بورس قرمز

رضا صادقیان *

سقوط دنباله‌دار شاخص و قرمز ماندن نقشه بازار سرمایه حکایت از سیاست‌های نامطلوب دولت گذشته و امروز دارد.

بورس امروز قرمز است، چراکه مدیران سابق بازار پول و سرمایه و برخی از مسوولان در نهادهای مختلف بدون در نظر گرفتن الزامات این بازار با هزاران سخن ناسنجیده و اندیشه نشده چُنان باغ سرسبز و آینده‌داری به عموم مردم نشان دادند که برای بسیاری از مردم کسب سود و ساختن آینده خود و فرزندانشان تنها با سرمایه‌گذاری در این بازار را متصور بودند.

دعوت بی‌رویه و سخن گفتن درباره بازار سرمایه‌ و اشاره به زایش سودهای غیرقابل باور این بازار آنقدر برای شهروندان باورپذیر و بدون خدشه جلوه‌گر شد که حتی برخی از کارمندان دولت و سایر سازمان‌ها به هوای طی کردن راه یک‌شبه و رسیدن به کاخ چندین طبقه آرزوها کار کردن روزانه را رها کردند و چشم امید به شاخص رو به رشد بازار بستند؛ توقع داشتند شاخص هر روز و هر روز سبز باشد، سود بدهد، نمودارهای سود بالا و بالاتر برود و از هر سهمی ۱۰۰ تا ۳۰۰ درصد سود ناقابل کسب کنند. به چنین امیدی مسوولان دولت وقت نیز دامن می‌زدند و در هر کوی و برزنی سخن بورس و میزان بازدهی سود آن را در مقایسه با سایر بازارها چنان فریاد می‌زدند که حتی ناآگاه‌ترین افراد با معاملات آنلاین و خرید سهام شرکت‌ها در صف‌های طولانی ثبت‌نام منتظر ماندند تا سریع‌تر کد بورسی را دریافت و از کف بازار کسب سود کنند.

اما اشتباه دولت فعلی آن بود که گمان کرد با انجام تعدادی سخنرانی و برگزاری جلسات سازمانی در داخل و خارج از ساختمان بورس اوراق بهادار تهران می‌تواند سهامداران را به ماندن در این بازار تشویق کند؛ بازاری که قرمز بود و سهامداران عجله داشته و دارند تا باقی مانده سهام خود را به فروش برسانند، در صورتی که تجربه نه‌چندان دور گذشته جلوی روی مخاطبان بود، آنان از این گفت‌وگوها و جلسات و نتایج حاصل از آن خبر داشتند؛ جلساتی که خبرهای خوبی را به نمایش می‌گذارند، ولی نتیجه قابل لمس را برای سهامداران خرد نداشته و ندارند.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی و ریاست مجلس بارها درباره مشکلات بازار سرمایه مصاحبه کردند، حتی به مردم قول دادند که در کوتاه‌ترین زمان ممکن مشکل سهامداران مرتفع شود، اما این همه اتفاق نیفتاد، اینکه مدیران دولت وقت برای مرتبه‌ای دیگر به سراغ همین سیاست رفتند و برای مدت کوتاهی سهامداران را امیدوار کردند و با وجودی که خود بهتر می‌دانستند بخش گسترده‌ای از صاحبان سهام خرد چشم امیدی به بازار سرمایه‌ ندارند، همین روش را دنبال کردند، این همه حکایت از نداشتن سیاست مشخص درباره بورس تهران است.

این‌گونه که از نمودار شاخص مشخص است، بازار سرمایه نیازمند حرف‌درمانی و گفتارهای بسیار نیست، شاید نیاز باشد برای عبور از این سختی دامنه معاملات را بدون محدودیت کرد تا آنان که می‌خواهند حتی با ضرر هنگفت بازار را برای همیشه ترک کنند، اقدام نمایند.

* کارشناس اقتصادی