رنج احمد میدری، رنج ایرانیان؛ ببینید
محمدصادق جنان‌صفت * انبوه گزارش‌ها و خبرهای اقتصاد سیاسی در ایران به اندازه‌ای رسیده که انگار چیزی نباید در کانون توجه قرار گیرد و تنها به اینجا می‌رسد که یک یادداشت‌نویس یا یک مقام دولتی و یا یک مدیر بخش خصوصی تنها به گفتن و نوشتن بسنده می‌کند و روزهای پس از آن از یادها می‌رود.
این روند و سپری شدن پرشتاب روزهای ایران در حالی است که در پنهان، آن پیامدهای شگفت‌انگیز و شوربختانه آسیب‌ساز دیده می‌شود اما انگار کسی نمی‌بیند و کسی نمی‌شنود. بخشی از این وضعیت را باید در نوع رفتار منتقدان دولت روحانی جست‌وجو کرد که بیراهه‌روی را در اقتصادسیاسی باب کردند و با دادن آدرس‌های اشتباه در نشان دادن سرچشمه بدبختی‌های ایرانیان روزگار را تیره و تار کردند. از سوی دیگر رفتار دولت دوازدهم نیز سرشار از ناکارآمدی و سپری کردن اقتصاد به روش باری به هرجهت و وصله و پینه کردن‌ها بوده و هست.
به رفتار و گفتار سه مقام اصلی اقتصادی دولت نگاه کنید: آنها ذره‌ای از هراس و رنجی که احمد میدری معاون رفاه اجتماعی بر خود تحمیل می‌کند و هرازگاه آن را با یک نوشته یا سخنرانی بیرون می‌ریزد را نمی‌بینند و یا دلشان نمی‌سوزد. آنهایی که با احمد میدری معاون رفاه وزارت رفاه آشنا هستند چه با او نزدیکی فکری داشته باشند چه ناسازگاری اندیشه‌ای، نیک می‌دانند که او رنج‌های ایرانیان و تهیدستان را سال‌هاست رصد می‌کند.
تازه‌ترین نوشته او در یک روزنامه سیاسی کشور شوربختانه خوب دیده نشد و هشدار او که از سوی سایر اقتصاددانان نیز به زبان آمده است یا خواهد آمد درباره ونزوئلایی شدن اقتصاد ایران به دلیل تصمیم‌هایی است که این روزها از سوی مقام‌های بودجه‌ای گرفته می‌شود. میدری با تاسف می‌نویسد این خبرهای خوش درباره افزایش حقوق کارمندان و فرهنگیان و بازنشستگان شادی زودگذر است و همانند سمی است که ذره‌ذره بر جسم اقتصاد ایران تزریق شده و در آخر کار با تلخی بی‌انتها کام ایرانیان را تلخ خواهد کرد. میدری نوشته است «در تاریخ صد سال گذشته شش کشور جهان تورم ماهانه ۵۰ درصد را تجربه کردند. یعنی میزان تورم آنها حداقل ۱۰ برابر و عموما صدها هزار برابر بیشتر از ایران بوده است.
تورم در یک زمان نامعین و یک‌مرتبه مانند کوه آتشفشان فوران می‌کند، یا مانند سونامی از دریا سر بر می‌آورد، حمله‌ور می‌شود و همه چیز را می‌بلعد.» وی سپس رخدادهای این شش کشور را توضیح داده و می‌نویسد: «تورم مانند هر بدبختی دیگری حد و اندازه ندارد. بدون تردید مردم از‌جمله کارکنان دولت و بازنشستگان در ۱۰ سال اخیر شرایط سختی را سپری کرده‌اند، اما این وضعیت بدترین حالات ممکن نبوده است. تورم میلیون و میلیارد درصدی نیز ممکن و محتمل است»
لطفا به حرف‌های این اقتصاددان و سایر اقتصاددانان که هشدار می‌دهند به آینده این سرزمین رحم کنید و دست از سرسختی‌هایی که شهروندان را به روزهای سیاه‌تر می‌کشاند بردارید. آقای میدری باز هم بنویسید و از دیگران هم بخواهید بنویسند و بگویند.
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :