سامانه دعوت از مدیران شایسته، تبلیغاتی و صوری است

هدایت آقایی * آقای رییسی چندی پیش، سامانه‌ای را با عنوان «یاران رییسی» برای مشارکت در معرفی اعضا و مدیران دولت سیزدهم معرفی کرد و از همه نخبگان، فرهیختگان، گروه‌ها، احزاب، تشکل‌ها و آحاد مردم دعوت کرد تا چنانچه فردی را در تراز دولت مردمی می‌شناسند، در این سامانه معرفی کنند.

در حالی که راه‌اندازی این سامانه برای دعوت از مدیران شایسته دولت، یک اقدام صوری و شکلی و تبلیغاتی بود. البته انتظاری جز این نیست و وقتی یک جناح در سیستم‌های دموکراتیک پیروز میدان می‌شود، کسی انتظار ندارد از جناح مقابل مدیرانی را انتخاب کند، بلکه مسوول است از نیروهای جناح خودشان مدیران و وزرای کابینه را انتخاب کند. اما دو موضوع در این باره وجود دارد؛ اول اینکه سیستم انتخابات ما دموکراتیک و آزاد نبوده است که حالا چنین توقعی وجود داشته باشد؛ دوم اینکه اصولگراها در کشور ما این حق و امکان را ندارند که بین خودشان هم نیروهایی که فاصله جزئی چند درصدی با آنها دارند را قبول کنند و آنها را برنمی‌تابند. بنابراین پرواضح است و از اول هم می‌دانستیم این موضوع، نمایشی و صوری است.

در ساختار قدرت فعلی در بین اصولگراها، آن چیزی که فعلا اصل قرار گرفته، این است که افراد تابع چه کسی هستند. نه اینکه چه کسی شایسته است و دانش و تجربه یک کار را دارد. مسوولیت‌پذیری هم در حال کم رنگ شدن است و اطاعت محض مورد توجه آنها قرار گرفته است.

بنابراین برای راه‌اندازی سامانه‌ای که به منظور انتخاب شایستگان راه‌اندازی شده است، هیچ آینده‌ای نمی‌بینم و معتقدم که تاثیرگذاری ندارد و صرفا یک اقدام به منظور جلب نظر و مهر قلوب بوده است. نمونه بارز این امر در بین اصولگرایان را هم می‌توان به وضوح در شورای شهر مشاهده کرد. کسی که نه تخصصی دارد و نه تجربه‌ای و صرفا به این دلیل که یک کاندیدای پوششی بوده است را افراد و تیمی در شورای شهر می‌خواهند به عنوان شهردار تهران به مردم قالب کنند؛ اقدامی که نقد جدی به آن وارد است.

مشت نمونه خروار است و برای انتخاب کابینه و وزرا هم همین اتفاق در حال رخ دادن است. کابینه دولت به یک شرکت سهامی و تعاونی تبدیل شده است که هر کسی تمایل دارد سهم خودش را از آن داشته باشد. یعنی نماینده هر گروهی در بین خودشان می‌خواهند سهمشان را از دولت بردارند. طبیعتا در این صورت، برایند انرژی‌ها صفر می‌شود و رقابت‌های داخلی شکل می‌گیرد.

در این صورت اگر واقعا آقای رییسی نماینده جریان اصولگرا است، جبهه اصولگرا روی حرفش بایستند و دستش را باز بگذارند تا کابینه را خودش انتخاب کند. اما ناظر باشند و دوم در برابر مردم هم مسوولیتش را بپذیرند و اگر ایرادی بود مسوولیت‌پذیر باشند و فردا نگویند که آقای رییسی هم از راه ما منحرف شد یا جریان انحرافی دوم بود و چنین ادعایی مطرح کنند. بلکه باید در مقابل دولت و کابینه مورد نظرشان به مردم پاسخگو باشند. هر چند بعید به نظر می‌رسد چنین اتفاقی بیفتد و جریان اصولگرا از سهم‌خواهی چشم‌پوشی کنند و اجازه دهند رییسی به واسطه چنین سامانه‌ای کابینه‌ای متشکل از نخبگان و شایستگان انتخاب کند. این پیشنهاد یک اقدام تبلیغاتی بود تا بگویند دولت جدید دولتی مردمی و به دور از جریان و سیاسی‌بازی است، اما رفتارها عملا چنین ادعایی را نشان نمی‌دهد و این سامانه راه به جایی نمی‌برد و پروژه و ادعایی شکست خورده است.

* عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی