ردپای مافیای فولاد در رونق خام‌فروشی
به گزارش جهان صنعت نیوز: به این ترتیب ما فولاد را با قیمتی به مراتب ارزان‌تر به خارج از کشور صادر می‌کنیم و به عبارتی گفته می‌شود که مجبور هستیم به همه تخفیف بدهیم! کارشناسان دلایل این امر را در سودجویی و منفعت‌طلبی برخی از شرکت‌های دولتی و خصولتی، وجود مافیای فولاد ، نبود مدیریت و ضعف بهره از کارشناسان در صنعت فولاد کشور می‌دانند. آنها باور دارند عده‌ای که به عنوان مافیای فولاد شناخته می‌شوند از شرایط فعلی سود می‌برند. در واقع در تولید داخل از منابع انرژی ارزان‌قیمت استفاده می‌شود اما با صادرات مواد خام به خارج از کشور آن هم به قیمتی ارزان سودی نصیب اقتصاد کشور نمی‌شود و سود نهایی به جیب تولیدکنندگان خارجی می‌رود. به این ترتیب می‌توان گفت که تمرکز بر خام‌فروشی باعث شده ارزش‌افزوده و سوبسیدی که دولت برای پایین نگه داشتن قیمت‌ها به بخش خصولتی تزریق می‌کند، در کل به هدر برود.
در این خصوص سیداحمد رضوی‌نیک رییس هیات‌مدیره نوردکاران فولاد ایران به «جهان‌صنعت» گفت: متاسفانه به دلیل سودجویی و منفعت‌طلبی برخی از شرکت‌های دولتی و خصولتی، ایجاد رانت و واسطه‌گری در زنجیره فولاد، نبود مدیریت و متولی شایسته و ضعف بهره از کارشناسان در صنعت فولاد کشور امروز شاهد آن هستیم که خام‌فروشی صورت گرفته و مواد معدنی هم با قیمتی بسیار ارزان در اختیار دیگر کشورها قرار می‌گیرد.
منفعت محصولات معدنی در جیب کشورهای همسایه
تمرکز بر خام‌فروشی باعث شده که ارزش‌افزوده و سوبسیدی که دولت برای پایین نگه داشتن قیمت‌ها به بخش خصولتی تزریق کرده، در کل هدر برود و تمام منفعت آن دودستی تقدیم دیگران شود. رییس هیات‌مدیره نوردکاران فولاد ایران با بیان این مطلب به وضعیت کشور ترکیه پرداخت و گفت: از آنجا که هزینه انرژی در این کشور به مراتب بالاتر از ایران است، در نتیجه سنگ‌آهن را از ایران خریده و محصول نهایی را با تمرکز بر دستگاه دیپلماسی خود به تمام کشورها با قیمت جهانی به فروش می‌رساند.
با اینکه ایران در حوزه فولاد رتبه نهم جهانی را دارد اما خام‌فروشی در کشورمان رواج گرفته که می‌تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند. رضوی‌نیک در این باره گفت: با اینکه در محصولات طویل حدود ۳۵ میلیون تن ظرفیت تولید داریم اما سال قبل تنها ۱۲ میلیون و ۳۰۰ میلیون تن تولید شد. از طرفی از مجموع محصولات نهایی تولیدشده در مقاطع طویل تنها دو میلیون و ۴۰۰ هزار تن صادر شده است. اینها باعث شده که در این عرصه حدود ۱۸۰ هزار میلیارد تومان رانت ایجاد شود. به این ترتیب مافیای فولاد و رانت‌خواران دستشان در جیب ملت و دولت است و تنها به منافع خود فکر می‌کنند.
رییس هیات‌مدیره نوردکاران فولاد ایران تصریح کرد: متاسفانه به نام ارزآوری و به بهانه تحریم‌ها شاهد خودتحریمی در زنجیره فولاد هستیم. امروز مافیای فولاد از نبود و خلاء قانونی و نظارت نهادهای نظارتی استفاده کرده و تنها به منافع خود فکر می‌کند. به طور خاص در حوزه سنگ‌آهن شاهد هستیم که دولت این مهم را با یک‌سوم قیمت جهانی در اختیار فولادسازان داخلی قرار می‌دهد و در ادامه سالانه ۳۰ هزار میلیارد تومان هم سوبسید انرژی به آنها پرداخت می‌کند.
رضوی‌نیک با بیان اینکه سوبسیدها همه در اختیار فولادسازان است و آنها از منابع انرژی رایگان بهره‌مند هستند، ادامه داد: در شهری همچون اصفهان فولادسازان آب مصرفی بخش کشاورزی را به صنعت سرازیر کرده‌اند. با اینکه این منطقه خشک مناسب فولادسازی نبوده اما بر تولید فولاد تاکید شده است. البته این اشتباه از روز اول کلید خورد و بنا به دلایل سیاسی فولاد در شهر اصفهان واقع شد.
رییس هیات‌مدیره نوردکاران فولاد ایران با اشاره به اینکه دود این مساله به چشم کارگران می‌رود، گفت: متاسفانه معادن کشور از دل کوه‌ها خارج می‌شوند و کارگران معدن هم حقوق کمتر از ۱۳۰ دلار گرفته و از آن طرف فولاد‌ساز با انرژی ارزان‌قیمت و کارگر ارزان آن را به مواد اولیه شمش و بیلت و بلوم تبدیل کرده و دست به خام‌فروشی محصولات معدنی زده و آن را به کشورهای حوزه خلیج‌فارس می‌فروشد. به این ترتیب با شعار ارزآوری تمام دسترنج و اشتغال کارگر ایرانی و ارزش‌افزوده را دودستی تقدیم بیگانگان می‌کنند.
جذابیت‌های صادراتی از ایران و موانع موجود داخلی
رییس هیات‌مدیره نوردکاران فولاد ایران تصریح کرد: صادرات مواد خام ایران نه تنها منجر به افزایش نرخ بیکاری در ایران شده بلکه باعث شده که مواد اولیه ارزان‌قیمت وارد کشورهای همسایه شود، در نتیجه آنها تمایل دارند مواد اولیه شمش و بیلت را از ایران وارد کنند. از طرف دیگر متاسفانه دولت روی مواد خام ایرانی هیچ‌گونه عوارضی نگذاشته است. در نتیجه مواد خام معدنی ایران زیر قیمت جهانی وارد کشورهای دیگر می‌شود.
رضوی‌نیک گفت: با این وضعیت ما دسترنج کارگر ایرانی، سوبسید و ارزش‌افزوده کشور را دودستی تقدیم آنها می‌کنیم. این در حالی است که متاسفانه همه کشورهای وارد‌کننده بر محصولات ایرانی تعرفه‌های شدیدی بسته‌اند. او ادامه داد: به طور مثال عراق ۱۳۵ تا ۱۸۰ دلار روی میلگرد ایران تعرفه بسته است. با اینکه این مشکل برای ترکیه هم وجود داشت اما این کشور توانست مشکل خود را حل کند. این در حالی است که دولت ایران نزدیک به سه سال است که هیچ اقدامی برای رفع مشکل انجام نداده است.
رییس هیات‌مدیره نوردکاران فولاد ایران تصریح کرد: چنین سیاست‌هایی باعث شده که شمش ایران نزدیک به ۱۰۰ دلار ارزان‌تر وارد کشورهای وارد‌کننده مواد خام از ایران شود. از برکت شمش ارزان ایرانی هم اینکه آن کشورها امروز تولید‌کننده مقاطع طویل شده‌اند و در نتیجه بازارهای صادراتی ایران را کور کرده‌اند. او خاطرنشان کرد: امروز میلگرد ایرانی ۵۷۰ دلار هم خریدار ندارد در حالی که قیمت جهانی میلگرد بالغ بر ۷۴۰ دلار است.
انتظار از دولت
دولت گاهی با سیاستگذاری و گاهی هم بدون توجه به سیاست‌ها مانع توسعه بخش معدن می‌شود. رییس هیات‌مدیره نوردکاران فولاد ایران درباره این پرسش که چه انتظاری از دولت دارید، گفت: دولت و دستگاه دیپلماسی کشور باید به کمک زنجیره فولاد بیاید. وزارت صمت بر صادرات مواد اولیه عوارض وضع کند؛ حداقل به اندازه تعرفه‌ای که کشورهای وارد‌کننده محصول نهایی تعیین کرده‌اند.
او ادامه داد: در این روند مشوق‌های صادراتی به مواد خام قطع شود و در واقع مشوق صادراتی به محصولات نهایی با ارزش‌افزوده بالاتر تعلق گیرد. در ادامه مجلس هم باید حمایت قانونی از این مساله داشته باشد. رضوی‌نیک تاکید کرد: حل چنین مشکلی حداقل افزایش اشتغال را به همراه می‌آورد و مشکل بیکاری ۲۵۰ هزار کارگر در داخل کشور را حل می‌کند.
نفوذ مافیای فولاد در بدنه وزارت صمت
رییس هیات‌مدیره نوردکاران فولاد ایران با اشاره به ضعف مدیریت در بدنه دولت و وزارت صمت گفت: ضعف کار کارشناسی و نبود کارشناس واقعی از جمله مشکلات امروز است. در دوره قبل هشت وزیر و سرپرست وزارت صمت تغییر کرد، به این صورت که می‌توان گفت به طور نسبی هر سال یک وزیر عوض شده است. در این شرایط می‌توان گفت که مافیای فولاد در بدنه وزارت صمت هم نفوذ کرده است، چراکه تمامی امتیازات را ریالی گرفته‌اند و سپس موادخام را به عنوان محصول میانی نامگذاری کرده و به قیمت دلاری می‌فروشند.
رضوی‌نیک خاطرنشان کرد: متاسفانه بخش دولتی از رانت‌های کلانی برخوردار هستند، در حالی که بخش خصوصی از هیچ‌کدام آنها استفاده نمی‌کنند. برای اینکه جایگاه ایران را بالا ببریم باید قیمت‌ها را به قیمت‌های جهانی نزدیک کرده و سوبسیدها به زنجیره فولاد و مشوق‌های صادراتی فقط به محصولات نهایی تعلق گیرد.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهصنعت و معدنلینک کوتاه :
