جلیلی علیه رییسی؟
به گزارش جهان صنعت نیوز: رویکرد ضدمذاکره او و اختلافنظرش با تیم مذاکرهکننده سبب شد که برخی رسانهها اقدامات او را در راستای تبدیل شدن به منتقد دولت رییسی تلقی کنند، اگرچه برخی از سیاسیون هم او را تا این اندازه جدی نگرفتند. اما حتی این گروه هم اختلافنظر جدی جلیلی و رییسی را کتمان نکردند. مثلا ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا با اشاره به اینکه «بین آقای رییسی و جلیلی اختلاف وجود دارد و این اختلاف به قبل از انتخابات هم برمیگردد» گفته بود: «او روند مذاکرات را قبول ندارد و تصور میکند مذاکرات نتیجه مطلوبی را در پی نخواهد داشت.»
ماجرای نامه
اوایل هفته بود که بحث اختلاف جلیلی با یار سابقش و نامهنگاری علیه تیم مذاکرهکننده، مطرح شد. نامهای ۲۰۰ صفحهای که بعدتر گفتند مربوط به دوران روحانی بوده است. توجه به این خبر اصلا عجیب نبود چون هنوز دو ماه از شروع مذاکرات هستهای با تیم جدید نگذشته، اخبار و گمانهها حکایت از بروز اختلافنظر میان تیم باقری و حامی معنوی و سیاسیاش داشت. پیشتر هم البته منصور حقیقتپور عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس نهم گفته بود که «ما همان منطق دوران سعید جلیلی را در مذاکرات شاهد هستیم. آقای باقری با آقای جلیلی فرق زیادی ندارد.» علی باقریکنی علاوه بر قرابت فکری با جلیلی همکاری تنگاتنگی نیز با وی داشته و در دوران دبیری وی در شورای عالی امنیت ملی، معاونش بوده است.
با این وجود خبر رسید که سعید جلیلی در نامهای به رهبری مخالفتش را با روندی که باقری در مذاکرات در پیش گرفته اعلام کرده و خواستار خروج ایران از برجام و غنیسازی ۹۰ درصدی شده است!
در این زمینه یک منبع آگاه به «شرق» گفته بود که جلیلی در نامه به رهبری، صراحتا مخالفت خود را با مسیری که درحالحاضر در حال طیشدن است، اعلام کرده و گفته است ایران باید از برجام خارج شود. طبق نسخه تجویزی او، در گام بعدی، طرفهای دیگر برجام برای پیگیری سازوکار ماشه و بازگرداندن تحریمهای اصلی هستهای به مشکل حقوقی خواهند خورد و نیازمند مراجعه به شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهند شد اما در آنجا، به تصور جلیلی، روسیه و چین از حق وتو استفاده خواهند کرد و تلاش اروپاییها و ایالات متحده به نتیجه نخواهد رسید. مرحله بعدی پیشنهاد جلیلی افزایش غنیسازی و ارتقای آن به سطوح بالاتر تا حتی ۹۰ درصد بود. به گفته او پس از آن ایران باید وارد مذاکره مستقیمی با ایالات متحده شود و امتیازات لازم و رفع تحریمها را آنجا از آمریکا بگیرد.
تحلیلها و اخبار مختلف درباره نامه سعید جلیلی به رهبری در مخالفت با مذاکرات چند روز ادامه داشت تا اینکه یکی از اعضای دفتر سعید جلیلی نامه ۲۰۰ صفحهای منتسب به عضو شورایعالی امنیت ملی را «خیالی» خواند و با تعبیر «خبرسازیهای سازمانیافته» آن را تکذیب کرد!
او با ناشیانه خواندن خبرسازیهای سازمانیافته اخیر، وعده داده که خبر واقعی در راه است.این مدل اطلاعرسانی دفتر جلیلی البته شبیه اقدامات احمدینژاد بود که هر چند وقت یکبار افراد و رسانههای نزدیک به او از خبری که در راه است، خبر میدهند.
تایید گمانهها
با تکذیب نامه جلیلی اما ماجرا فیصله نیافت. به خصوص که سعید خطیبزاده سخنگوی وزارت خارجه هم آن را تکذیب نکرد و در پاسخ به پرسشی در این رابطه گفت: «من خبری از این موضوع ندارم. مناسب است در مورد این مساله از خود ایشان سوال کنید. اما میتوانم بگویم که ما در مذاکرات وین با یک اجماع ملی و با استفاده از تمام ظرفیتهای داخلی گفتوگوها را به جلو میبریم و این سرمایه بزرگی است که باید پاس داشته شود.»
