گام اول اصلاح‌طلبان برای ترمیم سرمایه اجتماعی
علی‌محمد نمازی * اعلام موضع درباره مسائل مهم کشور از جمله وظایف تشکل‌های سیاسی است و تشکل‌های سیاسی موجود در ایران نیز مستثنی نیستند بنابراین وقتی شاهد اتفاقات به این مهمی در خوزستان هستیم و حتی رهبری هم درباره آن اعلام موضع کرده و حق اعتراض را به مردم دادند، انتظار می‌رود که تشکل‌های سیاسی موضع خود را اعلام کنند. صدور بیانیه از سوی جبهه اصلاحات ایران نیز در همین چارچوب تعریف می‌شود. ابراز تاسف و اعلام همراهی با مردم خوزستان که به خاطر بحران آب در تنگنا هستند یا ارائه پیشنهاداتی برای حل مشکل، یک امر طبیعی و درست است اما نمی‌توان آن را برای ترمیم فضای سردی که بین جبهه اصلاح‌طلب و مردم ایجاد شده و رفع فاصله، کافی دانست. قطعا با صدور این قبیل بیانیه‌ها نمی‌توان میزان اعتماد مردم و علاقه‌مندان به خود را به مثلا پنج سال قبل برگرداند.
به نظر من مردم و مخصوصا فعالان سیاسی متوجه قدم‌های خوب هستند و این هم یک قدم خوب است اما احتیاج به قدم‌ها و موضع‌گیری‌های بعدی نیز دارد. همچنین نیاز به اعلام برنامه، اعلام موضع در مسائل مهم کشور و ارائه طرح و برنامه برای اداره کشور و… دارد.
یکی از اقداماتی که جبهه اصلاحات برای ترمیم سرمایه اجتماعی خود باید انجام دهد که قبل از انتخابات نیز به شکل ناکافی انجام داد، این است که مشکلات را به درستی تشخیص دهد و بعد هم راهکار مناسبی تهیه و ارائه کند. به عنوان نمونه درباره کاهش فاصله دولت و ملت که یک مشکل اساسی امروز در کشور ما است و اتفاقا در همین بیانیه اخیر هم اشاره شده است، باید راهکار ارائه کرد تا ارتباط بین دولت و ملت به دهه اول و دوم عمر نظام جمهوری اسلامی برگردد و مردم با دولت و مسوولان همراه شوند. یعنی هم توقعات مردم منطقی باشد و هم دولت گوش شنوا داشته باشد.
بر این اساس لازم است که اصلاح‌طلبان برای رفع مشکلات کشور دیدگاه‌های خود را در قالب بیانیه اعلام و انتقادات خود را به دولت و حکومت مطرح کنند و بخواهند که مسیر گذشته بیشتر ادامه نیابد و به سوی برنامه‌های درست‌تر بیایند. اگر این رویه در پیش گرفته شده و به درستی انجام شود حتما مردم به سوی آنان برخواهند گشت. هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند بدون تشکل سیاسی فعالیت کند. نظام واقعا دموکراتیک نیز به این تشکل‌ها نیاز دارد زیرا مهم‌ترین ماموریت آن، چرخش دموکراتیک قدرت مبتنی بر خواست و اراده مردم است.
نبود تشکل‌های کارآمد اتفاقا از جمله مسائلی است که خلاء آن، این روزها به شدت مشهود است. تشکل‌های سیاسی و مخصوصا صنفی همیشه نقش حایل بین دولت و مردم را دارند و مانع رو‌در‌رویی می‌شوند. به این معنا که خواسته‌ها و مطالبات مردم را دسته‌بندی کرده، اولویت‌بندی کرده و با عنایت به مقدورات و امکانات کشور به حکومت منتقل کنند و از سوی دیگر اجازه ندهند که حکومت مشت خشنی را سمت ملت پرت کند و از در خشونت وارد شود و تصور کند که برچیدن اعتراضات و اعتصابات از راه سرکوب ممکن است. در حالی که این به هیچ‌وجه راهکار مناسبی نیست. راه درست، کنار مردم بودن، شنیدن مطالبات، پاسخ درست دادن و جلب رضایت آنان است.
* عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :
