شرط‌بندی از منظر حقوقی

نعمت احمدی * غضنفرآبادی رییس کمیسیون حقوقی مجلس روز گذشته اظهاراتی درباره جایز بودن برخی موارد شرط‌بندی از جمله مسابقات اسب‌سواری، شترسواری و قاطرسواری یا مسائل موشکی داشت که در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت. بیان این مطلب توجه به مواردی را ضروری می‌کند؛ از جمله بررسی امر شرط‌بندی از نظر حقوقی و جرم‌شناسی.با توجه به قوانین کشور ما، پولی که در اثر زحمت کشیدن، تلاش و کار کردن به دست بیاید، مباح دانسته شده است در حالی که شرط‌بندی به معنای مصطلح آن یعنی تعدادی از افراد، روی یک قضیه‌ای که در آن هیچ زحمتی نمی‌کشند، پیمانی ببندند با عنوان اینکه بر اساس نتیجه‌ آن، پولی به یکی از طرفین برسد.

بنابراین براساس قوانین کشور، برگزاری مسابقاتی از قبیل لاتاری، گمانه‌زنی در مسابقات و امثال اینها که در آن بر اثر هر نوع برد و باخت، مبلغی پرداخت شود، غیرقانونی شمرده شده و از نظر شرعی حرام است. همچنین قانونگذار هر نوع ربا را مطابق با شرط‌بندی دانسته است.
به نظر من آقایان هنگام طرح این‌گونه مسائل توضیح دهند که بر اساس کدام ماده قانونی، شرط‌بندی در صورتی که باعث تقویت امنیت شود، مشکلی ندارد؟! شاید برخی بخواهند چنین چیزی را اضافه کنند اما من به عنوان یک حقوقدان نه این را شنیده و نه در جایی خوانده‌ام.
نکته دوم درباره صحبت‌های اخیر جناب غضنفرآبادی این است که گفته‌اند در مواردی مثل مسابقات اسب‌سواری و یا شمشیرزنی شرط‌بندی جرم محسوب نمی‌شود در حالی که خود این مسابقات جرم نیست. به عبارت دیگر، پول حاصل شده در مسابقاتی همچون شمشیربازی که برای برنده شدن کوشش می‌شود و یا اسب‌سواری که تعلیم و تربیت اسب‌ها را به نمایش می‌گذارند، جزو موارد سودآوری بدون زحمت نیست و از جمله مواردی است که فرد در مقابل عمل و زحمت خود، سود حاصل می‌کند اما این به آن معنا نیست که شرط‌بندی روی این مسابقات جایز باشد. شرط‌بندی در این موارد نیز مثل شرط‌بندی روی برد و باخت تیم‌های فوتبال طبق قوانین ما حرام بوده، از نظر حقوقی جرم است و مجاز دانسته نشده است.
* حقوقدان

اخبار برگزیدهیادداشت
شناسه : 229420
لینک کوتاه :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا