تحقیر کارخانه‌های لبنیات و مردم
این اتفاق و انقلاب قیمتی از سوی کارخانه‌های لبنیات که در توافق با دولت سیزدهم انجام شده است چند مساله دارد که باید در کانون توجه قرار گیرد. نکته نخست سلب آزادی از مصرف‌کنندگان کم‌درآمد یا محرومان است. با این تصمیم توهین‌آمیز گروه‌های کم‌درآمد حتما اگر می‌خواهند ماست و شیر و پنیر ارزان خریداری کنند حتی اگر نیاز نداشته باشند باید ماست ۵/۲ کیلویی و یا پنیر ۴۰۰ گرمی خریداری کنند. این سلب آزادی مصرف‌کننده و توهین است. شهروندان می‌دانند همین الان هم شیر ۹۰۰ گرمی کیسه‌ای ساده خریداری ندارد و ای بسا این ترفندی باشد برای فروش بیشتر این نوع شیر.
نکته دیگر این است که اگر از همین امروز کارخانه‌های تعهد‌دهنده میزان تولید همین سه قلم کالا را کاهش دهند یا فقط چند روز به میزان تولید پیشین تولید کنند کدام ناظری می‌تواند یکی‌یکی بشمارد چند عدد شیر کیسه‌ای ۹۰۰ گرمی، پنیر یواف ۴۰۰ گرمی و نیز ماست ساده ۵/۲ کیلوگرمی تولید و توزیع شده است؟ شاید کارخانه‌های تولید‌کننده به تله تازه‌ای بیفتند و از همین امروز سازمان‌های نظارتی برای هر کارخانه یک ناظر بفرستد و او وظیفه‌اش این باشد که کار شمارش یا توزین تولید این سه محصول خاص را انجام دهد. نکته دیگر، آیا اگر کارخانه‌های شیر بخواهند ماست ساده ۵/۲ کیلوگرمی و نیز شیر لاستیکی ساده ۹۰۰ گرمی را باز هم ساده‌تر کنند یا آب آن را اضافه کنند ناظران خیالی یا واقعی از کجا می‌فهمند، مگر اینکه قبلا شیر و ماست و پنیرهای یادشده را مزه کرده باشند. واقعیت این است که در همه نیم سده تازه سپری شده بارها و بارها از این ترفندها برای التیام زخم تورم استفاده شده و اندکی بعد به بوته فراموشی سپرده شده است. قیمت کالاها و خدماتی که بنابر آمار رسمی در ماه‌های منتهی به ماه چهارم امسال ۵۰ درصد افزایش یافته است با این کارهای عجیب و توهین‌آمیز کاهش نمی‌یابد. کارخانه‌های لبنیات خود و شهروندان را تحقیر نکنند.
لینک کوتاه :