انتقاد دبیر انجمن سنگ‌آهن از محدودیت‌های داخلی
به گزارش جهان صنعت نیوز: امروز با اینکه قیمت سنگ‌آهن در بازار‌های جهانی افزایش یافته و به حدود ۹۵ دلار رسیده، اما قیمت‌ها در ایران پایین است و همه چیز به نفع فولادی‌ها تمام می‌شود. دولتمردان ما و در راس امور وزارت صمت به این صورت عمل کرده‌اند که هرگاه قیمت‌های جهانی به پیک خود نزدیک شده، از ترس افزایش قیمت‌های داخلی مانع صادرات شده و سنگ‌اندازی کرده‌اند.
در این زمینه بسیاری از فعالان این عرصه از وزارت صمت گله داشته و باور دارند که مشکل صنعت سنگ‌آهن اینجاست که زمانی که قیمت سنگ‌آهن در بازار‌های جهانی به حدود ۲۲۰ دلار رسیده بود، به دلیل محدودیت‌های داخلی فرصت طلایی صادرات را از دست دادیم و در حال حاضر هم که سنگ‌آهن حدود ۹۰ دلار است، به دلیل تحریم‌ها و افزایش هزینه‌های حمل امکان صادرات نداریم.
هرچند توسعه صادرات می‌تواند منافع زیادی برای تولیدکنندگان سنگ‌آهن داشته باشد اما در حال حاضر هزینه حمل محصولات سنگ‌آهنی با کشتی آنقدر زیاد است که دیگر چیزی برای تولیدکننده سنگ‌آهن باقی نمی‌ماند!
حالا با اینکه این افزایش قیمت می‌تواند روی سهام شرکت‌های تولیدکننده محصولات سنگ‌آهنی تاثیرگذار باشد اما در کمال ناباوری می‌بینیم که فولادی‌ها ادعا دارند قیمت سنگ‌آهن داخل کشور گران است!
در این رابطه سعید عسکرزاده دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران گفته است: افزایش قیمت سنگ‌آهن در ابعاد جهانی، قاعدتا در شرایطی می‌تواند به کسب‌وکار‌های زنجیره سنگ‌آهن رونق دهد که مولفه‌های دیگری هم در کنار این افزایش قیمت رعایت شود.
افزایش نرخ‌ها چاره کار نیست
دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران ادامه داد: کل رشد بخش سنگ‌آهن کشور، حاصل درآمد‌های صادراتی بوده است. البته که فراز‌وفرود‌های این روز‌های قیمت سنگ‌آهن نشان از بهبودی قیمت‌ها ندارد.
این فعال معدنی اظهار کرد: افزایش قیمت سنگ‌آهن در بازار‌های جهانی در حال حاضر نمی‌تواند رونق خاصی در صنعت سنگ‌آهن رقم بزند و منجر به رشد سودآوری شرکت‌ها شود، چراکه در حال حاضر صادرات سنگ‌آهن حجم قابل توجهی ندارد ضمن اینکه در مقوله صادرات سنگ‌آهن هزینه حمل سنگ‌آهن با کشتی هم از اهمیت بسیاری برخوردار است.
وی افزود: در چند ماه اخیر و اصطلاحا دوران پساکرونا، کسب‌و‌کار‌ها در دنیا رونق گرفته و مبادلات اقتصادی بین شرکت‌ها و کشور‌های مختلف دنیا از سر گرفته شده و طبیعی است که در چنین فضایی بازار حمل‌ونقل بین‌المللی دچار کمبود عرضه شود.
ته جیب صادرات خالی است
عسکرزاده اضافه کرد: تقاضا برای حمل محموله با کشتی بیش از ظرفیت واقعی بوده و هزینه‌های حمل با کشتی افزایش یافته است. برای مثال تاثیر افزایش هزینه‌های حمل کشور استرالیا برای کشتی‌های ۴۰۰ هزار تنی و بالاتر، یک دلار بوده اما برای کشور ما که هم به لحاظ شرایط تحریمی، منطقه‌ای پرریسک محسوب می‌شود و هم کشتی‌ها ظرفیت پایینی دارند، اعداد و ارقام بسیار بالاتر از اینها است.
