ابتکار: روحانی ترجیح داد انتخاب وزیر زن به مناقشه تبدیل نشود
جهان صنعت نیوز| انتخاب «وزرای زن و جوان» یکی از وعده‌های مهم روحانی در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم بود و او همواره در فیلم‌های تبلیغاتی و مناظره‌های تلویزیونی بر این موضوع تاکید داشت. بعد از پیروزی حسن روحانی، طرفداران و حامیان او منتظر معرفی وزرای زن و جوان بودند اما مرداد ماه سال گذشته در روز معرفی کابینه دولت دوازدهم همه هواداران روحانی شوکه شدند چون خبری از انتخاب وزیر زن یا وزرای زن در دولت جدید نبود.
در ادامه متن گفت‌وگوی معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده را می‌خوانید:
یکی از شعارهای روحانی در انتخابات «به عقب برنمی‌گردیم» بود، ضمن اینکه او همواره بر انتخاب «وزرای زن و جوان» در تشکیل کابینه تاکید داشت اما بعد از پیروزی دیدیم که او «به عقب برگشت» و هیچ زنی هم وزیر نشد. البته شما گفته بودید تمام تلاش خود را بر انتخاب «وزیر زن» انجام داد اما نشد! چرا نشد؟
درباره قسمت اول پرسش شما مبنی بر «به عقب برنمی‌گردیم» باید بگویم این شعار یکی از رویکردهای واقعی و صادقانه دکتر روحانی بود. مفهوم به عقب برنمی‌گردیم هم به سال ۹۲ مربوط می‌شود یعنی مردم در آن سال برای برون‌رفت از مشکلات، تنگناها، فشارهای سیاسی و امنیتی که کلا فضای اقتصادی و اجتماعی را به شدت دچار آسیب و بحران کرده بود به ایشان رای دادند. بنابراین یکی از مطالبات مردم خروج از فشارهای سیاسی و امنیتی حاکم در آن زمان بود.
اگر هم مجدد در سال ۹۶ دیدیم و شنیدیم که آقای رییس‌جمهور می‌گفت «به عقب برنمی‌گردیم» به این دلیل بود که جریان بسیار قوی برای بازگشت دوباره کشور به سال ۹۲ و قبل از آن شکل گرفته بود. البته آن جریان هیچ‌گاه عقب‌نشینی نکرده و الان هم که در حال تخریب چهره دولت و سخت کردن کار دولت در عرصه‌های اجتماعی و اقتصادی است. بنابراین «به عقب برنمی‌گردیم» شعار صادقانه‌ای بود که توسط دکتر روحانی مطرح شد اما اینکه آقای رییس‌جمهور تا چه اندازه در تحقق آن شعارها و وعده‌ها موفق بوده، جای تحلیل دارد. به عقیده من پرسش، رصد و مطالبه رسانه‌ها در این باره بسیار مهم است و باید هم پیگیری کنند.
اما درخصوص انتخاب «وزیر زن» باید بگویم که این موضوع در قالب سیاست کلی آقای روحانی بود که در امتداد جریان اصلاحات و اعتدال قرار می‌گرفت. توجه به زنان یکی از مولفه‌های مهم تحولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ایران است که آقای روحانی یکی از نمادهای این مولفه را حضور زنان در کابینه می‌دانست. البته حضور زنان در کابینه در دوره اصلاحات و ریاست جمهوری آقای سیدمحمد خاتمی شروع شد و ایشان برای اولین بار چنین جسارتی را به خرج دادند و «معاون زن» انتخاب کردند. آقای خاتمی زنان را در عرصه‌های دیگری هم غیر از حوزه زنان به کار گرفت مانند اینکه در آن زمان یکی از معاونان وزیر کشور خانم اشرف بروجردی بود.
نباید فراموش کرد که زنان بسیاری در دوران اصلاحات توانستند وارد سازمان‌های مردم نهاد و تشکل‌ها شوند و فعالیت کنند. خیلی از عرصه‌ها مانند انتخابات شوراها برای حضور زنان باز شدند. متاسفانه بعد از دولت اصلاحات، برخی عرصه‌ها برای زنان بسته شد یا به شکل نمادین به زنان نگاه شد. البته استثنائا خانم وحیددستجردی در آن جمع نسبتا موفقیت‌هایی هم داشت. به طور کلی ما آن دوران را «دوران عقبگرد» می‌دانیم و بازگشت آقای روحانی به سیاست، بسترهایی را برای حضور و فعالیت زنان در عرصه‌های مختلف به وجود آورد.
بازهم تاکید می‌کنم که آقای روحانی تمام تلاش خود را برای انتخاب «وزیر زن» در دولت دوازدهم انجام داد تا خانمی را به عنوان وزیر در کابینه منصوب کند. بنده در این خصوص از نزدیک شاهد تلاش و پیگیری‌های آقای رییس‌جمهور بودم. اما بنا به دلایل مختلفی این امکان فراهم نشد و آقای روحانی ترجیح داد این مساله به یک «مناقشه در درون حاکمیت» تبدیل نشود و به جای انتخاب وزیر زن، راهکارهای مهم و تاثیرگذار دیگری را دنبال کرد که سهمیه ۳۰ درصد زنان در سطوح عالی مدیریتی است.
آقای روحانی چه راهکارهایی را ترجیح داد انجام دهد؟
اهمیت این راهکارها از سوی آقای رییس‌جمهور کمتر از انتخاب «وزیر زن» نیست. ایشان در همان روزهای اول مصوبه شورای‌عالی اداری مبنی بر اینکه ۳۰ درصد از پست‌های دولت تا پایان سال ۱۴۰۰ باید در اختیار خانم‌ها قرار بگیرد را به همه دستگاه‌های اجرایی ابلاغ کرد. ضمن اینکه در همان مصوبه بر حضور «جوانان» هم تاکید شده است تا بتوانیم از میان جوانان افراد شایسته‌ای را در پست‌های مدیریتی انتخاب کنیم.
آقای روحانی روشی را در پیش گرفت که عملا فرصت را برای حضور زنان در عرصه مدیریت میانی و عالی فراهم می‌کند و از آن زمان تاکنون براساس آماری که داریم بیش از ۱۲ معاون وزیر در دولت منصوب شده‌اند و بیش از ۲۸ معاون وزیر و هم‌تراز با معاون وزیر در دولت حضور دارند که چهره‌های بسیار شاخصی هم هستند. به طور مثال رییس هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، قائم مقام وزیر نفت، رییس سازمان زمین‌شناسی کشور، رییس سازمان صنایع دستی کشور، تعدادی از معاونان وزرای آموزش و پرورش، کشور، بهداشت و ورزش و جوانان را زنان تشکیل می‌دهند.
اگر هم بخواهیم حضور زنان در دولت دوازدهم را با دولت یازدهم با یکدیگر مقایسه کنیم متوجه خواهیم شد که زنان نسبت به دوره قبل حضور چشمگیرتری دارند. حتی در سطح استان‌ها نیز مدیران کل و هم‌ترازان مدیرکل در چند ماه گذشته حدود ۴۶ نفر بوده است. همچنین تعداد بخشداران و معاونان فرمانداران حدود ۲۰ نفر اضافه شده است. بنابراین موضوع حضور این افراد در دستگاه‌های مختلف اجرایی کم‌اهمیت‌تر از حضور یک یا چند زن به عنوان وزیر نیست.
ممکن است به دلایل مختلفی که به آقای روحانی اجازه انتخاب وزیر زن را نداد اشاره کنید؟
عده‌ای معتقدند که زنان شایستگی چنین جایگاهی را ندارند ولی آقای روحانی با این اعتقاد موافق نیست و عملا با انتصاب‌هایی که در دستگاه‌های مختلف اجرایی صورت گرفته و در حال انجام است زمینه برای حضور زنان در سطح کابینه نیز فراهم می‌شود و دیگر بهانه‌هایی مبنی بر اینکه خانم‌های باتجربه برای حضور در وزارتخانه‌ها وجود ندارند از سوی مخالفان مطرح نخواهد شد. هم‌اکنون در اکثر وزارتخانه‌ها، معاونان زن حضور دارند و در آینده‌ای نزدیک افرادی از میان آنان به عنوان وزیر یا وزرای زن انتخاب خواهند شد.
پس می‌توان امید داشت که در ادامه کار دولت دوازدهم خانمی به عنوان وزیر انتخاب شود؟
بله. در دوره آقای احمدی‌نژاد وزیر زن داشتیم و هیچ ممنوعیت یا محدودیتی نسبت به این موضوع وجود نداشت و ندارد. قطعا اگر شرایط انتخاب «وزیر زن» در دولت آقای روحانی فراهم شود بعید می‌دانم مجلس شورای اسلامی هم در این باره مخالفتی داشته باشد.
لینک کوتاه :