شده است، باید زنگ خطر را برای مدیران کشور به صدا درآورد و آنها را هوشیار سازد که شمار این دست از فعالان اقتصادی روند فزاینده‌ای را تجربه می‌کند. در نشست دو روز پیش که برای تجلیل از صادرکنندگان برگزار شد غلامحسین شافعی رییس اتاق بازرگانی ایران در جلسه‌ای که اسحاق جهانگیری معاون اول رییس‌جمهور ایران در آن حضور داشته، گفته است: «بسیاری از فعالان اقتصادی به ناروا خانه‌نشین شده‌اند، به ناروا به محکمه کشیده شده‌اند.» شافعی در مراسم روز ملی صادرات با انتقاد از «آشفتگی بی‌سابقه در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی کشور در چند سال اخیر» خواستار اعتماد دولت به بخش خصوصی شده است. در حاشیه این مراسم رییس اتاق کرمانشاه نیز گفت شماری از صادرکنندگان نمونه سال‌های قبل اکنون در دادگاه‌های اقتصادی در رفت و آمدند و از این مساله اظهار نارضایتی کرد. آیا از میان انبوه دیوان‌سالاران دولتی یا نگهبانان دولت قیم و دولت بزرگ که دست در دست سیاست‌بازانی که تنها به کسب قدرت می‌اندیشند و نیز روشنفکرانی که در مسائل درون‌ذهنیتی خود گرفتار شده و دگرگونی‌ها را نمی‌بینند، این سخن جمیلی بازتاب دارد؟ این همه کینه‌ورزی بر ضد اقتصاد آزاد و اقتصاد رقابتی که فراری دادن و خسته کردن کارفرمایان شناخته شده و خسته‌سازی آنها در ایران شگفت‌انگیز به حساب می‌آید جز این نیست که قبول کنیم اقتصاد رقابتی و نیرومند شدن واقعی بخش خصوصی جا را برای کینه‌توزان بی‌هنر که تنها کاربلدی آنها سنجاق شدن به رانت‌های دولتی است را تنگ کرده و ریشه رانت‌خواری آنها را می‌خشکاند.
لینک کوتاه :