وی گفت: در حال حاضر هزینه حمل محصولات سنگ‌آهنی با کشتی را حدود ۵۵ تا ۶۰ دلار باید در نظر بگیریم و اگر هزینه‌های حمل با کشتی را از قیمت تولیدکننده داخل کسر کنیم، متوجه خواهیم شد که چیزی برای تولیدکننده سنگ‌آهن باقی نمی‌ماند! به این ترتیب در صورت صادرات چیزی برای تولیدکننده داخل باقی نمی‌ماند. در چنین شرایطی صادرات توجیه اقتصادی ندارد و تولیدکنندگان هم رغبتی به صادرات ندارند.
عسکرزاده افزود: این شرایط فقط برای صنایع بالادستی سنگ‌آهن مضر نیست بلکه پایین‌دستی‌ها هم تبعاتی متحمل خواهند شد چراکه به هر حال میزان تولید محصولات سنگ‌آهنی در داخل کشور ما بیش از تقاضای داخل است و با مازاد تولید مواجه هستیم. در مجموع باید گفت که افزایش قیمت جهانی سنگ‌آهن تاثیری بر حجم صادرات ندارد؛ مگر آنکه شرایطی فراهم شود که چالش افزایش هزینه‌های حمل با کشتی به صورت کامل مرتفع شود.
مشکل سنگ‌آهنی‌ها کجاست؟
این فعال صنعت سنگ‌آهن با گلایه از سیاست‌های وزارت صمت گفت: مشکل صنعت سنگ‌آهن اینجاست که زمانی که قیمت سنگ‌آهن در بازار‌های جهانی به حدود ۲۲۰ دلار رسیده بود، به خاطر محدودیت‌های داخلی فرصت طلایی صادرات را از دست دادیم و در حال حاضر هم که سنگ‌آهن حدود ۹۰ دلار است، به دلیل شرایط بین‌المللی و تحریم‌ها و نیز افزایش هزینه‌های حمل امکان صادرات نداریم.
عسکرزاده تصریح کرد: اگر استراتژی بلندمدتی وجود نداشته باشد و تدابیری اتخاذ نشود که هرگاه قیمت‌های جهانی افزایش می‌یابد، شرکت‌های تولیدکننده داخلی از فرصت ایجاد‌شده نهایت بهره را برده و با صادرات محصول خود به درآمدزایی برسند، قاعدتا در هیچ برهه‌ای، صادرات موفقی نخواهند داشت.
وی ادامه داد: حال آنکه در کشور ما معمولا این روال برعکس اتفاق می‌افتد و دولتمردان ما و در راس امور وزارت صمت، هرگاه قیمت‌های جهانی به پیک خود نزدیک می‌شود، از ترس افزایش قیمت‌های داخلی مانع صادرات می‌شوند و محدودیت‌تراشی می‌کنند.
راه‌حل تعادل در بازار چیست
به گزارش بورس‌نیوز، دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران تاکید کرد: در شرایطی هم که قیمت‌های جهانی جذاب نباشد، تولیدکننده تمایلی به صادرات ندارد. معتقدم در حال حاضر که فشار حداکثری را به سبب تحریم‌ها متحمل می‌شویم و امکان ارزآوری از محل فروش نفت، به راحتی وجود ندارد، استراتژی کلان برای صادرات نیازمند یکسان‌سازی رویکرد‌ها و عزم جدی در کشور برای تسهیل فرآیند صادرات است.
وی در رابطه با راهکار مناسب برای ایجاد تعادل در بازار سنگ‌آهن و استفاده از فرصت برای صادرات اظهار کرد: بهترین راهکار این است که رویکرد جامعی برای بحث صادرات سنگ‌آهن تعریف شود و تمامی دستگاه‌های اجرایی و نهاد‌های سیاستگذار در راستای تدوین و طراحی یک برنامه بلند‌مدت وارد عمل شوند.
دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران اضافه کرد: در شرایطی که صنعت سنگ‌آهن با مازاد تولید گندله مواجه است، افتخار وزارت صنعت، معدن و تجارت به ممنوعیت صادرات سنگ‌آهن در سال ۹۹ مضحک است و اتفاقا مسوولان وزارت صمت باید توضیح دهند چرا در سال ۹۹ که تمامی شرایط به نفع صادرات سنگ‌آهن بود، محدودیت‌تراشی کرده و مانع صادرات سنگ‌آهن شدند؟
عسکرزاده گفت: حالا که قیمت سنگ‌آهن نسبت به سال گذشته ریزش قابل‌توجهی داشته از حساسیت‌های دولت در مورد صادرات سنگ‌آهن هم کاسته شده و محدودیت‌های زیادی مرتفع شده است. بزرگ‌ترین خطای استراتژیک دولت‌ها این است که به جای تسهیل فرآیند صادرات و واردات، مرتبا نگاه‌شان معطوف به جیب صادرکنندگان و تولیدکنندگان است.
این فعال معدنی در رابطه با قیمت سنگ‌آهن در بازار داخل و مقایسه آن با قیمت‌های جهانی گفت: مقایسه قیمت سنگ‌آهن در بازار داخلی ما با قیمت‌های جهانی مقایسه‌ای نادرست است.
سنگ‌آهن ارزان‌تر از بنادر چین نداریم!
دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران خاطرنشان کرد: بزرگ‌ترین اشتباه زنجیره فولاد مقایسه قیمت‌های داخلی با قیمت‌های فوب است. در نظر داشته باشید که وقتی صحبت از مقایسه قیمت‌های داخل با قیمت‌های جهانی می‌شود باید در نظر بگیریم که به ازای واردات محصولی که مشابه آن در بازار داخل تولید خواهد شد، چه میزان هزینه باید صرف شود.
وی افزود: فولادسازان داخلی در صورتی که تمایل به واردات سنگ‌آهن برای تداوم تولید خود داشته باشند، باید قیمت بنادر چین به اضافه ۶۰ دلار را در نظر بگیرند. این منطقی نیست که تولیدکنندگان داخل را تحت فشار قرار دهیم که محصول خود را فقط به این دلیل که امکان صادرات ندارند، با قیمت پایین در بازار داخل عرضه کنند.
عسکرزاده با انتقاد از اینکه خیلی‌ها مفت‌خری را در دستور کار خود می‌گذارند، گفت: فروش سنگ‌آهن به قیمت بنادر چین در بازار داخلی موجب توقف تولید در شرکت‌های تولیدکننده خواهد شد. تداوم این شرایط باعث می‌شود در ۱۰ سال آینده، امکان تامین تمام نیاز زنجیره فولاد را نداشته باشیم و ناچار به واردات سنگ‌آهن شویم.
وی اضافه کرد: حتی با فرض لغو تحریم‌ها و امکان پهلوگیری کشتی‌های بزرگ در ظرفیت‌های بالا در بنادر داخلی ما، بازهم فولادسازان امکان واردات سنگ‌آهن با قیمتی پایین‌تر از قیمت‌های حال حاضر بازار داخل را نخواهند داشت.
آیا اصلاح نرخ‌ها به سنگ‌آهنی‌ها بازمی‌گردد
اصلاح قیمت سنگ‌آهن در بازار داخل تضمینی برای تداوم تولید در این صنعت و تامین نیاز زنجیره فولاد در داخل کشور است. در غیر این صورت، عرضه سنگ‌آهن در داخل کشور با قیمتی پایین‌تر از قیمت‌های جهانی و در اختیار قرار دادن گاز و برق ارزان‌قیمت به فولادسازان و در نهایت صادرات محصولات فولادی معنایی به جز صادرات مواد خام و انرژی ندارد. موفقیت واحد‌های فولادی در کشور در گرو رقابتی شدن و افزایش بهره‌وری و بازاریابی و هدف‌گذاری در حوزه فولاد‌های خاص است تا امکان فروش فولاد‌های خاص و گران‌قیمت با یک برند مخصوص در دنیا را داشته باشند.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهصنعت و معدنلینک کوتاه :