توهم دولت و مجلس در داستان سرمایه‌گذاری خارجی
محمد بهشتی‌وند *
مجلس یازدهم که به طور عجیبی و به شکلی خودخوانده انقلابی نامیده می‌شود، مجموعه‌ای از تناقض‌های رفتاری و آینده‌بینی را در درون گروه‌های بسته‌بندی‌شده گردهم آورده است که به نظر می‌رسد واکاوی دقیق و کارشناسانه تنها چند تصمیم مهم این روزهای این نهاد، خام‌دستی و توهم در اکثریت این نهاد خود انقلابی‌خوان را به عریان‌ترین صورت نشان می‌دهد و این را هر فردی که با کمی علاقه، مسائل ایران را دنبال می‌کند و به اندازه متوسط جامعه سیاست بلد است، می‌داند که این نهاد با رویاپردازی زندگی می‌کند.
روشن‌ترین نمونه از رویاپردازی و توهم اراده‌گرایی در این نهاد را می‌توان در تصویب قانون محدود‌سازی اینترنت در ایران همزمان با تصویب جذب ۳۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی در قانون بودجه ۱۴۰۱ دید. هر سرمایه‌گذار کوچک و بزرگ یا متوسط هنگامی که می‌شنود نهاد قانونگذاری ایران قانونی تصویب کرده که به بهانه صیانت از شهروندان، دسترسی به دامنه بیشتر اینترنت را محدود می‌کند و از سوی دیگر اراده کرده است سال آینده ۳۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی به اقتصاد ایران تزریق کند، حیرت می‌کند. مگر می‌شود فناوری‌های نوین که ساخته و تولید ذهنیت و تکنولوژی کشورها و شرکت‌های پیشرو است را به بهانه اینکه ممکن است آدم‌های ایران را به جهنم راهنمایی کند، بست؟ نکته عجیب این است که دولت سیزدهم نیز معلوم نیست بر پایه کدام استدلال و کدام برنامه و کدام کارنامه ۲۶ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی را در لایحه بودجه گنجانده و مجلس نیز برای کمک به توهم دولتی، چهار میلیارد دلار بر آن افزوده است. لابد همین فرد یا یکی- دو روز دیگر نهادهای برنامه‌ریز و بودجه‌ساز جواب خواهند داد که دولت حسن روحانی بی‌عرضه بوده و نتوانسته در طول هشت سال، سرمایه‌گذار خارجی جذب کند و نویسنده این نوشته را هوادار دولت پیشین معرفی کند و بگوید ما آن هستیم که رستم‌دستان بود. حالا که آمارهای سرمایه‌گذاری خارجی جذب شده در ۱۶ سال تازه‌سپری‌شده که نیمی از آن در اختیار نیروهای انقلابی بود و تنها نیمی از این مدت را غیراصولگرایان اداره کرده‌اند، در اختیار دولت و مجلس انقلابی است، می‌توانند برای نشان دادن ضعف‌های دو دوره هشت ساله به تفکیک آمار دهند که در این ۱۶ سال چند سرمایه‌گذار خارجی در بخش غیر از نفت وگاز و پتروشیمی به ایران آمده‌اند و کدام کارخانه‌ها را راه انداخته‌اند و آخرین وضعیت آنها چیست؟ به نظر می‌رسد مجلس و دولت انقلابی، یا سرمایه‌گذاری خارجی را نمی‌شناسند یا نمی‌دانند تفاوت یک میلیارد دلار با ۳۰ میلیارد دلار چیست. شاید هم البته از روسیه و چین چراغ‌های سبز نشان داده شده است که باید محتاط و دقیق بود.
لینک کوتاه :