تکذیبکنندگان نامه مورد بحث گفته بودند که نامه نه ۲۰۰ صفحه بلکه ۱۲۰ صفحه بوده و مربوط به شش ماه قبل و در خصوص جمعبندی مذاکرات در دولت روحانی؛ اما روزنامه شرق به نقل از یک منبع آگاه نوشته: «نامهای که او میگوید شش ماه پیش نوشته شده، قطعا در فاصله یک ماه و نیم اخیر بازنویسی و ارائه شده و او اخیرا و در همین زمان دولت سیدابراهیم رییسی نیز دوباره بر مواضع خود تاکید کرده است.»
طبق گفتههای این منبع، مذاکرات به سمت پذیرش برجام به همان شکل اصلی و مشابه همان چیزی پیش میرود که در دولت حسن روحانی و وزارت خارجه محمدجواد ظریف، با مدیریت سیدعباس عراقچی معاون سیاسی ظریف و رییس وقت هیات مذاکرهکننده ایران، پیگیری شده بود و مخالفتهای جلیلی در این زمینه، بیحاصل بوده است و در نتیجه، در صورتی که این مذاکرات به نتیجه برسد و بهخصوص اگر واکنش افکار عمومی مثبت باشد، جلیلی فعلا شدت حملات خود به برجام را کم خواهد کرد.
سخنرانی جلیلی در جماران و دستنوشتهایی که در دست حاضران در جلسه بود اما نشان داد که نظر منابع آگاه مرتبط با روزنامه «شرق» به واقعیت نزدیکتر است.
جلیلی حتی بعد از آن سخنرانی و در توئیتر هم خطاب به رییسی و باقری به صورت غیرمستقیم تذکر داد و نوشت: «اینکه رهبری در پایان دولت قبل گفتند این دولت (در مذاکره با آمریکا) مایه عبرت شد، یک راهنمایی دلسوزانه به همه بود.»
جنجال دوباره
حواشی حول محور جلیلی اما اینجا هم تمام نشد و حرفهای پنجشنبه شب او یک بار دیگر نگاهها را به سوی وی برگرداند. این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در برنامه گفتوگوی ویژه خبری گفت: ایران اکنون یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه نفت میفروشد و پول آن را هم میگیرد و کارمزد این فروش هم بسیار پایینتر از قبل تحریمهاست.
او تاکید کرد که «تحریمهای آمریکا از جنس ثانویه است و هر کشور که با ایران قصد مراوده اقتصادی داشت، نیز تحریم میشد.»جلیلی با بیان اینکه مردم نقش خودشان را به بهترین وجه انجام دادند و امروز وظیفه دستگاههاست تا به بهترین شکل خدمت کنند، تصریح کرد: اعتراف دشمن به شکست، یک فرصت تاریخی است برای پیشرفت.
وی در ادامه بر اهمیت مقاومت و انسجام ملی تاکید کرد و با بیان اینکه ملت ما علاوه بر مقاومت باید در پیشرفت و توسعه کشور هم فعال باشد، تصریح کرد: مردم اگر میبینند در جایی کاری ناقص است باید کمک کنند تا تکمیل شود.
جلیلی افزود: هر یک از مردم باید به اندازه وسعشان در سرنوشت کشور مشارکت داشته باشند.
این اظهارات اما با واکنشهایی همراه شد. مثلا عباس عبدی در توئیتر نوشت: «پیشرفت هستهای که هست، نفت هم با کارمزد کمتر! میفروشید و پولش را هم میگیرید. پس مذاکره برای چیست؟ چرا وضع اقتصاد و تورم چنین است؟»
اینکه حواشی و خبرسازیهای جلیلی ادامه مییابد یا نه، معلوم نیست، اما آنچه به نظر مشخص میرسد این است که او اصلا از روند مذاکرات و دیپلماسی در دولت رییسی راضی نیست و حضور برخی یاران سابقش مثل باقری نیز برای اینکه سکوت کرده یا صراحتا مخالفت نکند، کافی نیست. درباره نتیجه ادامه این رویه و اینکه جلیلی واقعا درصدد دولت در سایه شدن است و آنطور که ناصر ایمانی میگوید به مخالفت با دولت رییسی میپردازد یا آنطور که عباس سلیمینمین در مصاحبهای گفته بود «نیروی به علاوه» برای دولت بوده و حتی انتقاداتش نیز در راستای همکاری با دولت است، بعدا میتوان قضاوت کرد.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهسیاسیلینک کوتاه :