رویکرد رییسی در سیاست خارجی فرار از بنبست احتمالی است
جلال جلالیزاده * از آنجایی که وزیر خارجه هر کشور ویترین و نماد شناسایی آن کشور است و در نوع ارتباط با دنیا نقش دارد، باید رییسجمهوری جدید فردی را به عنوان وزیر خارجه کابینه خود معرفی کند که هم فردی کارآمد و توانمند باشد و هم برای دنیا به واسطه این توانمندی شناخته شده باشد. وزیر خارجه باید خوشنام، خوشفکر، دارای صعه صدر بالا و قابل اعتماد باشد. حقوق بینالملل خوانده باشد و سازوکار بینالملل را به خوبی بشناسد و در عین حال درک صحیحی از دنیا و روابط بینالملل داشته باشد.
البته هر رییسجمهوری در انتخاب کابینه و گزینههای مدنظر خود برای وزارتخانهها مختار است، اما انتخاب وزیر خارجه از اهمیت بالایی برخوردار است و باید در این باره ملاحظات متعددی را مدنظر قرار دهد. درباره وزیر خارجه دولت سیزدهم برخی گزینههای معرفیشده اگرچه شباهت زیادی از نظر کارکرد به یکدیگر دارند، اما در مقایسه افراد مطرحشده، میتوان باقریکنی را به امید شباهت کمتر از نظر عملکرد به سعید جلیلی، به او ترجیح داد. چرا که جلیلی کارنامه نهچندان خوشنامی درباره موضوع هستهای دارد و در دوران مسوولیت او سه قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران ظرف بازه زمانی اسفند ۱۳۸۶ تا خرداد ۱۳۸۹ تصویب شد و به قرار دادن ایران ذیل فصل ۷ ماده ۴۱ منشور ملل متحد در قطعنامه ۱۹۲۹ منجر شد. بنابراین کارنامه فوق میتواند از پیش نگاه نهچندان مثبتی در دنیا نسبت به رویکرد سیاست خارجی ایران در دولت جدید به نمایش بگذارد.
یعنی این پیام را به جهان بدهد که رویکرد هستهای جمهوری اسلامی و نوع تعامل ایران با دنیا همان رویکرد سفت و سخت قبل است. اما انتخاب باقریکنی به عنوان وزیر خارجه احتمالی میتواند این پیام را داشته باشد که رویکرد ایران نسبت به تعامل با دنیا، متعادلتر است هر چند که او هم از منتقدان برجامی دولت روحانی است.
از این رو اینطور میتوان گفت که پیشینه، سوابق، تجارب، رویکرد و موضعگیریهای گذشته افراد معرف رویکرد آنهاست. پس اگر آزمونهای قبل را تکرار کنیم شکست میخوریم. کلید حل مشکلات کشور در دست سیاست خارجی است و باید به سمت رفع تحریمها و تعامل با دنیا پیش برویم و رییسجمهوری جدید باید این نکته را مدنظر داشته باشد که اگر کسانی که در گذشته درباره موضوعات خارجی شکست خوردهاند دوباره مسوولیت بگیرند، قطعا دولت جدید در این باره برنامههایش با شکست مواجه خواهد شد چون تداعیکننده همان سیاستهای پیشین است.
هر چند که آقای رییسی عاقلتر از این است که این موضوع را نادیده بگیرد و با انتخاب جلیلی به عنوان وزیر خارجه وارد بازی خطرناکی شود که موجب تضعیف بیشتر دولت او میشود. رویکرد دولت رییسی درباره سیاست خارجی فرار از بنبست احتمالی است که با وجود سعید جلیلی به آن دچار خواهد شد. پس ترجیح باقریکنی به جلیلی یعنی عبور کردن از موضعگیری سخت که باعث مشکلات شدیدتر در کشور میشود.
* فعال سیاسی و نماینده دور ششم مجلس
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :