تکثر طبیعی کاندیداها

علی صوفی * تکثر کاندیداها در درون هر دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا موضوعی است که بعضا مورد انتقاد قرار می‌گیرد. برخی می‌گویند چرا وقتی مردم به دلایل متعدد درباره مساله مشارکت در انتخابات تردید دارند، این همه کاندیدا آماده رقابت شده؟! به نظر من اما این وضعیت کاملا طبیعی است.

اولا باید در نظر داشت که در قانون اساسی اصل جمهوریت و اصل حاکمیت مردم بر سرنوشت خودشان مورد تاکید قرار گرفته و انتخابات تنها راه آن است. لازمه انتخابات نیز رقابت است.

دوما اینکه هر کدام از جریان‌های سیاسی متشکل از احزاب هستند و احزاب نیز اساسا به منظور ایجاد اصلاحات از بالا ایجاد شده‌اند و برای رسیدن به هدف خود باید در قدرت مشارکت داشته باشند. بنابراین رقابت احزاب با یکدیگر برای کسب قدرت اصلی کاملا طبیعی است. بنابراین در همه جوامع و جاهایی که نظام سیاسی شکل ریاستی یا پارلمانی دارد، انتخابات نقش اصلی در جابه‌جایی قدرت و تعیین سرنوشت مردم و کشور دارد.

سوما اینکه نمی‌توان به سادگی گفت کاندیداهای موجود اعم از آنهایی که رسما وارد رقابت شده و آنهایی که هنوز تصمیم قطعی نگرفته‌اند، از نظر نگرش و افکار و رویکرد شبیه هم هستند. دقت داشته باشید که قطعا کاندیداهای دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا با هم تفاوت چشمگیری دارند و این امر به در نظر داشتن عملکرد آنها طی سال‌ها در نهاد ریاست‌جمهوری و مجلس کاملا مشخص می‌شود.

نکته دیگر آنکه حتی تعدد کاندیداها در درون یک جریان سیاسی نیز امری طبیعی و عادی است. تفاوت افراد مختلفی که خود را آماده حضور در رقابت‌های انتخاباتی می‌کنند در رزومه، تجربه و توان اجرایی آنان است. در قدرت مدیریت و سازماندهی و تیمی است که دارند. بدون شک در این موضوعات با هم فرق دارند و نمی‌توان این تفاوت‌ها را نادیده گرفت.

افزون بر این باید این را نیز در نظر داشت که در درون هر کدام از جریان‌های سیاسی احزاب متعددی حضور دارند. این معنی وجود سلایق گوناگون در درون جریان‌های سیاسی است. طبیعتا هر کدام از این احزاب ادعاهایی داشته و این حق را دارند که بین خود با هم رقابت کنند. کمااینکه قبلا نیز این کار را کرده‌اند. مثلا در درون جریان اصلاحات و در جریان انتخابات شورای شهر دوم تهران شاهد وزن‌کشی احزاب اصلاح‌طلب و البته بعد هم شکست آنان بودیم. در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۴ نیز همین وزن‌کشی تکرار شد و در نتیجه این تجارب به این نتیجه رسیدیم که وزن‌کشی‌های درون جریان در انتخابات، آسیب‌زاست بنابراین این‌طور استنباط شد که بهتر است هر یک از جریان‌های سیاسی به صورت جبهه‌ای عمل کنند و با کاندیدا و لیست واحد به میدان بیایند و تمرکز خود را بر رقابت با جریان رقیب بگذارند.

به این ترتیب نمی‌توان و نباید به تکثر کاندیداها ایراد گرفت بلکه باید دانست که این امر لازمه رقابت‌های درون و برون‌جریانی و نهایتا برگزاری انتخابات و تحقق دموکراسی از طریق آن است.

* دبیر کل حزب پیشرو اصلاحات