فشار نبرد فرسایشی بر دوش مردم ایران
محمد بهشتیوند *
نظام سیاسی ایران قاطعانه و با تمام قوا در برابر نظام سیاسی ایالات متحده آمریکا ایستادگی میکند و نبرد فرسایشی که از ۴۰ سال پیش شروع شده را در اوج اختلاف دو نظام ادامه میدهد. مدیران مسوول مذاکرهکننده برای رسیدن به نقطه مشترک با راهبرد نفستازه کردن و دمیدن هوای تازه به جسم و جان اقتصاد بیمار ایران باید با حریفی گفتوگو کنند که از ادامه گفتوگوهای کشدار و بینتیجه آسیب اقتصادی نمیبیند و شهروندان آن نیز هرگز زیر فشار نیستند که باید با ایران از در آشتی درآید و امتیازهایی که ایران میخواهد را بدهد. در حالی که روند کاهنده قدرت خرید شهروندان ایرانی از ۱۳۹۷ هر سال بیشتر شده و در سفره تهیدستان مواد غذایی کمتری دیده میشود که البته بیشتر کالاهای کمپروتئین است، در ماههای تازهسپریشده احساس فقر بیشتر به چشم میآید و شهروندان زیر فشار بیشتری قرار دارند. یکی از دلایلی که باعث ناآسودگی خیال ایرانیان شده و میشود این است که همه دولتمردان مستقر و اکثریت مجلس انقلابی و هواداران افراطی با ترکیب خاص مدیران در سالهای ریاست روحانی بر قوه مجریه بارها و بارها تاکید میکردند که سوءمدیریت دولت مسبب ۸۰ درصد بدبختی اقتصادی است و فقط ۲۰ درصد بدبختیها از سوی تحریم است، اما حالا که بیش از هفت ماه است دولت انقلابی هم بر سر کار آمده و وعده داده بود آن ۸۰ درصد سوءمدیریت را با کار جهادی به نقطه امن میرساند در بخش اقتصاد خانواده و بنگاهها نهتنها به افزایش قدرت خرید شهروندان کمک نکرده، بلکه با رشد سرسامآور تورم مواد غذایی شهروندان را زیر فشار بیشتری قرار داده است. ایرانیان حالا دیگر به این نتیجه رسیدهاند که بخش اصلی بدتر شدن معیشت آنها و نیز سراسیمگی و آشفتگی در کسبوکارشان با تحریمها گره خورده است. شهروندان ایرانی حق دارند به دولت فشار آورند که در گفتوگو با نظام سیاسی آمریکا راهی را برگزینند که به صلح برسد و آنها از زیر فشار اقتصادی بیرون آیند. تجربه و آمارها و اطلاعات نشان میدهد نرخ تورم امسال با ادامه وضعیت موجود تفاوت معناداری با نرخ تورم سال ۱۴۰۰ ندارد و شاید نرخ تورم اصلیترین مواد غذایی مثل گوشت، لبنیات، برنج و شکر با حذف دلار ۴۲۰۰ تومانی بیشتر از سال قبل هم شود. کاش دولت و نهادهای دیگر ادارهکننده کشور به میزان فشاری که به شهروندان میآید نگاه کارشناسی داشته باشند و از زدن انگ و برچسب به منتقدان اجتناب کنند. نمیتوان با همین فرمان تا آخر پیش رفت. نبرد فرسایشی دو نظام سیاسی باید سرانجامی را تجربه کند یا دستکم همانند هر نبرد دیگری به آتشبس موقت برسد.
لینک کوتاه :