نقش محوری؛ در دسترس یا بلندپروازی؟
به گزارش جهان صنعت نیوز: بسیاری از سیاسیون در این جبهه سیاسی معتقدند که خیر. در واقع ضمن آرزوی موفقیت برای رییسی در عرصه کشورداری و حل مشکلات موجود، او را در اندازه لیدر و وحدت‌بخش اصولگرایان نمی‌دانند.
راه سخت
منصور حقیقت‌پور فعال سیاسی اصولگرا چنین نگاهی دارد. او در گفت‌وگویی با «جهان‌صنعت» ضمن اشاره به اینکه رییسی از ابتدا خودش را نه نامزد اصولگرایان که یک نامزد مستقل معرفی کرد و قصد تشکیل کابینه فراجناحی نیز دارد، گفت: «به نظر من اختلافات و فاصله‌ها در جبهه اصولگرایی باقی خواهد ماند و به این سادگی‌ها قابل رفع نیست. دلیلش این است که جریان اصولگرایی مجموعه‌ای است که در زمان انتخابات بروز و ظهور بهتری دارد و دارای ساختارهای اساسی و بنیادی نیست. اصولگرایی یک حزب نیست که دارای یک چارچوب مرامی و رفتاری یا دارای ساختار تشکیلاتی باشد. اصولگرایی بیشتر محفلی است.»
وی همین انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم را مثال زد و گفت: «در همین انتخابات دقت کنید. تعدادی از اصولگرایان به نفع او کنار نکشیدند و تعدادی کنار کشیدند در حالی که در رفتار حزبی و تشکل‌یافته این مسائل تعریف شده است. مثلا در حزب دموکرات آمریکا معلوم است که باید بایدن بیاید و اگر احیانا مشکلی بود یک نفر دیگر به کمک می‌آید. در اینجا اما آن ابتدای کار در حد یک اتوبوس نامزد اصولگرا داشتیم. اینها در داخل جبهه مبارزه نکرده و به نفر اول و دوم نرسیدند. یک اتوبوس نامزد آمدند و نهایتا نیز برخی وارد پارکینگ شدند. توجهی هم نداشتند که برخی از این رفت و آمدها شناسنامه سیاسی آقایان را باطل می‌کند. وقتی یک نفر چهار مرتبه نامزد بشود و به نفع دیگری کنار برود هم به او پوششی و روکشی می‌گویند!»
این فعال سیاسی اصولگرا با تاکید بر اینکه «اصولگرایی یک حزب نیست که دارای لیدر و رهبر باشد» گفت: «به دست گرفتن قدرت توسط برادری که می‌گوید مستقل آمده است، مقدور نیست و نباید رییس‌جمهور شدن آقای رییسی را به مثابه یکدست شدن این جریان دانست.»
وی افزود: «جریان اصولگرایی برای آنکه پایدار باشد باید در ساختار خود تجدیدنظر کند. اینکه همه طیف‌های اصولگرا با محوریت رییسی کنار هم آیند خیلی کار سختی است. به خصوص که اینها طیف‌هایی نیستند که با مختصری نرمش، سازش کرده و کنار هم بنشینند. نمی‌شود انتظار داشت که طیف پایداری، جریان جلیلی یا جریان احمدی‌نژاد با هم همراه شوند.»
حقیقت‌پور ناکامی اصولگرایان در یکی کردن دو شورای وحدت و ائتلاف در این انتخابات را مثال زد و گفت: «ما حتی در دوران آقای مهدوی‌کنی دیدیم که آقای ولایتی سرپرستی او را نپذیرفت و این جریان با چند کاندیدا وارد شد. بر این اساس معتقدم که اصلا شاید نیازی به وحدت نباشد و بهتر باشد که دو یا سه جریان اصولگرا با گرایش‌های مختلف داشته باشیم. باید بپذیریم که ذائقه پایداری با جامع مهندسی و ذائقه اینها با موتلفه جور نیست.»
وی همچنین تاکید کرد: «توجه داشته باشیم که وظیفه آقای رییسی نیز از حالا به بعد رسیدگی به مشکلات اصولگرایی نیست و نباید توقع اضافی از او داشته باشیم. او آمده که مشکلات مردم را حل کند و امیدواریم خدا کمک کند و بتواند چنین کند.»
جریان خدمت
برخی دیگر از اصولگرایان که می‌دانند رییسی با رییس‌جمهور شدن، جایگاه خاص و ویژه‌ای در جریان اصولگرایی پیدا نمی‌کند، سعی دارند که به نحوی او را فراتر از جناح‌بندی‌ها و جریان‌های سیاسی قرار دهند. در این راستا تا جایی پیش می‌روند که او را سرآغاز یک جریان جدید قابل اعتنا بدانند. مثلا امیررضا واعظی‌آشتیانی فعال سیاسی اصولگرا چنین نگاهی دارد. او در گفت‌وگویی با «جهان‌صنعت» می‌گوید: «بحث جایگاه نیست اما وقتی که آقای رییسی می‌گوید من مستقل وارد شده‌ام و انقلابی هستم، به این معنا است که فارغ از تشکل‌ها و احزاب آمده و باید ارزیابی شود.»
وی افزود: «به باور من رییسی همان‌طور که اعلام کرده است یک فرد انقلابی بوده و برای خدمت و فارغ از مرزبندی‌های جناحی آمده است. هر جریانی که بخواهد می‌تواند به او کمک کند و تردیدی از این بابت نیست اما خودش فارغ از هیاهو و بحث‌های سیاسی پا به عرصه گذاشته است.»
واعظی‌آشتیانی در پاسخ به اینکه آیا رییسی در ادامه مسیر حیات سیاسی خود به ایفای نقش‌محوری در جریان اصولگرایی نیاز دارد یا ندارد؟ و این جایگاه را چطور کسب خواهد کرد؟ گفت: «من فکر می‌کنم که او جریان جدیدی ایجاد خواهد کرد از این منظر که گروهی از افراد معتقد به آرمان‌های انقلاب از هر جریانی که باشند، در کنار او قرار می‌گیرند و تبدیل به جریان خدمت خواهند شد.»
وی در پاسخ به اینکه رییسی چطور می‌تواند طیف حامی جلیلی که به باور بسیاری از تحلیلگران از وی حمایت نکرد یا هواداران احمدی‌نژاد که در انتخابات مشارکت نکردند را به سوی خود جلب کند؟ گفت: «من اصلا این تحلیل‌ها را قبول ندارم. اگر بخشی از مردم در این انتخابات شرکت نکرده و رای ندادند به خاطر عدم اعتمادی است که در پی ضعف دولت مستقر ایجاد شده و موجب نارضایتی مردم شده است. این ربطی به اصولگرایان و طیف‌های مختلف آن ندارد. ضمن اینکه مگر روی پیشانی افرادی که رای ندادند نوشته بود که حامی جلیلی هستند یا احمدی‌نژاد و دیگری! این حرف‌ها به نظر من اصلا درست و قابل اتکا نیست.»
تاثیر کابینه
برخی دیگر از اصولگرایان اما با حقیقت‌پور و واعظی‌آشتیانی موافق نبوده و باور دارند که رییسی مایل نیست نماینده یک سلیقه خاص باشد و ترجیح می‌دهد که نظر طیف‌هایی که از وی حمایت نکردند را- حداقل در جریان اصولگرایی- جلب کند. یکی از این افراد جواد آرین‌منش است. او در گفت‌وگویی با اشاره به میزان قابل توجهی از آرایی که به سبد رییسی ریخته نشد، می‌گوید: «این سخن آقای رییسی که من مستقل آمده‌ام یعنی این پیام را می‌رساند که او نمی‌خواهد نماینده یک سلیقه خاص اصولگرایی باشد و راهکار تحقق این مهم هم چینش کابینه است و امیدواریم بتواند فارغ از گرایش‌های سیاسی و جناحی کابینه‌ای شایسته و بر اساس تخصص‌ها و قابلیت‌ها برگزیند.»
وی افزود: «من تصور می‌کنم دولت فراگیر بر اساس شایسته‌سالاری شکل می‌گیرد و آقای رییسی هم قصد دارد به این سمت حرکت کند.»
او و برخی همفکران او بر این باورند که رییسی با چینش یک کابینه مبتنی بر شایسته‌سالاری و استفاده از افرادی که برآمده از گروه‌های مختلف سیاسی هستند می‌تواند نظر آن گروه‌ها را جلب کند! بیراه و غیرمنطقی به نظر نمی‌رسد اما باید این را در نظر داشت که برخی دیگر از تحلیلگران نگاه کاملا متفاوتی داشته و تصور می‌کنند که اصرار رییسی به مستقل وارد عمل شدن برای آن است که نمی‌خواهد خود را به سهم دادن به گروه‌های مختلف جریان اصولگرا ملزوم کند. شایعاتی که در روزهای منتهی به انتخابات درباره تقسیم مناصب پیش از کناره‌گیری پوششی‌ها به گوش می‌رسید عمدتا حاکی از این بود که کناره‌گیری نامزدهای پوششی عقب افتاده زیرا رییسی حاضر نیست قول پست و جایگاهی را به فردی بدهد.
با این نگاه و تاکیدات بعدی رییسی به انقلابی و مستقل وارد شدن، می‌توان این‌طور برداشت کرد که رییسی قصد ندارد برای محبوب شدن نزد طیف‌های مختلف جریان اصولگرا از حامیان جلیلی گرفته تا موتلفه و پایداری و حتی به دست آوردن دل بدنه رای احمدی‌نژاد؛ فرد خاصی را وزیر و معاون و… کند.
جمع‌بندی
این رویکرد از آنجایی که می‌تواند مقدمه شایسته‌سالاری باشد، پسندیده و خوشایند است اما از طرف دیگر می‌تواند موجب تسلط یک طیف خاص بر دیگران نیز باشد!
گذشته از این، اگر در نظر داشته باشیم که رییسی برای دوران چهارساله و احتمالا هشت‌ساله ریاست‌جمهوری خود نیاز به محبوبیت بیشتر و برای تضمین آینده سیاسی خود به ایفای نقش‌محوری‌تر در جریان اصولگرا دارد، باید منتظر بود و دید که وی چه اقداماتی برای رسیدن به این هدف انجام خواهد داد. اصلا می‌تواند در این زمینه موفقیتی داشته باشد یا همان طور که حقیقت‌پور می‌گوید، باید به حل مشکلات مردم کشور اکتفا کند؟
اخبار برگزیدهسیاسیلینک کوتاه :