زیر میز زدن به سبک ضرغامی

به گزارش جهان صنعت نیوز:   این اقدام بعد از اعتراض‌های فراوان کارشناسان میراث فرهنگی به انتصاب علی دارابی به معاونت میراث فرهنگی کشور از دید کارشناسان امر، تنها یک دلیل دارد، دهن‌کجی ضرغامی به اعتراضات متخصصان که کارشناسان معتقدند او نه تنها به اعتراض‌ها دهن‌کجی کرده بلکه تخصص، علم، تجربه و دانش را نیز بی‌اعتبار شمرده است.مشکل فقط این نیست که او یاران خود را به سمت‌های فرهنگی مهم منصوب می‌کند، بلکه او میراث فرهنگی را ابزاری در خدمت درآمدزایی و ارزآوری در گردشگری می‌داند در صورتی که باید خلاف این امر باشد و گردشگری بهانه‌ای برای حفاظت از میراث فرهنگی کشور شود. مدیر یک موزه یا معاونت میراث‌فرهنگی نه تنها تخصص بلکه دانش، تجربه، علاقه و میهن‌دوستی باید داشته باشد.

انتصاب‌های جنجالی آقای وزیر

نخستین جنجال مربوط به انتصاب‌های ضرغامی درباره قائم مقامش یعنی علی دارابی بود که بسیاری از فعالان میراث فرهنگی با حضور او در چنین سمتی مخالف بودند و علت این مخالفت را نداشتن تجربه و دانش کافی دارابی در حوزه میراث می‌دانستند، اما در نهایت این اعتراض‌ها به جایی نرسید و سکان هدایت یکی از بخش‌های مهم وزارت میراث به دست معاون ضرغامی در دوره ریاست او در سازمان صدا‌و‌سیما افتاد.

بعد از این انتصاب همه منتظر انتصاب‌های بعدی بودند که انتخاب شالبافیان به عنوان معاون گردشگری با توجه به دانش و تجربه شالبافیان کمی تب‌وتاب اعتراض‌ها را از بین برد، چرا که انتخابی مناسب محسوب می‌شد. فعلا هم خبری از تغییر معاون صنایع‌دستی یعنی پویا محمودیان نیست.

کسانی که سال‌ها در حوزه میراث فرهنگی مستقیم یا غیر‌مستقیم کار کرده باشند از اهمیت انتخاب یک فرد آگاه و با تجربه و البته دانش کافی برای اداره موزه خبر دارند، اما به نظر می‌رسد ضرغامی خیلی با این مقوله آشنایی ندارد و انتخاب نوروزیان برای هدایت موزه فرش دلیل محکمی بر این ادعاست.

فعالان این حوزه سال‌هاست که منتظرند فردی به عنوان ناجی پیدا شود و با حضور در موزه‌های کشور به ویژه در موزه ملی و موزه فرش تا این مجموعه‌های فرهنگی بی‌رقیب را از شرایط کنونی نجات دهند، هر چند که به گفته فعالان میراث فرهنگی پریسا بیضایی که از سال ۱۳۹۵ مدیر موزه ملی فرش بود تنها فرد تحصیلکرده در این زمینه بود یک مرتبه تغییر کرد و این یعنی یک تغییر اساسی در مدیریت موزه‌ها.

بعد از این تغییر ناگهانی همه منتظرند که موزه رضا عباسی، آبگینه و نقاشی پشت شیشه که زیر نظر اداره میراث فرهنگی استان تهران فعالیت می‌کنند هم دستخوش تغییر شوند هر چند هنوز خبری از حضور مدیران قدیمی صدا‌و‌سیما و دستیاران ضرغامی در پست جدید در وزارتخانه میراث فرهنگی نیست!

ماجرای تغییر مدیر موزه فرش چه بود

در حالی که همه منتظر بودند ضرغامی روند بهتر و اصولی‌تری را برای تغییرات در وزارت میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در پیش بگیرد، اما این اتفاق نیفتاد و او یکباره تصمیم گرفت از موزه فرش دیدن کند و در این بازدید طالبیان معاون میراث فرهنگی هم او را همراهی کرد؛ پس از شنیدن صحبت‌های مدیر موزه ملی، نقطه‌نظراتی مانند اینکه فرش و فرشبافی از جمله هنر‌های مهم و با اصالت در کشورمان است، نقش فرش ایران در توسعه اشتغال و اقتصاد بومی و ملی را مهم دانست و گفت: وزارت میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در زمینه حمایت از تولید، صادرات و تبلیغات فرش در جهان تلاش مضاعفی می‌کند.

هیچ‌کس خبر نداشت که در کمترین زمان او تصمیم خواهد گرفت که مدیر جدیدی را برای این موزه انتخاب کند، پیش‌تر هم اشاره شد که بیضایی مدیر سابق این موزه یکی از مدیران با سابقه و پرتلاش بود و انتظار می‌رفت جانشین او فردی باشد که بتواند وضعیت موزه ملی فرش را بهبود ببخشد و ارتقا دهد. انتظاری که فعلا و با نگاهی به سوابق مدیر انتصاب شده چندان برآورده نشده است.

دفاع جانانه نوروزیان از وزیر گردشگری

سجاد نوروزیان در زمانی که صحبت سر انتخاب وزرا بود و مخالفت برای حضور عزت‌الله ضرغامی در پست وزارت میراث فرهنگی به اوج رسیده بود با انتشار یک متن بلند به دفاعی جانانه از ضرغامی پرداخت.

نوروزیان در بخشی از متن خود ضرغامی را یک کاراکتر رسانه‌ای دانست و تجربه‌ او به عنوان معاون سینمایی وزارت ارشاد، معاون امور مجلس صدا‌و‌سیما و یک دهه سکانداری صدا‌و‌سیما و حضور پررنگ و جریان‌ساز در رسانه‌های اجتماعی (اینستاگرام، توئیتر و تلگرام) در سال‌های اخیر را مهم‌ترین امتیازات او برای کسب وزارت برشمرد. البته او بارها از ضرغامی تعریف و تمجیدهایی اغراق‌آمیز کرده است.

چلمن سیزدهم

به هر روی واقعیت این است سجاد نوروزیان که توسط دارابی به مدیریت موزه فرش ایران گمارده شده است، مدیر اکانت‌های اجتماعی ضرغامی است. او در یک فیلم تبلیغاتی برای توتون پاسارگادتاباک خود را چلمن سیزدهم معرفی می‌کند.

علی دارابی قا‌ئم مقام وزیر میراث فرهنگی و گردشگری، سجاد نوروزیان را به مدیریت موزه فرش ایران گمارده است. یعنی شخصی که در این فیلم تبلیغاتی برای توتون پاسارگاردتاباک خودش را چلمن سیزدهم معرفی می‌کند.

او بدون هیچ سابقه و تخصصی در حوزه فرش یا موزه، جای پریسا بیضایی، مدیر پیشین این موزه که یک موزه‌دار و فرش‌شناس شناخته شده را گرفته است.

نوروزیان با معرفی دوست ضرغامی به سازمان صدا‌و‌سیما می‌آمد و چگونگی استفاده از شبکه‌های اجتماعی را به او آموزش می‌داد و… ارتباط وی با ضرغامی قوی‌تر شد تا جایی که به حلقه‌ نزدیکانش درآمده و مدیریت شبکه‌های اجتماعی ضرغامی را دارد.

نوروزیان تهیه‌کننده چند برنامه‌ تلویزیونی بوده است و از سوابق مدیریتی و اجرایی دیگر وی می‌توان به طراحی یک شهربازی مهارتی حرکتی و نوشتن یک کتاب درباره گل‌پروری اشاره کرد.

بر همین اساس کارشناسان معتقدند وزیر میراث فرهنگی با انتصاب نوروزیان به معترضان دهن‌کجی کرده است.

ضرغامی اصالت تخصص را زیر سوال برد

در همین حال سعید فلاح‌فر پژوهشگر و مدرس میراث فرهنگی به «جهان‌صنعت» گفت: انتصاب‌های افراد غیرمتخصص در حوزه میراث فرهنگی و موزه‌ها تشخص فرهنگی و اعتبار فرهنگی ایران را زیرسوال می‌برد. چندصد کارشناس موزه‌داری بیکار در کشور داریم، صدها کارشناس موزه‌دار با تخصص، تجربه و مدرک مرتبط با طی مراحل کارشناسی در کشور هستند که باید از تجربیات آنها استفاده کنیم.

او افزود: انتصاب سجاد نوروزیان به سمت مدیریت موزه فرش در واقع دهن‌کجی به علم، تخصص و اعتبار علمی شغل موزه‌داری است. او تشخص موزه‌داری و کلیت فهم، درک و اعتبار موزه‌ها را زیرسوال برده است.

فلاح‌فر گفت: ضرغامی ثابت کرد به اصالت و تخصص اعتقادی ندارد. در حالی که تخصص در همه مشاغل ضروری است؛ چه آبدارچی باشد، چه نگهبان و یا معاونت وزیر گردشگری که همه باید تخصص مورد نیاز را دارا باشند.

او در رابطه با آسیب‌هایی که انتصاب‌های غیرتخصصی به موزه‌ها و میراث فرهنگی کشور وارد می‌کند گفت: اولین و مهم‌ترین ضرر همین است که تخصص را کنار گذاشته‌اند و به آن بی‌اعتنایی کرده‌اند. نیروی متخصصی که در دانشگاه‌ها پرورش یافته و تجربه کسب کرده‌اند دریافته‌اند که دولت ارزشی برای تجربه و علم قائل نیست. با چنین انتصاب‌هایی جوان‌های کشور به این باور می‌رسند که علم‌اندوزی ارزشی ندارد.

فلاح فر گفت: زمانی که یک فرد بی‌تجربه و بدون دارا بودن تخصص و دانش لازم را به مدیریت موزه فرش که یکی از مهم‌ترین موزه‌های کشور است منصوب می‌کنند، دانشجویان به این نتیجه می‌رسند که علم و تحصیل و تجربه‌اندوزی بی‌فایده است.

او تاکید کرد: ضرغامی با صراحت به تجربه و دانش مرتبط بی‌توجهی می‌کند و با صراحت و بی‌پروایی نشان می‌دهد که ارزشی برای مدرک و تخصص قائل نیست. مانند این است که بروید به پادگان و درجه‌های همه افراد حاضر در پادگان را بردارید. سرباز، افسر و سرهنگ پادگان هیچ درجه‌ای نداشته باشند که ارتش نابود می‌شود. یک نهاد علمی و فرهنگی که فرهنگ و علم را اعتبار نمی‌داند هرگز نمی‌تواند به اهدافش برسد. این اقدام ضرغامی به حفاظت میراث فرهنگی آسیب زده و آن را نابود کرده است. همان‌طور که اگر در ارتش می‌بود درجه‌های افسران و سرهنگ‌های ارتش را برمی‌داشت.

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه میراث فرهنگی را به گردشگری فروخته‌ایم، بیان کرد: گردشگری قرار بود ابزاری برای حفاظت از میراث فرهنگی شود اما اکنون میراث فرهنگی قربانی گردشگری شده، چراکه درآمد زودبازده دارد و بسیار وسوسه‌انگیز است. جاذبه‌های مالی و سیاسی گردشگری موجب شده فراموش کنیم باید از میراث فرهنگی محافظت شود نه اینکه آن را ابزاری برای درآمدزایی کنیم.

اعتراضات به گونه‌ای باشد که ضرغامی لج نکند!

وی افزود: زمانی که صحبت از انتصاب نوروزیان به مدیریت موزه فرش می‌شود، پیشکسوتان میراث فرهنگی از ما درخواست می‌کنند اعتراضات را به گونه‌ای انعکاس دهیم که ضرغامی وزیر گردشگری و میراث فرهنگی لج نکند و به خاطر اعتراض‌ها به انتصاب‌های غیرتخصصی در حوزه میراث فرهنگی و زیرشاخه‌های آن مثل موزه‌داری ادامه ندهد. ظاهرا با اعتراض‌ها به انتصاب‌های غیرکارشناسی، وزیر محترم برآشفته شده و از سر لج، افراد نامرتبط‌تر و نامناسب‌تری را برای سمت‌های بعدی میراث فرهنگی منصوب می‌کند.

ضربه نهایی به میراث

منوچهر لطفی رییس روابط عمومی شبکه سمن‌های میراثی کشور به «جهان‌صنعت» گفت: دنیای امروز دنیای تخصص است. در کشور ما معمول شده که افراد بی‌تخصص و تجربه کافی مسوولیت‌های خطیری قبول می‌کنند. انتخاب وزرا معمولا انگیزه‌های سیاسی دارد، اما معاونت‌ها و مدیران میانی و پایین‌دستی باید تخصص‌های لازم را دارا باشند.

او افزود: در برخی از مشاغل انتصاب‌های غیرکارشناسی ضررهای چندانی به همراه ندارند، اما در بخش فرهنگ، ورود افراد سیاسی که تخصص مورد نیاز در حوزه فرهنگ را ندارند، ضررهای جبران‌ناپذیری به فرهنگ و میراث فرهنگی کشور وارد می‌کنند.

به گفته لطفی مدیران میراث فرهنگی و موزه‌داری اولا باید تخصص داشته باشند، دوم باید ذوق، علاقه، عشق به میراث فرهنگی و میهن خود داشته باشند. در این حوزه باید به وطن، تاریخ و هویت عشق داشته باشید تا لیاقت انتصاب به مدیریت یک موزه را دارا باشید.

او افزود: انتخاب مدیران میراث فرهنگی کاری بسیار دشوار است. وزیر محترم باید به این موضوع توجه کند که انتخاب مدیران کل و میانی با توجه به تخصص، علم، عشق و علاقه، خوشنامی و دست‌پاکی باشد. این حوزه نیازمند افراد عاشق است ولی کسانی که بیگانه هستند اگر به سمت مدیریت موزه‌های مهم و یا معاونت سازمان میراث فرهنگی منصوب شوند، چند سال طول می‌کشد تا تخصص و تجربه لازم را کسب کنند و ضربه‌های جبران‌ناپذیری بر بدنه میراث فرهنگی و موزه‌های کشور وارد می‌کنند.

این مجموعه‌دار و موزه‌دار یک موزه خصوصی در کشور گفت: میراث فرهنگی حوزه‌ای وسیع است و بودجه کمتری به این حوزه اختصاص یافته است. موارد بسیاری در حفظ، مرمت و بازسازی وجود دارد که با بودجه‌های دولتی سازگار نیستند و وجود مدیران متخصص کمک می‌کند کارهای خبط کمتری در این حوزه رخ دهد و اشتباهات کمتری انجام شود. نبود امکانات در کنار مدیران غیرمتخصص در راس کار، ضررهای بسیار زیادی به میراث فرهنگی و موزه‌های کشور وارد می‌کند.

او افزود: موزه فرش بسیار مهم و ارزشمند است و حتی نگهداری از بنای این موزه نیاز به تخصص دارد چه برسد به اشیای داخل آن. متاسفانه در تمامی انتصاب‌ها هربار مدیری ناکارآمدتر و غیرمتخصص‌تر از مدیر پیشین منصوب می‌شود و این نشانگر سقوط و نزول میراث فرهنگی کشور است.

اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژه