درخشش طلای سیاه
به گزارش جهان صنعت نیوز: به طور کلی از نوامبر سال گذشته تا امروز ۶٠ درصد به قیمت‌های نفت افزوده شده است. این در حالی است که اگر قیمت به ۶٠ دلار برسد، به لحاظ روانشناختی تغییرات عمده‌ای را در بازار شاهد خواهیم بود. این عدد به معنای خروج بخش عظیمی از سرمایه‌گذاری در نفت‌های غیرمتعارف خواهد بود. همچنین این قیمت به معنای فرصت یافتن دوباره کشورهای تولیدکننده نفت همچون ایران برای توسعه خواهد بود. این قیمت همچنین به معنای بازگشت بازار به قبل از شیوع کروناست.
از طرفی برنامه رییس‌جمهور آمریکا برای کمک دو میلیارد دلاری به کسانی که از این بیماری بیکار شده‌اند به خرید کالاها دامن زده و این خود به افزایش تقاضا برای انرژی یاری می‌رساند. نرخ بیکاری در آمریکا در ماه دسامبر به ۶/۳ درصد پایین افتاد. در هفته گذشته ارزش دلار نیز در برابر ارزهای دیگر تقویت شد. قیمت سهام در همه جای جهان (به جز تهران که تعطیل بود) روز جمعه بالا رفت. گزارش شده انبارهای نفت‌خام دیگر لبریز نیستند.
در این میان کمیته نظارتی وزرای نفت عضو ائتلاف اوپک‌پلاس هفته گذشته در جلسه مجازی خود وضعیت بازار نفت را بررسی کردند و موقعیت را برای کمتر کردن توافق کاهش قبلی اوپک‌پلاس مناسب ندانستند. در ژانویه ٢٠٢١، اوپک‌پلاس ۷/۲ میلیون بشکه در روز از تولیدات خود را مطابق توافق قبلی کاسته بود. اجلاس عمومی ائتلاف اوپک‌پلاس روز چهارشنبه ١۴ اسفند (۴ مارس) خواهد بود. در همین حال عراق گزارش داد که در ماه ژانویه سال جاری تولید این کشور ۵٠ هزار بشکه در روز از سهمیه مقرر در اوپک‌پلاس کمتر و در حد ۳/۸۵۷ میلیون بشکه در روز بوده است. مقدار صادرات عراق در ماه ژانویه ۲/۸۶۸ میلیون بشکه در روز بوده و منطقه خودمختار کردستان نیز ٣٩٧ هزار بشکه در روز به صورت مجزا صادر کرده است. در فوریه و مارس سال جاری روسیه و قزاقستان می‌توانند کمی تولید را افزایش دهند چرا که عربستان سعودی تعهد کرده یک میلیون بشکه در روز بیشتر از سهمیه از تولید خود کاسته که به نظر می‌رسد چنین کرده است. احتمالا مجموعه کاهش تولید اوپک در نیمه سال ٢٠٢١ به مقدار ۵/۸ میلیون بشکه در روز به جای مقداری که در ژانویه کم شد، تنزل پیدا خواهد کرد.
علاوه بر این تازه‌ترین گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان می‌دهد تولید این کشور اگر با دگرگونی غیرقابل پیش‌بینی روبه‌رو نباشد، تا سال ٢٠٢٣ به سطح ٢٠١٩ خواهد رسید. در ٢٠١٩ تولید نفت آمریکا ۱۲/۲ میلیون بشکه در روز بود که بعد از ١٩٧٠ بیشترین مقدار بوده است. این گزارش پیش‌بینی می‌کند که از آن به بعد تولید نفت آمریکا به صورت یکنواخت تا ٢٠۵٠ ادامه پیدا خواهد کرد. قیمت نفت که شاخص و نشان‌دهنده مقدار تولید نفت خام‌های غیرمتعارف از جمله شیل و نفت‌خام فوق سنگین است، بنا بر پیش‌بینی این گزارش در ٢٠٣٠ به ٧٣ دلار (به قیمت پایه ٢٠٢٠) و در ٢٠۵٠ به ٩۵ دلار هر بشکه می‌رسد. این گزارش دو سناریوی دیگر یکی بر مبنای قیمت نفت بالاتر و یکی بر مبنای قیمت نفت پایین‌تر هم دارد. در همین حال دولت بایدن مجددا پروژه مزارع تولید انرژی بادی در فراساحل را که در دوره ترامپ متوقف شده بود، راه‌اندازی کرد.
با این وجود چین در عین حال که بیشترین مقدار تولید انرژی‌های تجدیدپذیر را دارد، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های فسیلی را نیز رها نکرده است. در ٢٠٢٠ چین ۳۸/۴ گیگاوات نیروگاه حرارتی با سوخت زغال‌سنگ به شبکه الکتریکی کشورش افزود. این مقدار سه برابر مجموعه نیروگاه‌های تولید برق با زغال‌سنگ به مدار تولید آمده در همان سال در بقیه جهان است. در بخش زغال‌سنگ در سطح جهانی پنج درصد مصرف در ٢٠٢٠ کاهش یافته که این بیشترین کاهش از بعد از جنگ جهانی دوم است. در ٢٠١٩ تولید الکتریسیته از نیروگاه‌های زغال‌سنگی ۲/۶ درصد نسبت به ٢٠١٨ کمتر شد. این کاهش شامل ارقام قابل توجه یعنی در ایالات متحده ۱۵/۵ درصد و در اتحادیه اروپا ۲۴/۱ درصد است. در ٢٠٢٠ کاهش مصرف زغال‌سنگ در همان دو منطقه به ترتیب ۲۲/۲ و ۲۱/۸ درصد بوده است. یکی از دلایل این کاهش هزینه قابل توجه برای ساخت و هزینه‌های متعدد در طول سال‌های عملیاتی شدن نیروگاه‌های زغال‌سنگی است.
شیوع بیماری کووید۱۹ باعث شد گذار انرژی به سوی انرژی‌های تجدیدپذیر مفهوم تازه‌ای بگیرد اما این به معنای پایان دوران نفت و گاز و زغال‌سنگ نیست. تقاضای نفت در سال ٢٠٢٠ به صورت متوسط ٩ درصد کاهش یافته و از ١٠١ میلیون در ٢٠١٩ به ۹۲/۲ میلیون بشکه در ٢٠٢٠ رسید. اگر دقیق‌تر نگاه کنیم، این مقدار به اندازه تقاضا در ٢٠١٣ است. در سه ماهه دوم که شیوع کرونا در همه جهان فراگیر شده بود، مصرف نفت به ٨۵ میلیون بشکه در وز یعنی به اندازه تقاضا در ٢٠٠۶ رسید. در بخش گاز طبیعی نیز مقدار تقاضا سه درصد نسبت به سال ٢٠١٩ کاهش یافت. رشد استفاده از نیروهای پاک چشمگیر و غیرقابل برگشت است. از ٢٠١٠ تا ٢٠١٩ سهم تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر (بدون احتساب انرژی آبی) از کل تولید الکتریسیته از چهار به ١١ درصد در آمریکا و از ٩ به ٢۴ درصد در اروپای متحد رسید.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهصنعت و معدنلینک کوتاه :
