ابزار تجارت به جای قدرت سخت

به گزارش جهان صنعت نیوز: تلاش اعضای کمیسیون بودجه در بررسی چندهفته‌ای نشان داد راه‌های کسب درآمد از محل‌های تازه جز اینکه به دردسر‌های بیشتر و مخدوش کردن مالکیت خصوصی منجر شوند به جایی نمی‌رسند. حالا دولت وعده داده است لایحه را اصلاح می‌کند و می‌دانیم کاری از پیش نمی‌برد و ایران سال ۱۴۰۰ را با کسری بودجه شگفت‌انگیز شاید در اندازه ۳۵۰ هزار میلیارد تومان سپری کند.

این یک تراژدی و فاجعه است و باید راه‌هایی برای وقوع تراژدی کسری بودجه پیدا کرد و نیز می‌دانیم این اتفاق تنها با حذف تحریم نفت می‌افتد بنابراین راهی جز اینکه تحریم‌ها شکسته شود وجود ندارد. اما شکست تحریم کار ساده‌ای نیست و باید گفت متاسفانه ایران زور اقتصادی و نیز زور دیپلماسی کافی برای شکست انحصار ندارد و تنها به توانایی‌های نظامی خود متکی است تا با استفاده از این ابزار اروپا و آمریکا را وادار کند تحریم‌ها را بردارند.

آیا ایران نیروی کافی در این راهبرد دارد و می‌تواند با استفاده از قدرت سخت رژیم تحریم‌ها را بردارد؟ این را باید البته تجربه کرد و شاید نیز چنین نیرویی باشد اما نگاهی به تجربه دیگر کشورها از جمله روسیه که از نظر داشتن انواع تجهیزات نظامی در دنیا سرآمد است و ناتوانی یا نخواستن استفاده از این ابزار به دلیل آینده مبهم آن، از اقدام به استفاده ابزارآلات نظامی امتناع کرده است و راه اقتصادی و تجارت را برگزیده است. آنهایی که هفته‌ها و ماه‌های پس از برجام را یادشان هست می‌دانند در یک دوره کوتاه‌مدت همانند سونامی، سرمایه‌گذاران و حتی سیاست‌ورزان درجه اول کشورهای اروپایی و شرق آسیا به ایران آمدند و می‌خواستند با ایران قراردادهای پرشمار ببندند.

پژو، زیمنس، توتال، سامسونگ و سایر غول‌ها برای دیدن وضعیت به ایران آمدند اما ایران به شرکت‌های آمریکایی حتی اجازه ورود را نداد. باراک اوباما و گروه همکارانش در کاخ سفید شاید در ذهن خود تصور می‌کردند پس از امضای قرارداد برجام شرکت‌های آمریکایی نیز راه‌شان برای ورود به بازار ایران باز شود اما این اتفاق به هر دلیل رخ نداد. کارشناسان می‌گویند شاید اگر راه تجارت با آمریکا بسته نمی‌شد احتمال برگشت تحریم‌ها کمتر می‌شد.

حالا که بایدن تصمیم گرفته بدون برداشتن تحریم‌ها برخی فشارهای مالی را از دوش اقتصاد ایران بردارد می‌توان امیدوار شد شاید تجارت بین دو کشور راهی برای برداشتن تحریم‌ها از سوی این کشور به مرور زمان شود. تجربه جنگ‌های جهانی اول و دوم نشان می‌دهد دلیل اصلی جنگ‌ها محدودیت تجاری کشورها بود و پس از دومین جنگ جهانی و باز کردن روزنه‌های آزادی تجارت و گسترش آن به دور کردن سایه جنگ از اروپا کمک کرده است. شاید ایران و آمریکا به جای تهدید در به کار‌گیری قدرت سفت، از مسیر تجارت وارد شوند، زودتر به نقطه پایانی تحریم‌ها برسیم.