خروج دموکراسی آمریکایی از ریل

به گزارش جهان صنعت نیوز:  آمریکایی‌ها نگران ثبات دموکراسی خود هستند. تقریبا ۴۰ درصد از فعالان سیاسی می‌گویند که اعضای حزب دیگر فاسد هستند؛ ۶۰ درصد بر این باورند که آنها تهدیدی برای کشور هستند. بیش از ۸۰ درصد فکر می‌کنند که سیستم به تغییرات اساسی یا اصلاحات کامل نیاز دارد. کارشناسان بر این باورند که زوال زندگی سیاسی دیگر با شدت تهدید همخوانی ندارد. برخی از محققان تا آنجا پیش رفته‌اند که در مورد خطر جنگ داخلی هشدار داده‌اند.

همه اینها در حمله یک سال پیش حامیان ترامپ به ساختمان کنگره که باعث زخمی شدن ۱۴۰ افسر پلیس شد، در تلاش برای جلوگیری از تایید شکست قهرمان خود، به طرز خطرناکی واقعی شد. پس از یک لحظه شفافیت زودگذر، اکثر قانونگذاران جمهوریخواه به موضع بهانه‌تراشی برای دونالد ترامپ بازگشتند زیرا دروغ‌های او به سرعت آغاز به تاثیرگذاری کرده بود. امروزه به طور کلی ۷۰ درصد از رای‌دهندگان جمهوریخواه هنوز معتقدند که آخرین انتخابات ریاست‌جمهوری به سرقت رفته است. در نظرسنجی دو حزب، رییس‌جمهور سابق یک امتیاز از جو بایدن عقب‌تر است، و در محدوده خطا قرار دارد و به لطف کالج انتخاباتی، احتمالا در یک تطابق نظری پیش‌تر است.

حزب‌گرایی افراطی و امتناع جمهوریخواهان از پذیرش نتایج انتخابات در واقع ترکیب خطرناکی است. با این حال، یک حقیقت اساسی در مورد سیاست دوحزبی به راحتی در رژیم روزانه خشم و هتک حرمت گم می‌شود: دموکرات‌ها و جمهوریخواهان برای عملکرد سیستم به یکدیگر نیاز دارند. بنابراین بازسازی باید از طریق حزب جمهوریخواه جریان یابد. این سخت خواهد بود – اما نه به آن سختی که فاجعه‌گرایان می‌گویند.

تهدیدات برای سیستم واقعی است. بزرگ‌ترین آن این است که در چندین ایالت کلیدی، اداره رای‌گیری به عرصه حزبی کشیده شده است. در آریزونا، برخی از کاندیداهایی که برای جایگزینی داگ دوسی، رییس‌جمهور فعلی جمهوریخواه نامزد می‌شوند، استدلال می‌کنند که او باید به نحوی برای دونالد ترامپ پیروزی را در این ایالت طراحی می‌کرد. در جورجیا، پس از اینکه برد رافن اسپرگر از تغییر نتایج انتخابات سال ۲۰۲۰ به نفع ترامپ امتناع کرد، جمهوریخواهان پست وزارت خارجه را تضعیف کردند. در میشیگان و پنسیلوانیا، نامزدهای جمهوریخواه که ادعا می‌کنند آخرین انتخابات ریاست‌جمهوری دزدیده شده، برای سمت‌هایی نامزد می‌شوند که انتخابات بعدی را اداره و تایید می‌کند.

انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر و انتخابات سراسری سال ۲۰۲۴ در این سایه برگزار می‌شود. جمهوریخواهان در آستانه به دست آوردن کنترل یک یا هر دو اتاق کنگره هستند. ترامپ می‌تواند به طور قانونی کاخ سفید را در سال ۲۰۲۴ بازپس گیرد. نتایج هر یک از این رقابت‌ها می‌تواند توسط هر دو طرف مورد مناقشه قرار گیرد، به‌ویژه در انتخابات ریاست‌جمهوری بعدی که احتمالا نزدیک است. اگر دموکرات‌ها پیروز شوند، جمهوریخواهان به خوبی می‌توانند از تشکیلات انتخاباتی که اکنون آلوده به حزب‌گرایی است، برای جلوگیری از روی کار آمدن آنها استفاده کنند. اگر جمهوریخواهان در این انتخابات پیروز شوند، دموکرات‌ها می‌توانند باور کنند که رقابت‌های مورد مناقشه دزدیده شده‌اند. بسیاری به این نتیجه می‌رسند که سرکوب رای‌دهندگان تعادل را به هم زده است، و همچنین توجه داشته باشند که اغلب اوقات پیروزمندان در آرای مردمی موفق به کسب مقام نمی‌شوند. امتیاز بازنده، مرکزی برای انتقال قدرت، ممکن است برای بار دوم متوقف شود. تحقیر مشروعیت انتخاباتی به یک اعتقاد دو حزبی و فاجعه‌آمیز تبدیل می‌شود.

بهترین پاسخ این است که از دموکراسی امروز با تقویت سیستم رای‌دهی، پیش از آنکه خیلی دیر شود، محافظت کنیم. با این حال، اگرچه آمریکایی‌ها می‌گویند که خواهان اصلاحات در رای‌گیری هستند، اما طرف‌های مختلف معنای متفاوتی از آن دارند. با توجه به اینکه دموکرات‌ها می‌خواهند رای دادن را برای مردم آسان‌تر کنند و جمهوریخواهان نگران تقلب و چگونگی تایید نتایج هستند، مصالحه‌ای که هر دو را تضمین کند باید امکان‌پذیر باشد. یک قانون امنیتی انتخاباتی از این نوع باید در راس دستور کار سال ۲۰۲۲ قرار گیرد. با این حال، تصویب قوانین همان دوحزبی بودن را فرض می‌کند که فقدان آن ریشه انحطاط دموکراتیک آمریکاست.

اینجاست که آینده حزب جمهوریخواه مطرح می‌شود. فاجعه‌گرایان بر این باورند که مدافعان دموکراسی با مهاجمان آن نابرابر هستند تا حدی به این دلیل که یکی از دو حزب بزرگ کشور در حال تبدیل شدن به چیزی است که بیشتر شبیه فیدز، حزب حاکم در مجارستان است تا حزب جمهوریخواه قدیمی. در نظر بگیرید که چقدر دور از ذهن است که تصور کنیم دولت بوش‌ها یا رونالد ریگان به عنوان رسانه مردی عمل کنند که در مورد یک انتخابات دزدیده شده دروغ می‌گوید.

این درست است که حزب تحت سلطه جمهوریخواهان با شعار «اول آمریکا» است که برای جلوگیری از مهاجرت، محدود کردن تجارت خارجی و پایان دادن به درگیری در خارج از کشور تلاش می‌کنند. برتری آنها به این توضیح کمک می‌کند که چرا جمهوریخواهانی که به استیضاح ترامپ به دلیل خیانت به سوگند ریاست‌جمهوری خود رای دادند، اکنون از حزب اخراج می‌شوند.

با این حال، حتی تجسم ترامپ از حزب جمهوریخواه نیز از جناح‌های رقیب تشکیل شده است. جمهوریخواهان کلوپ کشوری مانند گلن یانگکین، که در ماه نوامبر فرمانداری ویرجینیا را به دست آورد، می‌خواهند مالیات کمتری بپردازند و دموکرات‌ها بر آنها نظارت نکنند. اکنون آنها ترامپیسم را تنها وسیله موجود برای پیشبرد منافع خود می‌دانند.

ممکن است ثابت شود که این محاسبه اشتباه است. هر کسی که فکر می‌کند می‌تواند ترامپ را هدایت کند، به نظر می‌رسد در نهایت توسط او طرد شده و مورد تحقیر قرار می‌گیرد. با این حال، افرادی که به تلاش برای تضعیف نتیجه انتخابات اعتراض دارند، از جمله میچ مک کانل و رافنس اسپرگر، هنوز در سمت خود هستند. اگرچه آنها از محکوم کردن دونالد ترامپ در ملاء‌عام خودداری می‌کنند، اما تنها در بوته یک بحران خواهید فهمید که چگونه آنها بین داشتن طرف خود در قدرت و بقای دموکراسی یکی را انتخاب می‌کنند.

چنین افرادی مهم هستند. بازسازی جمهوریخواهان، اگر اتفاق بیفتد، به شکل رنسانس ریگانی نخواهد بود. رای‌دهندگانی که نامزدهای سال ۲۰۲۲ را انتخاب می‌کنند، به همان اندازه که ریگان از روزولت فاصله داشت، با انقلاب ریگان فاصله خواهند داشت. و از جانب محافظه‌کاری که در مقابل ترامپ ایستاده است، احتمال تجدید آن کمتر است تا کسی که او را با انحراف در جریان لغزش او را توانمند کرده است، اما کسی که نه در قدرت تحریف واقعیت خود شریک است و نه در باورش که تنها نتیجه مشروع، پیروزی است.

مهم این است که این شخص مسوول حزبی خواهد بود که هنوز دارای تعداد زیادی رای‌دهندگان شایسته و میهن‌پرست است که توسط گروهی بدبین از رهبران و مبلغان فریب خورده‌اند و معتقدند که با بیان اینکه انتخابات دزدیده شده است، از دموکراسی دفاع می‌کنند. تصور اینکه با این افراد می‌توان برای همیشه به عنوان فریبکار رفتار کرد، اشتباه است.

بازسازی تا زمانی که ترامپ رهبر حزب جمهوریخواه باشد غیرممکن است. با این حال، این روش دیگری برای گفتن این است که مسیر حزب با سرنوشت یک مرد گره خورده است. و این بدان معنی است که می‌تواند تغییر کند.

اخبار برگزیدهاقتصاد کلان