رییسی وارد نمی‌شود؟
به گزارش جهان صنعت نیوز: اصولگرایان با وجود آنکه نگرانی چندانی درباره عبور نیروهایشان از فیلتر دستگاه‌های نظارتی ندارند و از مدت‌ها قبل خود را برنده این رقابت‌ها تصور کرده‌اند اکنون با چالش‌ها دست به گریبان هستند که مهم‌ترین آن نیز وحدت و اجماع است. تا اینجای کار دو سازوکار برای انجام این وظیفه ایجاد شده اما معلوم نیست که نهایتا شورای وحدت عهده‌دار این مهم باشد یا شورای ائتلاف.
به خصوص که جدی‌ترین نامزد انتخاباتی آنان یعنی محمدباقر قالیباف شأن خود را عجل از هر دو تشکیل دیده و حاضر به قرار گرفتن زیر چتر هیچ کدام نیست. در این میان تنها یک امید به ایجاد وحدت وجود دارد و آن هم ورود سیدابراهیم رییسی به میدان است. اغلب اصولگرایان در این باره اتفاق‌نظر داشته و بر این باورند که در صورت کاندیداتوری او سایر کاندیداها خود را کنار خواهند کشید. حتی قالیباف که سرسخت‌ترین گزینه اصولگرایان در این انتخابات است نیز با توجه به تجربه انتخابات ۹۶ به رقابت با رییسی نمی‌پردازد.
وضعیت اما از آنجایی پیچیده می‌شود که خبرهای ضدونقیضی درباره تصمیم و تمایل رییسی به رییس‌جمهور شدن شنیده و منتشر می‌شود. مثلا از یک سو گفته می‌شود که او شخصا خواهان قرار گرفتن در راس قوه مجریه است و برای کسب اجازه از مقام معظم رهبری نیز جلسه برگزار کرده و از سوی دیگر خبر استجازه تکذیب شده و گفته می‌شود که وی به درخواست‌ها برای حضور در انتخابات پاسخ منفی داده است.
این خبر آخر را حمیدرضا فولادگر فعال سیاسی اصولگرا در گفت‌وگو با «نامه‌نیوز» داده است. او می‌گوید: «آنچه من اخیرا شنیدم آقای رییسی دعوت برای حضور در انتخابات را نپذیرفته و پاسخ ایشان منفی است و می‌خواهد در همان قوه قضاییه اجرای برنامه پنج‌ساله خود را دنبال کند.»
درستی این گزاره قطعا بر فعالیت‌های انتخاباتی اصولگرایان و نتیجه آن تاثیر بسزایی خواهد داشت چرا که اگر رییسی وارد میدان نشود و در قوه قضاییه بماند، خبری از اجماع نبوده و اصولگرایان با آفت چندکاندیدایی مواجه شده و چه بسا به خاطر همین مساله، انتخاباتی از پیش برده را ساده واگذار کنند!
نکته قابل اعتنای دیگر اما تلاش‌هایی است که شورای وحدتی‌ها یعنی جامعه روحانیت مبارز و ریش‌سفیدان اصولگرا با جلب حمایت رییسی می‌کنند. این گروه با درک ضرورت ماندگار شدن رییسی در دستگاه قضا، خواهان استفاده از ظرفیت وی برای برقراری اجماع هستند. به این مفهوم که حمایت رییسی را جلب کرده و سازوکار مورد نظر خود را به سازوکار تعیین‌کننده در انتخابات ۱۴۰۰ بدل کنند. بدیهی است که نقش‌آفرینی رییسی در این جایگاه نیز اهمیت بسزایی خواهد داشت و مسیر اجماع را فراهم می‌کند؛ اجماعی که به وضوع مشخص است به نفع قالیباف و حامیان او نخواهد بود. به هر حال هنوز تصمیم رییسی درباره کاندیداتوری یا مشارکت در فرآیند اجماع‌سازی معلوم نیست و همین ابهام نیز سیاسیون در جبهه اصولگرایی را سردرگم کرده است.
روز زن و فرصت تبلیغات انتخاباتی
گروه سیاسی- حقوق یا مسائل حوزه زنان در ایران، عموما با فرا رسیدن مناسبت‌هایی مثل روز زن در مرکز توجه قرار می‌گیرد. البته هر چهار سال یک بار که انتخاباتی هم در پیش باشد، این موضوع نمود بیشتری پیدا خواهد کرد. شاهد هم خطابه مفصل هر یک از گزینه‌های احتمالی در انتخابات ۱۴۰۰ درباره زن و جایگاه آن و حقوق آن و … است که در چند روز گذشته بیان شد.
این رویکرد در واقع یکی از وجوه اشتراک کاندیداها در هر دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا است. البته از حق نگذریم، اصلاح‌طلبان در فریاد سر دادن برای حقوق زنان و فراموشی آنان در فردای انتخابات ید طولاتری دارند. اصولگرایان تکلیف‌شان مشخص است و از همان اول با گره زن و خانواده آب پاکی را روی دست این نیمه جامعه می‌ریزند و کسی هم تصور نمی‌کند که با رییس‌جمهور شدن گزینه آنان تحولی چشمگیر رخ خواهد داد. اصلاح‌طلبان اما یا مثل حسن روحانی از تشکیل وزارت زنان و معرفی وزیر زن و… می‌گویند و بعدا هم با یک «خواستیم و نشد» مساله را فیصله می‌دهند یا مثل این دوره، برای هیجان‌زده کردن بخشی از سرمایه اجتماعی خود حرف از معرفی کاندیدای زن می‌زنند!
اظهارات برخی از کاندیداهای احتمالی انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ که در روزهای گذشته به مناسبت روز زن بیان شد، گواه این مدعا است. مثلا سیدحسن خمینی همین دیروز در اختتامیه اولین جشنواره فرهنگی- هنری «دختران امروز» که در حرم امام برگزار شد، گفت: «میراث امام برای جامعه ما نگاه دیندارانه به حقوق زن است. اینکه برای جلو رفتن با مقتضیات زمان و اعطای عادلانه حقوق زنان و سایر اقشار جامعه، لازم نیست دین‌ستیزی کنیم؛ بلکه باید از زبان دین به دنبال اعطای حقی باشیم که خداوند برای همه مقرر کرده است. وقتی امام بحث حق رای و حضور زنان در مجلس و حتی تظاهرات را طرح کردند، بسیاری از متدینین نسبت به این مساله حساسیت داشتند. از همین رو، اینکه زن مسلمان مجبور نباشد در دوگانه‌ای قرار گیرد که یا مدرن شود یا مسلمان بماند، دستاورد بسیار بزرگی است.»
او مشخصا تبلیغ انتخاباتی نمی‌کند اما طوری به نگاه امام و نقش انقلاب در وضعیت کنونی زنان اشاره می‌کند که به نظر می‌رسد قصد دارد با استفاده از نسبت خانوادگی خود، اعتباری خریده و خودش را مدافع ارتقای نقش زنان معرفی کند. اینکه ادعا می‌کند یا عمیقا باور دارد که برای مبارزه با استبداد نیازی به تحجر نیست را نمی‌‌دانیم اما با توجه به نزدیکی به انتخابات، توجه ویژه آقایان به حوزه زنان بیشتر انتخاباتی به نظر می‌رسد.
ناگفته نماند که کاندیداهای احتمالی اصولگرا نیز فرصت روز زن را از دست ندادند. مثلا محمدباقر قالیباف نیز مفصلا از ضرورت ارتقای جایگاه اجتماعی و شخصیت فردی زنان گفته بود. سیدابراهیم رییسی رییس قوه قضاییه که هنوز معلوم نیست بالاخره کاندیدا خواهد شد یا نه نیز از ضرورت حضور اقتدارآفرین زنان در جامعه گفته بود.
لازم به یادآوری است که علاوه بر کاندیداهای احتمالی، شخص رییس‌جمهور نیز فرصت انتخاباتی روز زن را از دست نداد. او بدون اشاره به موضوع پرحاشیه کاندیداتوری زنان در انتخابات گفت: در هر انتخاباتی اگر زنان تصمیم بگیرند و وارد صحنه شوند، منتخب آنها پیروز می‌شود.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهسیاسیلینک کوتاه :
