ایران چه کمکی می‌تواند به قطر بابت برگزاری بازی‌های جام‌جهانی کند؟
دکتر صلاح‌الدین هرسنی *
رییس‌جمهوری کشورمان سیدابراهیم رییسی که در ششمین اجلاس سران اوپک گازی به قطر شرکت کرده است، در جلسه سران عالی کشورهای ایران و قطر، «شیخ تمیم» امیر قطر هدیه‌ای را به رسم یاد‌بود آن هم پیراهن شماره ۲۲ تیم ملی قطر با نام سیدابراهیم رییسی را به شکل نمادین به وی اهدا کرد. جدای از مناسبات دیپلماتیک تهران- دوحه به ویژه همکاری در حوزه انرژی و اوپک گازی، در این دیدار سیدابراهیم رییسی اعلام کرد که حاضر است به قطر در برگزاری بازی‌های جام‌جهانی ۲۰۲۲ کمک کند. این اولین سفر به یک کشور عرب‌ویو و چهارمین سفر خارجی سیدابراهیم رییسی است. این اعلام آمادگی رییس‌جمهوری بابت همکاری با قطر برای برگزاری رقابت‌های جام‌جهانی ذهن ما را برای چند پرسش کلیدی و چالش‌بر‌انگیز آماده می‌کند و آن اینکه:
۱- آیا این اعلام همکاری به معنای آن است که مثلا قرار است یکی و یا احتمالا دو یا سه تا از بازی‌ها در ورزشگاه آزادی انجام شود و اینکه ایران این ورزشگاه صد‌هزارنفری را در اختیار قطر جهت همکاری قرار دهد؟ یعنی قانون فیفا اجازه می‌دهد و کشور میزبان حاضر می‌شود که برخی بازی‌ها در ورزشگاه‌های کشور همسایه برگزار شود؟ نکند در قانون فیفا تبصره‌ها و موادی وجود داشته و دارد که تاکنون خوانده و رونمایی نشده است!!
۲- آیا قبول احتمالی قطر با این همکاری ایران بابت سیستم «VER» در ورزشگاه آزادی و هنر استفاده ماهرانه از سوی متخصصان سیستم «VER» است؟ در ایران، ورزشگاه آزادی که بزرگ‌ترین استادیوم فوتبال است، فاقد «VER» است و این اتفاق نامبارک در شرایطی رقم می‌خورد که ورزشگاهی در غرب و شرق آسیا وجود ندارد که فاقد سیستم «VER» باشد، ولی ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم.
۳- آیا اعلام این همکاری ایران به معنای آن است که قطر می‌تواند روی تماشاگران ایرانی برای پر کردن ورزشگاه‌ها حساب کند؟ چون عرب‌ها مانند ایرانی‌ها برای دیدن و تماشای مسابقات فوتبالی، پرحرارت ظاهر نمی‌شوند، سر و کله نمی‌شکنند و زیر دست و پا له نمی‌شوند. این کشور‌ها از طریق جایزه و اعطای پول، مردم را به ورزشگاه‌ها می‌کشانند و ورزشگاه‌های خود را پر می‌کنند. در این میان، فقط ورزشگاه آزادی است که می‌تواند به جهنمی برای یک تیم مقابل تبدیل شود.
۴- آیا اعلام این همکاری به معنای آن است که تهران می‌خواهد استادیوم فوتبالی در شمال ایران را به جهت آب و هوای مناسب در اختیار قطر قرار دهد؟ فراموش نکنیم که تیم نساجی مازندران که حاضر در لیگ برتر ایران است و از قضا بازی‌های خوبی را هم از خود به نمایش گذاشته است، فاقد ورزشگاهی مناسب است و این تیم مسابقات خانگی خود را اخیرا در خارج از خانه مثلا ورزشگاه ثامن مشهد انجام داده است.
۵- آیا اعلام این همکاری به جهت وجود داوران تراز اول و بالای ایرانی مانند علیرضا فغانی برای داوری در مسابقات این دوره جام‌جهانی است؟ البته همکاری داوری، ربطی به توصیه و یا تاکید یک مقام کشوری در حد نخست‌وزیر و رییس‌جمهور ندارد. انتخاب داوری در یک ابر‌تورنمنتی چون جام‌جهانی از طریق سیستم فیفا و البته با داشتن تجربه و تخصص صورت می‌گیرد.
۶- آیا اعلام این آمادگی به معنای آن است که ایران می‌تواند و حاضر است مناطقی از کشور ما نظیر منطقه آزاد تجاری کیش را در خدمت و اختیار برخی تیم‌های حاضر در این جام‌جهانی برای ایجاد کمپ تمرینی فوتبالی قرار دهد؟ مگر مناطقی چون کیش دارای زمین‌های چمن فوتبالی است که ما بی‌خبر بودیم و چرا تیم ملی فوتبال کشورمان آنجا کمپ تمرینی ایجاد نمی‌کند و اردویی برپا نکرده است؟ چرا باید تیم ملی فوتبال ما آنچه خود دارد، آن را از بیگانه تمنا کند؟!!
۷- آیا این آمادگی به معنای لابی‌گری از طریق نفوذ قطر با کنفدراسیون آسیا برای حل مشکل تیم‌های استقلال و پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیاست؟ در این ارتباط، راهیابی دو تیم استقلال و پرسپولیس در لیگ قهرمانان آیا فقط یک راه دارد و آن این است که شما وقتی با یک نهاد بین‌المللی چون «AFC» یا «FIFA» روبه‌رو هستید، باید به صورت شفاف عملکرد خود را توضیح دهید؟ باید به قانونی که آنها وضع کرده‌اند، عمل کنید وگرنه آنها با ریش‌سفیدی و لابی‌گری، هیچ کاری را پیش نمی‌برند و سفارش‌پذیر نیستند.
۸- آیا این آمادگی به جهت درخشش لژیونر‌ها و یوز‌های ایرانی است که می‌خواهند با درخشش خود در مستطیل‌های سبز قطر، سطح فوتبال آسیا را در میان غول فوتبال جهان بالا ببرند؟ فراموش نکنیم، درخشش یوز‌های ایرانی به یمن خلاقیت‌های فردی و نمایش انفرادی و رگ غیرت است، نه از صدقه سر مربیانی چون: کارلوس کی‌روش، مارک ویلموتس و حتی دراگان اسکوچیچ!!
۹- آیا این آمادگی به معنای آن است که می‌خواهیم گزارشگران محافل عربی را با سبک و سیاق گزارش جواد خیابانی آشنا کنیم؟ چون ما بهترین و محبوب‌ترین گزارشگر خود یعنی عادل فردوسی‌پور را قربانی مطامع سیاسی کردیم و کاری کردیم که مزدک میرزایی، یکی دیگر از محبوب‌های ایرانیان، در لندن برنامه هتریک را اجرا کند.
۱۰- آیا این اعلام آمادگی برای تحت‌تاثیر قرار دادن قطری‌ها در جلوگیری از ورود بانوان به استادیوم برای دیدن مسابقات فوتبال است تا خدای ناکرده مردان به فعل حرامی دچار نگردند؟ چون ما تا به حال و به رغم همه فشار‌های فیفا و رییس اینفانتینو هنوز این مشکل فوتبال خود را حل نکردیم و به بهانه‌های مختلف به ویژه این روز‌ها به بهانه «جولان اومیکرون»، از ورود زنان به استادیوم خودداری کردیم!
۱۱- آیا این آمادگی برای حل مناقشه از طریق نفوذ قطر میان مناقشه پرقصه و غصه فدراسیون فوتبال ایران با مارک ویلموتس بر سر آن دستمزد نجومی یعنی قرارداد سه‌ساله هشت میلیون یورویی است؟ اول خرداد ۱۳۹۸ مارک ویلموتس سرمربی سابق تیم‌های ملی بلژیک و ساحل عاج به عنوان سرمربی ایران انتخاب شده بود. آقای ویلموتس در طول دوران کوتاه مربیگری‌اش در تیم ملی ایران در دیدارهای رسمی و دوستانه سه برد مقابل سوریه، هنگ‌کنگ و کامبوج و یک تساوی مقابل کره جنوبی به دست آورد و دو بار هم برابر بحرین و عراق بازنده شد. این دو شکست، ایران را در رده سوم جدول پنج تیم انتخابی جام‌جهانی در مرحله پیش‌مقدماتی قرار داد؛ یعنی در آستانه حذف زودهنگام. در آن هنگام آقای مهدی تاج از قرارداد فدراسیون ایران با مارک ویلموتس با عبارت «قرارداد خوب» یاد کرد. اگرچه مهدی تاج در یک اتفاق مبارک و از رهگذر «ویلموتس گیت» در هشتم دی ۱۳۹۸ از فدراسیون فوتبال ایران استعفا داد، اما مارک ویلموتس برای دریافت تمامی این حقوق که مربوط به سه سال همکاری با فدراسیون فوتبال ایران بود، به فدراسیون جهانی فوتبال شکایت کرد و با حکم فیفا، فدراسیون ایران محکوم به پرداخت تمامی این مبلغ تا آخرین روز قرارداد سرمربی بلژیکی شد؛ پولی که متعلق به جیب مردم ایران بوده است!!
خوانندگان عزیز، من هر چه به ذهنم فشار می‌آورم نمی‌دانم که ایران با چه پتانسیل و ظرفیتی می‌خواهد به قطر برای برگزاری رقابت‌های جام‌جهانی فوتبال کمک و همکاری کند؟ اگر شما می‌دانید، لطفا مرا راهنمایی، کمک و ارشاد کنید!! ممنونم از وقت و زمانی که برایم اختصاص می‌دهید. سعی‌تان مشکور باد!!
* کارشناس مسائل بین‌الملل
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :