آخوندی: دولت احمدی‌نژاد صددرصد نظامی بود

 به گزارش جهان صنعت نیوز: می‌گوید مساله‌ام «ایران» است؛ ایرانی که بیمار است و همبستگی و انسجام آن در معرض خطر قرار گرفته است، تاکید جدی بر گفتمان نرم دارد و معتقد است با رییس‌جمهور نظامی اگر به دنبال قدرت سخت باشد صددرصد مخالف است. او دولت احمدی‌نژاد را مصداق یک دولت نظامی می‌داند هرچند رییس‌جمهور آن نظامی نبود.

عباس آخوندی وزیر پیشین راه‌و‌شهرسازی که در لیست کاندیداهای احتمالی انتخابات ۱۴۰۰ است، در گفت‌وگو با خبرآنلاین انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم را مهم و سرنوشت‌ساز می‌داند و می‌گوید همان‌طور که سال ۹۲ ایران از یک مهلکه نجات پیدا کرد، در ۱۴۰۰ هم شرایط سخت‌تر است و باید ایران را از یک مهلکه دیگر نجات داد.

قطعی و صریح کاندیداتوری‌اش را تایید نمی‌کند اما این را هم می‌گوید که اگر تصمیمش بر آمدن باشد در جامعه روشنفکری و روحانیت و عالم اجرا آدم شناخته‌شده‌ای است. گلایه شدید از سالوس‌گری و ریاکاری دارد و می‌گوید یک زندگی متوسط دارد، دنبال لاکچری بودن نیست و ریگی به کفشش نیست که نگران باشد.

او می‌گوید: دولت نظامی به مفهوم این نیست که باید حتما رییس‌جمهورش نظامی باشد. از نظر من دولت نهم صددرصد نظامی بود و رییس‌جمهورش هم نظامی نبود، دولت دهم صددرصد نظامی بود و رییس‌جمهورش نظامی نبود. دولت نظامی یعنی دولتی که قاعده حکمروایی در آن قاعده نظامی‌گری است و قاعده مدنی نیست. مهم نیست که در راس آن نظامی باشند یا خیر و بالعکس هم است یعنی دولتی که در راس آن نظامی باشد ولی دولت کاملا مدنی باشد مثل دوگل در فرانسه. اساسا دولت نظامی به مفهوم رییس‌جمهور نظامی نیست. مغلطه‌ای که دارد انجام می‌شود این است که رییس‌جمهور نظامی یعنی دولت نظامی. به نظر من این یک انحراف مفهومی است.

او در تشریح دیدگاه خود در مورد رییس‌جمهور نظامی می‌گوید: اصلا به قدرت سخت اعتقاد ندارم و می‌گویم اداره ایران بر اساس قدرت نرم است. اگر رییس‌جمهور نظامی به مفهوم سمبل قدرت سخت است، صد‌در‌صد مخالف هستم، چرا با آن موافق باشم؟ ولی می‌خواهم بگویم کسانی که می‌آیند و از رییس‌جمهور نظامی بحث می‌کنند لزوما به نمایندگی از ستاد رسمی نظامی‌ها نیست.

ممکن است در ستاد رسمی نظامی‌ها برخی طرفدار این نظریه باشند ولی آن نظر شخصی است و نه سازمانی؛ عده‌ای که قدرت‌شان را در مردم نمی‌بینند ولی در هماهنگی با برخی از این افراد می‌بینند ممکن است بیایند و از این نظریه جانبداری کنند.