خروج از میز گفت‌وگو
رضا صادقیان *
ترک میز گفت‌وگو توسط دو تن از مدیران سابق حوزه زنان در دولت‌های گذشته و بروز واکنش‌های نسبتا پرشمار از سوی فعالان رسانه و چهره‌های سیاسی نزدیک به جریان‌های سیاسی را می‌توان از منظرهای دیگر نیز به تحلیل نشست.
یکم: به نظر می‌رسد جایگاه مجری برنامه در گفت‌وگوها همچنان روشن نیست. گاه مجری نقش روابط عمومی یک سازمان را بازی می‌کند و به جای مصاحبه‌شونده پاسخ می‌دهد، بعضی وقت‌ها مجریان با طرح سوالات خارج از اصول روزنامه‌نگاری همانند منتقدان عمل می‌کنند، در برخی مواقع مجریان صدا و سیما به جای طرح سوال و پرسش سکوت اختیار و بیش از همیشه نقش گوش‌های شنوایی را پیدا می‌کنند و در برنامه اخیر مجری برنامه همزمان نقش منتقد، مخالف و در جایگاه یکی از کارشناسان غایب برنامه حضور دارد. کنار هم قرار دادن این همه حکایت از آن دارد که مجریان برنامه‌های ریز و درشت در سازمان صدا‌و‌سیما نقش مجری را به ترتیبی اجرا می‌کنند که از آنان خواسته شده است.
دوم: دعوای اصلی و اساسی مهمانان برنامه و حتی منتقد آنان مساله‌ای است که سندی برای آن به مخاطبان نشان داده نمی‌شود. در واقع منتقد سیاست‌های دولت‌های سابق در حوزه زنان سخن از مسائلی به میان می‌آورد و برای این همه دعوی، سندی ارائه نمی‌کند، بنیان مواضع خود را به مطالب موجود در اینترنت حواله می‌دهد؛ اینکه کجای سخن یک جامعه‌شناس و کارشناس مسائل اجتماعی دقیقا نظر دولت وقت است در این مواضع روشن نیست. چه بسیار نشست‌ها و گفت‌وگوها و جلسه‌های هم‌اندیشی در دولت‌های مختلف و سازمان‌های تحت امر دولت تشکیل شده که بیان حرف‌های مهمانان ارتباطی با سیاست‌های دولت وقت نداشته است، اما برخی تاکید دارند که این همه دقیقا با سیاست‌های دولت وقت یکی است! به عنوان مثال؛ در سایت مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری با هزاران عنوان مقاله پژوهشی و یادداشت تحقیقی درباره حوزه‌های مختلف از جمله بحران آب و معضل کم‌آبی، مشکلات عمیق در بخش صنعت و معدن، فولاد و پتروشیمی، نفت و گاز و سیاست‌های مربوط به جمعیت، ارتش و سیستم آموزش روبه‌رو هستیم، اما این همه الزاما سیاست دولت وقت نیست، بلکه درگاهی است که کارشناسان مختلف و با دیدگاه‌های متفاوت به بیان نظرات و دیدگاه‌های خود پرداخته‌اند.
سوم: ترک میز گفت‌وگو، حتی زمانی که مجری برنامه کلیت بحث کارشناسی‌شده را به دغدغه‌های شخصی و غرض‌ورزی با یکی از گفت‌وگوشونده‌ها خلاصه می‌کند و با صدای خشمگین سخن و اعتراض مهمانان برنامه را به هیچ می‌گیرد و منتقد حاضرشده در برنامه گذشته را برای مرتبه‌ای دیگر روی آنتن برنامه می‌آورد و… مهمانان برنامه نباید میز گفت‌وگو را ترک کنند و عطای ادامه بحث را به لقای آن ببخشند. قرار نیست در وقت گفت‌وگو و حتی جدل به سادگی فرصت به دست آمده را رها کرد و میدان را برای دیدگاه‌های شخصی، نامشخص و گرفتارآمده در اوهام گشوده‌تر از امروز کرد. به نظر صاحب این قلم ترک میز گفت‌وگو توسط خانم شجاعی و ملاوردی نادرست بوده است.
چهارم: گفت‌وگو و بحث درباره مسائل مرتبط با زنان در تمام سال‌ها با حاشیه روبه‌رو بوده است. در واقع هر زمان که به بحث زنان و دشواری‌های آنان رسیده‌ایم، برخی به عنوان مدافعان و شماری در جبهه مخالفان با تمام توان در برابر دیگری قد علم کرده‌اند و کلیت بحث برای مدت زمان طولانی به حاشیه رانده شده است. اما واقعیت آن است که چنانچه مسائل اجتماعی و معضلات امروز جامعه در بخش‌های مختلف از سوی نهادها و سازمان‌های اصلی نادیده گرفته شود و یا در طرح مساله به گونه‌ای دیگر عنوان و حتی انکار شود، در اصل دشواری اجتماعی تغییری حاصل نخواهد شد.
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :
