سرچشمه رویای کاذب روحانی چیست
به گزارش جهان صنعت نیوز: در این روزها اما مردان و زنان رییس‌جمهور بایدن درباره منازعه با ایران سخنانی گفته‌اند که نقطه مشترک همه آنها این است: حذف و برطرف کردن تحریم‌هایی که دونالد ترامپ بر ایران تحمیل کرده است تنها پس از اینکه آمریکا به برجام پیوست همراه با شرط‌هایی در دستور گفت‌وگوهای احتمالی قرار می‌گیرد. اما از سوی دیگر همین دیروز حسن روحانی در نقد کارنامه مجلس یازدهم در داستان بودجه بار دیگر گفت: گنجاندن صادرات ۳/۲ میلیون بشکه در روز یک پیام از سوی ایران بود که باید تحریم‌ها برداشته شود و تاکید کرد کاهش دادن این میزان صادرات از سوی مجلس برخلاف روح لایحه در متقاعد کردن جامعه جهانی به برطرف کردن تحریم‌های ایران بود. دیروز همچنین اسحاق جهانگیری معاون اول رییس‌جمهور گفته است گروه بایدن و خود او پیش از پیروزی و در جریان مبارزه با ترامپ از بازگشت به برجام می‌گفتند و امیدواریم آنها برگردند.
به نظر می‌رسد رویای آقای روحانی و خوش‌بینی آقای جهانگیری درباره اینکه در یک دوره کوتاه تحریم‌ها حذف می‌شود ریشه در ماه‌های قبل از پاییز ۱۳۹۹ و پیش از تهیه لایحه بودجه ۱۴۰۰ دارد. با توجه به اینکه لایحه در ۱۳ آذرماه به مجلس ارائه شده و پیش از آن نیز در هیات دولت روی آن گفت‌وگو و بحث شده است، به نظر می‌رسد روحانی و حلقه اول یاران او در نهاد ریاست‌جمهوری و دولت دست‌کم در آخر تابستان به این نتیجه رسیده بودند که اولا بایدن بر ترامپ چیره می‌شود و ثانیا از جایی به آنها گفته شده بود هنگامی که بایدن بیاید بلافاصله یا در دوره کوتاهی تحریم‌ها را حذف می‌کند.
این سخن روحانی در روزهای تازه سپری‌شده که جو بایدن رییس‌جمهور تازه آمریکا می‌تواند با سه- چهار امضا، تحریم‌های اقتصادی ایران را بردارد، ریشه در چه تحلیل و پیشینه عملی دارد؟ یک احتمال این است که مدیرانی از دولت روحانی با اجازه نهادهای بالاتر در ماه‌های قبل از پیروزی جو بایدن با تیم احتمالی او به طور مستقیم یا غیرمستقیم گفت‌وگو کرده و در این گفت‌وگوها ایران را فریب داده‌اند و حالا این نیرنگ را آشکار کرده‌اند. اگر جز این باشد و رفتار و گفتار دولت بر پایه گمانه‌زنی و تحلیل‌های درون دولت شکل گرفته و به این نتیجه رسیده باشند که بایدن پیروز می‌شود و مساله تحریم ایران را به سرعت حل می‌کند، باید گفت این اندیشه و عمل جای نکوهش و پیگیری دارد زیرا این گمانه‌زنی‌ها و این تحلیل ساده‌انگارانه کار ایرانیان را سخت‌تر کرده و کسب و کار آنها را بیش از پیش به توفان و مصیبت گره زده است. سخنان حسن روحانی و خوش‌بینی او در این مسیر دست‌کم به یک رفتار و یک گفتار مهم و برهم‌زننده تعادل در سطح کلان اقتصاد و در بازارها منجر شده است. رفتار و تصمیم برهم‌زننده تعادل روحانی در تدوین بودجه ۱۴۰۰ گنجانده شد و در آن دولت تصمیم گرفت ۲۳ درصد از منابع درآمدی بودجه را از مسیر صادرات نفت خام و بخش بیشتری از اقتصاد را به کاهش محدودیت‌های صادراتی گره بزند که روز ۱۴ آبان در مجلس به بن‌بست رسید.
آیا نظام سیاسی ایران می‌تواند دولت تازه آمریکا، اروپا و متحدان آمریکا در خلیج فارس و خاورمیانه را با استفاده از ابزار نظامی و توسعه فعالیت‌های هسته‌ای وادار کند پیچ تحریم‌ها را شل کرده و کسب و کار ایرانیان را از اینکه هست بدتر نکنند؟ باید منتظر ماند و دید در این منازعه سلاح کدام طرف کارآمدتر است. سلاح دیپلماسی و اقتصادی آمریکا یا سلاح نظامی – هسته‌ای ایران. آیا باید دنبال حل این معما باشیم؟
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانلینک کوتاه :