هشدار قرمز جهانی
به گزارش جهان صنعت نیوز: اگر سال ۲۰۲۱ سالی بود که جهان، جریان را علیه همه‌گیری معکوس کرد، سال ۲۰۲۲ با نیاز به سازگاری با واقعیت‌های جدید تحت سلطه خواهد بود، هر دو در حوزه‌هایی که با بحران تغییر شکل داده‌اند مانند (دنیای جدید کار، آینده سفر) و به عنوان روندهای عمیق‌تر دوباره خود را نشان می‌دهند (ظهور چین، تسریع تغییرات آب و هوایی). در این گزارش ۱۰ موضوع و روندی که باید در سال پیش رو با آن مواجه شوید، آمده است.
دموکراسی در مقابل خودکامگی
انتخابات میان دوره‌ای آمریکا و کنگره حزب کمونیست چین به وضوح در تضاد با نظام‌های سیاسی رقیب آنها خواهد بود. کدام یک در ارائه ثبات، رشد و نوآوری بهتر است؟ این رقابت در همه چیز از تجارت گرفته تا مقررات فنی، واکسیناسیون تا ایستگاه‌های فضایی صورت می‌گیرد. در حالی که جو بایدن تلاش می‌کند تا جهان آزاد را زیر پرچم دموکراسی جمع کند، کشور ناکارآمد و تقسیم شده او تبلیغ ضعیفی برای شایستگی‌هایش است.
پاندمیک تا اندمیک (بومی شدن بیماری)
قرص‌های ضدویروس جدید، درمان‌های بهبودیافته آنتی‌بادی و واکسن‌های بیشتری در راه است. برای افراد واکسینه شده در جهان توسعه‌یافته، این ویروس دیگر تهدید‌کننده زندگی نخواهد بود، اما همچنان یک خطر مرگبار در جهان در حال توسعه خواهد بود. تا زمانی که واکسیناسیون افزایش نیابد، کووید۱۹ به یکی دیگر از شمار بیماری‌های بومی تبدیل خواهد شد که فقرا را گرفتار می‌کند اما ثروتمندان را مبتلا نمی‌کند.
نگرانی تورم
اختلالات زنجیره تامین و افزایش تقاضای انرژی باعث افزایش قیمت‌ها شده است. بانک‌های مرکزی می‌گویند که این امر موقتی است، اما همه آن را باور نمی‌کنند. بریتانیا به دلیل کمبود نیروی کار پس از برگزیت و وابستگی آن به گاز طبیعی گران قیمت، در معرض خطر رکود تورمی قرار دارد.
آینده مشاغل
اجماع گسترده‌ای وجود دارد که آینده مشاغل «ترکیبی» است و افراد بیشتری روزهای بیشتری را در خانه کار خواهند کرد. اما در مورد جزئیات، زمینه‌های زیادی برای اختلاف نظر وجود دارد. چند روز و کدام یک؟ و آیا عادلانه خواهد بود؟ نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که زنان تمایل کمتری برای بازگشت به دفتر دارند، بنابراین ممکن است فرصت ارتقای شغلی از دستشان برود. بحث‌هایی نیز در مورد قوانین مالیاتی و نظارت بر کارگران از راه دور مطرح است.
جدید؛ شورش نظارتی علیه تکنولوژی‌های بزرگ techlash
سال‌هاست که قانونگذاران در آمریکا و اروپا تلاش می‌کنند غول‌های فناوری را مهار کنند، اما هنوز نتوانسته‌اند در رشد یا سود آنها کاهش ایجاد کنند. اکنون چین رهبری را به دست گرفته و شرکت‌های فناوری خود را در یک سرکوب وحشیانه مورد حمله قرار داده است. شی جین پینگ از آنها می‌خواهد که روی «فناوری عمیق» تمرکز کنند که مزیت ژئواستراتژیک را فراهم می‌کند، نه چیزهای بیهوده‌ای مانند بازی و خرید. اما آیا این امر نوآوری چین را تقویت می‌کند یا پویایی این صنعت را فرو می‌نشاند؟
کریپتو بزرگ می‌شود
مانند همه فناوری‌های مخرب، ارزهای دیجیتال با تشدید قوانین توسط تنظیم‌کننده‌ها در حال بومی شدن هستند. بانک‌های مرکزی نیز به دنبال راه‌اندازی ارزهای دیجیتال متمرکز خود هستند. این امر نتیجه یک مبارزه سه‌جانبه برای آینده امور مالی است – بین اجتماع کریپتو- بلاکچین-DeFi، شرکت‌های فناوری سنتی‌تر و بانک‌های مرکزی- که در سال ۲۰۲۲ تشدید خواهد شد.
بحران آب و هوایی
حتی با افزایش فراوانی آتش‌سوزی‌ها، موج‌های گرما و سیل، عدم اضطرار چشمگیر بین سیاستگذاران در مورد مقابله با تغییرات آب و هوایی حاکم است. علاوه بر این، کربن‌زدایی نیازمند همکاری غرب و چین است، درست زمانی که رقابت ژئوپلیتیکی آنها در حال عمیق‌تر شدن است. مراقب تیم تحقیقاتی مهندسی زمین خورشیدی در هاروارد باشید. در سال ۲۰۲۲، آنها می‌خواهند استفاده از یک بالون در ارتفاع بالا را برای رها کردن گرد و غبار برای کاهش نور خورشید آزمایش کنند – تکنیکی که با این سرعت ممکن است برای خرید زمان بیشتری برای کربن‌زدایی به دنیا نیاز باشد.
مشکل سفر
با بازگشایی اقتصادها، فعالیت در حال افزایش است. اما کشورهایی که استراتژی «سرکوب» صفر کووید را دنبال می‌کنند، مانند استرالیا و نیوزیلند، با وظیفه دشوار مدیریت انتقال به دنیایی که ویروس در آن بومی است، روبه‌رو هستند. در همین حال، نیمی از سفرهای کاری برای همیشه از بین رفته است. این برای سیاره زمین خوب است، اما برای گردشگرانی که سفرهایشان توسط مسافران تجاری با هزینه‌های بالا یارانه پرداخت می‌شود، بد است.
رقابت فضایی
سال ۲۰۲۲ نخستین سالی خواهد بود که در آن تعداد افراد بیشتری به عنوان مسافرانی پولدار به فضا می‌روند تا کارمندان دولت که توسط شرکت‌های رقیب گردشگری فضایی به فضا منتقل می‌شوند. چین ایستگاه فضایی جدید خود را به پایان خواهد رساند. فیلمسازان برای ساختن فیلم‌های گرانش-صفر رقابت می‌کنند. و ناسا در یک ماموریت واقعی که شبیه یک فیلم هالیوودی است، یک کاوشگر فضایی را با یک سیارک در برخورد قرار خواهد داد.
فوتبال سیاسی
بازی‌های المپیک زمستانی در پکن و جام جهانی فوتبال در قطر یادآور این خواهند بود که چگونه ورزش می‌تواند جهان را گرد هم آورد – اما همچنین چگونه رویدادهای بزرگ ورزشی اغلب به فوتبال سیاسی تبدیل می‌شوند. انتظار اعتراضات به هر دو کشور میزبان را داشته باشید، اگرچه تحریم تیم‌های ملی بعید به نظر می‌رسد.
توسعه سریع واکسن‌های mRNA ویروس کرونا، نقطه درخشانی در سال ۲۰۲۱، با دهه‌ها کار برای ایجاد موفقیتی یک‌شبه انجام شد. کدام فناوری‌های نوظهور دیگر ممکن است در شرف ظهور باشند؟ بخش ویژه ما ۲۲ نامزد را برای سال ۲۰۲۲ در نظر می‌گیرد. در نهایت، این نشریه یک نام جدید دارد: جهان در حال حاضر جهان پیش رو است که موقعیت بهتری برای آینده ما دارد. امیدواریم خواندن آن برای شما هم همینطور باشد.
انتقال قدرت جهانی از آمریکا به چین
اکونومیست در گزارش دیگری از این پرونده به رقابت بین آمریکا و چین پرداخته و عنوان کرده که این رقابت جهان پساکووید را شکل خواهد داد.
در پنج سال گذشته روابط بین ابرقدرت جهان و رقیب آسیایی آن بدتر شده است، به گونه‌ای که نشان می‌دهد تعداد کمی به تاریخ توجه می‌کنند. در دوران شی جین پینگ، چین به شدت در خارج و داخل اقتدارگراتر شده است. در دوران دونالد ترامپ و اکنون جو بایدن، سیاست آمریکا در قبال چین از این باور غرورآفرین مبنی بر اینکه می‌تواند در نظم جهانی تحت رهبری آمریکا ادغام شود به چیزی نزدیک‌تر به مهار پارانوئید تغییر کرده است، با سوء‌ظن نسبت به نیات چین و اجماع ترسناک دوحزبی مبنی بر اینکه برتری جهانی آمریکا در خطر است.
این تضاد فزاینده در حال حاضر صدمات زیادی را وارد کرده است، از جنگ تعرفه‌ها گرفته تا تشدید تنش‌ها بر سر تایوان. همچنین پاسخ‌های جهانی به کووید۱۹ و تغییرات آب و هوایی را ضعیف کرده است. متاسفانه، به همان اندازه که اوضاع در حال حاضر بد به نظر می‌رسد، به راحتی می‌تواند بدتر شود. دنیایی که از این بیماری همه‌گیر خارج می‌شود توسط یک رقابت متخاصم شکل می‌گیرد که فقط به قدرت نسبی هر طرف مربوط نمی‌شود، بلکه به رقابتی وجودی تبدیل شده است زیرا هر طرف در تلاش برای نشان دادن برتری سیستم حکومتی خود است.
ظهور شرق و افول غرب
بایدن قبلا آن را چنین توصیف کرده و گفته است که دموکراسی‌های غربی در «مسابقه» با دولت‌های استبدادی بر سر اینکه کدام سیستم در قرن بیست و یکم به سرعت در حال تغییر است، بهتر عمل می‌کند. برای شی جین پینگ چارچوب‌بندی مشابه است و شواهد از قبل بسیار زیاد است. او بارها تاکید کرده که کنترل جمعی دولتی، آشکارا برتر از دموکراسی ناکارآمد غربی است. همان طور که مقامات چینی علاقه زیادی به گفتن دارند، «شرق در حال صعود است و غرب در حال افول.»
رویدادهای صحنه سیاسی جهانی در سال ۲۰۲۲ این دیدگاه را تقویت خواهد کرد. با شروع بازی‌های المپیک زمستانی در فوریه و با بیستمین سال کنگره حزب کمونیست در اواخر سال به اوج قدرت خود رسید، چین مجموعه‌ای از رویدادهای کاملا طراحی‌شده برای طرح شایستگی، نفوذ و برتری همه‌جانبه حاکمیت حزب را برگزار و موقعیت شی جین پینگ در راس آن را فراتر از دوره تصدی ده‌ساله‌ای که تاکنون معمول بوده است، رسمی می‌کند.
حزب کمونیست برای جلوگیری از بی‌ثباتی یا هر نوع انتقادی، تلاش‌های فوق‌العاده‌ای خواهد کرد. در جبهه داخلی، هر وزش ناآرامی در حزب در خصوص رد هر گونه محدودیت دوره حکومتی توسط شی، با پاکسازی‌های وحشیانه مواجه خواهد شد. مقامات، طلوع یک «عصر جدید» را جشن خواهند گرفت: دوران شی جین پینگ، تا زمانی که بخواهد بر حزب کنترل کامل خواهد داشت.
در همین حال، دموکراسی‌های غربی همه نابسامانی‌های ناامیدکننده خود را به نمایش خواهند گذاشت. در اروپا، زمستان با کمبود انرژی و قیمت‌های بالا و حتی خاموشی‌های ناگهانی، خشم رای‌دهندگان و ترساندن سیاستمداران را در پی خواهد داشت. انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه منظره زشتی از عوام‌فریبی پوپولیستی خواهد بود؛ لحنی که اریک زمور، یک شخصیت تلویزیونی تندرو و ضدمهاجر که خود را به عنوان ترامپ فرانسوی معرفی می‌کند، ارائه می‌دهد. در پایان، امانوئل ماکرون احتمالا دوباره انتخاب خواهد شد، زیرا آرای راستگرای پوپولیستی تقسیم می‌شود، اما کمپین تحت سلطه خشم و جنگ‌های فرهنگی، تبلیغی برای دموکراسی نخواهد بود.
سال سقوط محبوبیت بایدن
بزرگترین ناامیدی خود آمریکا خواهد بود. سال‌های انتخابات میان‌دوره‌ای معمولا سال‌هایی هستند که در آنها دستاوردهای کمی از نظر قانونگذاری حاصل می‌شود و حزبی که کاخ سفید را در اختیار دارد کرسی‌های کنگره را از دست می‌دهد. سال ۲۰۲۲ نمونه شدیدی از این نفرین میان‌مدت خواهد بود. حتی اگر او موفق شود نسخه‌ای از بسته هزینه‌های زیرساختی و اجتماعی «بهتر بسازید» را تصویب کند، بایدن سال ۲۰۲۲ را در حالی آغاز می‌کند که محبوبیتش همچنان به دلیل افزایش تورم و کمبود عرضه کمرنگ شده است. با هشت کرسی اختلاف در مجلس نمایندگان و اختلاف ۵۰ به ۵۰ در سنا، دموکرات‌ها در خطر جدی از دست دادن کنترل هر دو قرار دارند. و حزب جمهوریخواه، که کاملا تحت فشار دونالد ترامپ است، روایت نادرست او مبنی بر دزدیده شدن انتخابات ۲۰۲۰ را پذیرفته و قوانین را در بسیاری از ایالت‌هایی که قوه مقننه را کنترل می‌کند، تغییر داده است تا نظارت بر انتخابات را به نفع خود تغییر دهد.
همان‌طور که سال می‌گذرد، تقریبا اطمینان از اینکه، اگر سلامتی اجازه دهد، ترامپ نامزد جمهوریخواه ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۲۴ خواهد بود، به این معنی است که بحث سیاسی آمریکا تحت‌الشعاع ترس از بزرگترین بحران قانون اساسی از زمان جنگ داخلی قرار خواهد گرفت. در خارج از آمریکا، کسانی که فکر می‌کردند ترامپ یک انحراف هولناک است، از چشم‌انداز بازگشت او متزلزل خواهند شد.
اگر تئاتر سیاست باعث شود دموکراسی غربی نسبت به استبداد چینی ناکارآمد به نظر برسد، سال ۲۰۲۲ ممکن است حکم متفاوتی در مورد اینکه کدام سیستم شایسته‌ترین مدیریت اقتصادی را به نمایش می‌گذارد، ارائه دهد. از شرکت‌های فناوری تا بازگشایی پس از همه‌گیری، چین و آمریکا رویکردهای کاملاً متفاوتی برای چالش‌های مشابه دارند و برای اولین بار پس از سال‌ها، چین ممکن است اشتباهات بیشتری مرتکب شود.
شی جین پینگ تلاش بدون مانعی را برای کوچک کردن غول‌های سرمایه‌داری چین آغاز کرده و با سرکوب شرکت‌های فناوری و اعمال محدودیت‌های سخت بر صنایع، از بازی‌های ویدئویی گرفته تا تدریس خصوصی، ارزش سهامداران خود را به میزان ۵/۱ تریلیون دلار از بین برده است که با «شکوفایی مشترک» مخالف تلقی می‌شوند. در آمریکا، خشم دو حزبی درمورد تاثیر تباه‌کننده فیس‌بوک و دیگر غول‌های فناوری به چیزی بیشتر از جلسات استماع کنگره منجر خواهد شد. با این حال، نیروهای بازار، کار بهتری برای ایجاد تغییر انجام خواهند داد، زیرا مصرف‌کنندگان جوان‌تر به دنبال پلتفرم‌های جدید هستند و شرکت‌های بزرگ فناوری شروع به تجاوز به قلمرو یکدیگر می‌کنند.
آمریکا و بقیه غرب به سمت طرز فکر زندگی با کووید حرکت خواهند کرد. این بیماری ناپدید نمی‌شود، بلکه بومی می‌شود. ترمزهای تقویتی به یک امر عادی تبدیل خواهد شد، محدودیت‌های سفر کاهش می‌یابد و قرنطینه‌ها در گذشته باقی خواهد ماند. در مقابل، چین در طول سال ۲۰۲۲ به سیاست صفراوی کووید پایبند خواهد بود. دولت چین با ترساندن شهروندان خود در مورد این بیماری و اعلام سرسختی آن به عنوان نشانه برتری، نمی‌تواند به راحتی مسیر خود را تغییر دهد. این کشور با قرنطینه‌های طولانی‌مدت و محدودیت‌های شدید سفر از سایر نقاط جهان محصور خواهد شد.
در هر دو این موارد، رویکرد سختگیرانه چین در نهایت باعث آسیب اقتصادی خواهد شد. غیرقابل پیش‌بینی بودن سیستم نظارتی و مخالفت سانسورانه موفق‌ترین سرمایه‌داران کشور، کارآفرینی را دلسرد می‌کند و مانع از نوآوری می‌شود و حفظ یک سیاست کووید صفر در جهانی که در آن این بیماری بومی است، نیازمند تعطیلی‌های مخرب است.
همه این موارد محیط چالش‌برانگیز اقتصاد کلان چین را پیچیده خواهد کرد. ناظران چینی برای سال‌ها نگران عواقب کاهش رونق عظیم املاک کشور و سطوح سرسام‌آور بدهی‌های همراه با آن هستند. بحران در اورگراند، نشان می‌دهد که این انتقال پیچیده بالاخره در راه است و در سال ۲۰۲۲ با شکست سایر شرکت‌های مرتبط با املاک ادامه خواهد یافت. فشارهای اقتصادی قابل توجه خواهد بود و رشد تولید ناخالص داخلی سالانه می‌تواند به پنج درصد کاهش یابد.
رشد آهسته در چین بر اقتصاد جهانی سایه افکنده، اما به طرز متناقضی با کاهش قیمت کالاها، این امر به کاهش چالش اصلی اقتصاد کلان آمریکا کمک می‌کند: خطر تورم بالا پایدار. این امر فضایی را برای فدرال‌رزرو باقی می‌گذارد تا برای مدت طولانی‌تری ضعیف‌تر بماند. با پشت‌سر گذاشتن کووید۱۹، سختگیری مالی آن عمدتا کامل شده است و (با فرض تصویب برخی از نسخه‌های لایحه بایدن) با تلاش طولانی‌مدت برای بهبود زیرساخت‌ها در حال انجام است. اقتصاد آمریکا می‌تواند هوشمندانه رشد کند، حتی در شرایطی که سیاست‌های آن در حال تناقض هستند. رشد تولید ناخالص داخلی چهار درصدی نه چندان دور از چین، قابل قبول است.
عملکرد سیاسی و اقتصادی متفاوت در سال آینده از سرفصل‌های خبری خواهد بود. اما آیا این احتمال را تضعیف نمی‌کند که آمریکا و چین تلاش عظیم مورد نیاز برای ایجاد یک رابطه کارآمد را انجام دهند؟ لازم نیست، با یک اقتصاد داخلی متزلزل، شی ممکن است مشتاق بهبود روابط تجاری با آمریکا باشد، در حالی که بایدن که در داخل کشور درگیر است، ممکن است بخواهد قبل از دوره‌های میان‌دوره‌ای، موفقیتی در سیاست خارجی کسب کند و در تئوری، دو طرف می‌توانند در بسیاری از زمینه‌ها پیشرفت کنند، مانند ابداع یک توافق معقول در تجارت و فناوری برای جایگزینی تعرفه‌های دوران ترامپ. توافق بر روی یک رویکرد مشترک برای امنیت سایبری، عدم اشاعه هسته‌ای یا نظامی کردن فضا یا یافتن راه‌هایی برای تسریع انتقال انرژی پاک در پی نشست اقلیم COP26 در گلاسکو.
متاسفانه همه اینها بسیار بعید به نظر می‌رسد. در آمریکای عمیقا قطبی‌شده، یکی از معدود زمینه‌های توافق دوجانبه، سختگیری در قبال چین است. بایدن خود را در معرض خطر حملات جمهوریخواهان قرار نخواهد داد که او با انجام معاملات، هر چند معقول باشد، نرم می‌شود و چینی که بایدن را به عنوان چهره‌ای در حال گذار در یک دموکراسی ناکارآمد می‌بیند، احتمالا تبلیغات ملی‌گرایانه‌اش را برای منحرف کردن تمرکز از ضعف اقتصادی داخلی انجام می‌دهد. خبر خوب این است که یک رویارویی نظامی در سال ۲۰۲۲ بعید به نظر می‌رسد. نیاز اساسی به حفظ ثبات در آستانه کنگره حزب کمونیست، چین را از ماجراجویی یا تنش بیش از حد، چه در اطراف تایوان و چه در دریای چین جنوبی منصرف خواهد کرد.
اقتصاد جهان به حالت عادی بازمی‌گردد؟
اکونومیست در گزارش دیگری از این پرونده، به اقتصاد ۲۰۲۲ پرداخته و این سوال را مطرح کرده که آیا اقتصاد جهان در سال پیش‌رو به حالت عادی بازمی‌گردد یا خیر؟ و در پاسخ عنوان کرده که اگر این امر اتفاق نیفتد تعدیل اقتصادی دردناکی در راه خواهد بود.
آیا نیروهای رکود تورمی وارد بر اقتصاد جهانی دوام خواهند آورد؟ در طول سال ۲۰۲۱، بانک‌های مرکزی و اکثر اقتصاددانان گفته‌اند عواملی که باعث افزایش تورم و کاهش رشد می‌شوند، موقتی هستند. تنگناهای زنجیره تامین فروکش می‌کند، قیمت انرژی کاهش می‌یابد و کارگران ثروتمند جهان که از نیروی کار دور می‌مانند- به دلایلی که هیچ‌کس کاملا نمی‌داند – به بازار کار بازمی‌گردند. با این حال، با بسته شدن بازارهای مالی ۲۰۲۱، عموم مردم و حتی خود بانک مرکزی شروع به از دست دادن اعتماد می‌کنند.
معضلی که سیاستگذاران با آن روبه‌رو هستند حاد است. پاسخ کتاب‌های درسی به تورم ناشی از اختلالات عرضه این است که آن را نادیده بگیرید و بگذارید خود‌به‌خود از بین برود. در سال ۲۰۱۱ تورم در بریتانیا در نتیجه افزایش قیمت کالاها به ۲/۵ درصد افزایش یافت، اما بانک مرکزی انگلیس نرخ بهره را پایین نگه داشت. در منطقه یورو، بانک مرکزی اروپا نرخ‌ها را افزایش داد و به بازگشت اقتصاد آن به رکود کمک کرد و مدت‌ها قبل خود را با تورم بسیار پایین‌تر از هدف خود دید. مانند آن زمان، تورم در سال ۲۰۲۲ ناشی از قیمت بالای انرژی احتمالا کاهش خواهد یافت.
با این حال مقایسه با اوایل دهه ۲۰۱۰ دقیق نیست. مشکلات تجارت جهانی در سال ۲۰۲۱ فقط ناشی از اختلال در عرضه نیست، مانند شیوع کووید-۱۹ که کارخانه‌های ویتنامی را تعطیل کرده است، تقاضای مازاد نیز وجود داشته است. محرک‌های مالی و پولی عظیم، همراه با فاصله‌گذاری اجتماعی، مصرف‌کنندگان را به سمت خرید کالاها از کنسول‌های بازی گرفته تا کفش‌های تنیس سوق داد. در تابستان ۲۰۲۱ هزینه‌های آمریکایی‌ها برای مواد فیزیکی هفت درصد بیشتر از روند قبل از همه‌گیری بود. در کشورهای دیگر نیز تنها کمبود کالا نسبت به تقاضای غیرعادی زیاد برای آنها وجود دارد. برای بازگشت اقتصاد جهانی به شرایط عادی، مصرف‌کنندگان باید مقدار بیشتری از پول نقد خود را صرف خدماتی مانند غذای رستوران و مسافرت کنند.
متاسفانه اقتصادها با کمبود کارگران مورد نیاز برای رشد صنایع خدماتی مواجه هستند. دستمزدها در اوقات فراغت و مهمان‌نوازی در حال افزایش است. بسیاری از اقتصاددانان امیدوار بودند که کارگران با پایان یافتن حمایت‌های اضطراری برای بازارهای کار، مانند طرح‌های مرخصی و بیمه بیکاری اضطراری، به محل کار خود بازگردند. تاکنون به طور شگفت‌انگیزی نشانه کمی از این اتفاق وجود دارد. برای موقتی بودن تورم، رشد دستمزد و همچنین رشد قیمت احتمالا باید کاهش یابد. گزینه‌های جایگزین افزایش غیرمحتمل در بهره‌وری یا حاشیه سود کمتر است که برای مشاغلی مانند رستوران‌ها در حال حاضر نحیف است.
تعدیل مالی قریب‌الوقوع
تصور اینکه سیاستگذاران پولی نرخ بهره را افزایش دهند و از آن پشیمان شوند، آسان است، اگرچه تورم در ماه‌های ابتدایی سال ۲۰۲۲ همچنان بالا خواهد ماند، اما بانک‌های مرکزی معمولا فکر می‌کنند که یک سال‌و‌نیم طول می‌کشد تا نرخ‌های بهره بالاتر تاثیر کامل خود را بر اقتصاد بگذارد. نیروهایی که قبلا نرخ‌های جهانی و تورم را پایین نگه می‌داشتند- تغییرات جمعیتی، نابرابری و تقاضای افسارگسیخته جهانی برای دارایی‌های مطمئن – ممکن است تا آن زمان مجددا خود را نشان داده باشند. تعدیل مالی قریب‌الوقوع در بسیاری از کشورها به آرام شدن اقتصادها کمک خواهد کرد: بریتانیا افزایش شدید مالیات‌ها را اعلام کرده و جو بایدن در تلاش برای دریافت صورت‌حساب‌های مخارج کلان از طریق کنگره است و رشد آهسته‌تر در چین که با کاهش رشد بازار املاک دست و پنجه نرم می‌کند، می‌تواند در سطح جهانی سرایت کند.
مهم‌تر از همه اینکه، همه‌گیری تمام نشده است. در صورتی که ایمنی کاهش یابد، شیوع ویروس می‌تواند یک‌بار دیگر اقتصاد را مختل کند؛ اما با محدودیت‌های زنجیره تامین، جهان نمی‌تواند ترفند حفظ رشد اقتصادی را با استفاده از محرک‌هایی که هزینه‌های مصرف‌کننده را به سمت کالاها سوق می‌دهد، تکرار کند. در عوض، بانک‌های مرکزی باید برای جلوگیری از تورم بیش از حد، هزینه‌های خود را با نرخ‌های بالاتر کاهش دهند، در حالی که بخش عرضه اقتصاد با الگوهای مخارج و کار که بسیار متفاوت از آنچه در دهه ۲۰۱۰ حاکم بود، منطبق می‌شود، اگر این شرایط در سال ۲۰۲۲ به حالت عادی بازنگردد، جایگزین یک تعدیل اقتصادی دردناک است.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانصنعت و معدنلینک کوتاه :
