طرح واردات خودرو در کدام مسیر
ولی‌اله آقایارزاده * طرح آزادسازی واردات خودرو را از چند جهت می‌توان بررسی کرد. اول اینکه مصوبه قبلی مجلس شورای اسلامی جهت واردات خودرو به واردات خودروهای تمام‌برقی و دو نیرو مربوط می‌شد که این مصوبه توسط شورای نگهبان رد و در اصلاحیه جدید نمایندگان مجلس خودروهای بنزینی و گازسوز نیز اضافه شده است. این در حالی است که دو خودروی اصلاحیه جدید تولید داخلی دارد، بنابراین این موضوع جای بحث دارد که چگونه است خودروسازی ما با توجه به سرمایه‌گذاری‌های بسیار دولت‌های گذشته در این صنعت پیشرفت قابل توجهی نداشته است و همچنان این صنعت بیمارگونه و کجدار و مریز پیش می‌رود. حال موضوع مورد بحث این است که آیا واقعا باید به فکر واردات بود یا به فکر تولید؟ سوالی که در تمام این سال‌ها بوده و هیچگاه یک تصمیم قاطع و درست برای آن گرفته نشده است و مثل یک کلاف سردرگم بین دولت و مجلس در رفت و آمد است.
به نظر می‌رسد تصویب این طرح در وهله اول باعث از بین رفتن انگیزه در بخش تولید می‌شود و شوق کارخانه‌های قطعه‌سازی را از بین می‌برد و باعث تقویت و رشد خودروسازی خارجی می‌شود. از آن سو نیز عدم رشد و شکوفایی صنعت خودرو در طراحی و خط تولید و ساخت طی این سال‌ها و عقب‌ماندگی زیاد ما با کشورهای هم‌سو مانند ترکیه و کره‌جنوبی به چشم می‌خورد. از سوی دیگر اگر باز هم بحث واردات خودرو را بررسی کنیم می‌بینیم که قابلیت طراحی و خودکفایی خود را از دست می‌دهیم و نیروی متخصص ما متمایل به مهاجرت می‌شود و در نتیجه تولید داخلی ضعیف می‌گردد. حال آنکه می‌دانیم اشکالات زیادی بر محصولات تولید داخلی اعم از طراحی و تولید و کیفیت وارد است اما آیا نباید تصمیم نمایندگان مجلس و وزارت صنعت یک بار برای همیشه بر پایه حمایت از این صنعت باشد و آیا نباید دولت‌هایی که در پیش از انتخابات قول بر حل موضوع صنعت خودرو می‌دهند به وعده خود عمل کنند.
چند سال قبل در باب همین موضوع صحبت کردیم و در آن زمان قیمت تولید و واردات به برجام گره خورده شد که هر چه گفتیم هیچ گوش شنوایی نبود و باز هم مثل گذشته موضوع صنعت خودرو به فراموشی سپرده شد و هیچگاه یک تصمیم درست برای آن گرفته نشده و امروز هم همچون گذشته به نقطه سر خط که تصمیم بر واردات است، رسیده‌ایم. البته این موضوع نکات مثبتی هم دارد و از چند جنبه قابل بررسی است: یک اینکه بحث رقابتی‌بودن به وجود می‌آید و تولیدکننده داخلی باید تلاش کند تا از بازار روز خودروی جهانی عقب نماند. دوم اینکه برای مردم حق انتخاب و باز هم برای تولیدکننده داخلی اشتیاق به دست آوردن بازار به وجود می‌آید و سوم سرمایه‌گذار نیز بین اینکه حق انتخاب خودرو داخلی و خارجی دارد، اشتیاق خواهد داشت.
در نتیجه اصل طرح واردات خودرو موضوع بدی نیست اما مساله بر سر این است که چه تصمیمی و چه امتیازاتی برای تولید داخلی در نظر گرفته شده است. خودروسازی که همیشه متصل به دولت بوده و هیچ‌وقت طعم خصوصی‌بودن واقعی را نچشیده و در ادوار مختلف زیان انباشته بسیار داشته است، حال سوال همگان نیز همین است که چگونه خودروسازی ایران به عنوان یک صنعت وابسته این حجم از زیان انباشته را دارد و همچنان از آن حمایت می‌شود و این صنعت به رشد و شکوفایی که در خور آن است نمی‌رسد. امید مردم در تمام این سال‌ها بر این است که بتوانند از خودروی داخلی باکیفیت و قیمت مناسب استفاده کنند که متاسفانه این امر محقق نشده است. اما امید است با این طرح مجلس شورای اسلامی و حمایت دولت از تولید داخل و اشتیاق مدیران ارشد، این صنعت از وضعیت کنونی خارج شده و به رشد و شکوفایی که در خور کشورمان است برسد و شاهد پیشرفت این صنعت باشیم.
* کارشناس اقتصادی
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :