ماکرون در محاصره چپ و راست افراطی
به گزارش جهان صنعت نیوز: تا همین چند هفته پیش، پیروزی امانوئل ماکرون در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه قطعی به نظر می‌رسید، اما آخرین وضعیت نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد با اینکه ورود ماکرون به دور دوم کم‌و‌بیش قطعی است، اما برخلاف تصور او در هر دو دور رقابت، نبردهای سختی را پیش رو خواهد داشت.
در حالی که جهان غرب در گیر‌و‌دار تورم بالا و بحران‌هایی همچون حمله روسیه به اوکراین است، وضع اقتصادی فرانسه در مقایسه با بسیاری از کشورها، به‌نسبت بهتر بوده است. با این همه، ماکرون، (رییس‌جمهوری میانه‌رویی که زمانی وزیر کابینه سوسیالیست‌ها بود،) امروز به راست میانه نزدیک‌تر است. او در پنج سال زمامداری‌اش، کم بحران به چشم ندیده است. بسیاری از مردم او را که سال‌ها بانکدار و فعال عرصه سرمایه‌گذاری بود، «رییس‌جمهوری ثروتمندان» می‌خوانند که آمال مردم عادی را در دل ندارد و از مصائب زندگی روزمره آنها بی‌خبر است. اقدام‌های ماکرون برای رقابتی‌‌تر کردن اقتصاد فرانسه با زیر ضرب بردن برخی ابعاد نظام اجتماعی قوی این کشور همراه بوده است و همین باعث شد آماج انتقاد جنبش‌های خیابانی مثل «جلیقه زردها» قرار گیرد.
با وجود اینکه آمال اقتصادی معمولا با چپ تداعی می‌شوند، رقیب اصلی ماکرون در این انتخابات مارین لوپن، نامزد راست افراطی است؛ رهبر حزب «اتحاد ملی» که کوشیده است جناح سیاسی‌اش را از تصویر افراط‌گرایی و نژادپرستی دور کند و متعادل‌تر نشان دهد. نتایج آخرین نظرسنجی‌ها حاکی از رقابت تنگاتنگ امانوئل ماکرون با مارین لوپن است.
از زمان تاسیس جمهوری پنجم و تبدیل نظام حقوقی فرانسه از یک سیستم پارلمانی به ریاست‌جمهوری هیچ کاندیدایی نتوانسته در دور نخست انتخابات رای بیش از ۵۰ درصد شهروندان را کسب کند. تکرار این سناریو در انتخابات پیش‌رو به هیچ وجه بعید نیست. دوازده نامزد در این انتخابات با یکدیگر رقابت می‌کنند. بر اساس نتایج آخرین نظرسنجی‌ها، میزان حمایت از امانوئل ماکرون پس از اوج گرفتن در زمان آغاز جنگ اوکراین کاهش یافته و تنها ۲۶ درصد شهروندان قصد رای دادن به وی را دارند. بر همین اساس، ۲۵ درصد هم در این انتخابات از کاندیداتوری مارین لوپن حمایت می‌کنند. پس از این دو نامزد، ژان لوک ملانشون با ۵/۱۷ درصد در مکان سوم قرار دارد.
امانوئل ماکرون
امانوئل ماکرون ۴۴ساله که اکنون ریاست‌جمهوری فرانسه را برعهده دارد، بسیار امیدوار است بار دیگر در این مقام انتخاب شود. اکثر نظرسنجی‌های مختلف نیز تاکنون او را پیروز نهایی انتخابات اعلام کرده‌اند، اما به قول خودش «هیچ چیز از قبل نوشته نشده است.»
ماکرون در مدرسه ملی علوم اداری فرانسه تحصیل کرده است. این مدرسه که در سال ۲۰۲۱ منحل شد، به پرورش کارمندان عالی‌رتبه دولت می‌پرداخت و بسیاری از دولتمردان فرانسوی در «جمهوری پنجم» در آنجا درس خوانده بودند. ماکرون سابقه کار در بانک دارد و همچنین وزیر اقتصاد دولت فرانسوا اولاند بود. در سال ۲۰۱۷ در حالی که فقط ۳۹ سال داشت، در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه به پیروزی رسید و عنوان جوان‌ترین رییس‌جمهوری این کشور به او داده شد. پیش از او، ناپلئون بناپارت در سال ۱۸۴۸، زمانی که ۴۰ ساله بود در فرانسه به قدرت رسید.
بر اساس تحلیل‌ها و ارزیابی‌های منتشر شده، برنامه انتخاباتی ماکرون در این دور از انتخابات نسبت به سال ۲۰۱۷، لیبرال‌تر شده و او خواهان آن است که هر کس کار بیشتر انجام دهد. خطوط اصلی برنامه‌های ماکرون بر تکمیل اصلاحات بازنشستگی شامل افزایش سن قانونی بازنشستگی به ۶۵ سال، استقلال بیشتر برای موسسات آموزشی و افزایش قدرت خرید مردم است.
یکی از نخستین اقدامات امانوئل ماکرون در مقام رییس‌جمهوری تغییر نام وزارت امور خارجه فرانسه به «وزارت اروپا و امور خارجه» بود. او با این حال نتوانست بسیاری از برنامه‌های بلندپروازانه‌اش برای اتحادیه اروپا را حداقل در نیمه اول دوره ریاست‌جمهوری‌اش پیش ببرد.
دستاورد مهم امانوئل ماکرون طی دوره ریاست‌جمهوری‌اش در عرصه اروپایی جلب رضایت دولت آنگلا مرکل نسبت به برنامه احیای اقتصادی ۷۵۰ میلیارد یورویی اتحادیه اروپا بود. برلین تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا همواره با بدهی مشترک کشورهای عضو اتحادیه اروپا مخالفت می‌کرد.
رییس‌جمهوری کنونی فرانسه تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا اشاره چندانی به لزوم «استقلال راهبردی» اتحادیه اروپا نکرده بود. با این حال رقابت بین کشورهای عضو اتحادیه در روزهای اولیه شیوع بیماری «کووید ۱۹» برای خرید ماسک و مواجهه بروکسل با کمبود برخی از کالاها، داروها و تجهیزات پزشکی باعث شد تا امانوئل ماکرون از سال ۲۰۲۰ به بعد از لزوم «استقلال راهبردی» اتحادیه اروپا سخن بگوید.
از بودجه واحد و مقررات مالیاتی مشترک این روزها کمتر سخن گفته می‌شود، اما پیشنهاد برنامه دفاعی مشترک کشورهای عضو اتحادیه اروپا به دنبال خروج نظامیان آمریکا از افغانستان در تابستان سال ۲۰۲۱ و تهاجم نظامی روسیه به اوکراین در ابتدای سال ۲۰۲۲ در کانون توجه‌ها قرار گرفته است.
باید از اروپایی که اعضایش در درون مرزها با یکدیگر همکاری می‌کنند به اروپایی برسیم که در سطح جهان قدرتمند و کاملا مستقل است، می‌تواند انتخاب‌هایش را خودش انجام دهد و سرنوشتش در دستان خودش است. امانوئل ماکرون پیش از تهاجم نظامی روسیه به اوکراین و در آستانه ریاست کشورش بر اتحادیه اروپا گفته بود که تمرکز پاریس در دوره شش ماهه ریاست بر اتحادیه روی امنیت و سیاست دفاعی خواهد بود.
تهاجم نظامی روسیه به اوکراین تنها چند هفته پس از آغاز دوره ریاست فرانسه بر اتحادیه اروپا باعث شد تا آلمان به عنوان بزرگترین اقتصاد اروپا در سیاست نظامی خود که میراث جنگ جهانی دوم بود تجدیدنظر کند. برلین بودجه‌ای ۱۰۰ میلیارد یورویی را در سال جاری به سرمایه‌گذاری در امور نظامی اختصاص داد و در نظر دارد از این پس دو درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف امور دفاعی کند.
با این حال یکی از چالش‌های پیش‌روی امانوئل ماکرون در صورت راهیابی مجدد به کاخ الیزه متقاعد کردن دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا به همراهی با پاریس در زمینه لزوم استقلال این اتحادیه در زمینه امور دفاعی خواهد بود. شماری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا از جمله کشورهای شرق اروپا ممکن است برخلاف فرانسه تهاجم نظامی روسیه به اوکراین را دلیلی برای لزوم تکیه بیشتر به ناتو و چتر حمایتی آمریکا بدانند. آنها به این ترتیب ممکن است با قرائت راهبردی امانوئل ماکرون از تحولات چند هفته گذشته چندان همراهی نکنند.
مارین لوپن
مارین لوپن، رهبر حزب «اتحاد ملی»، که در رتبه دوم نظرسنجی‌ها (حدود ۲۵ درصد آرا در مرحله اول انتخابات) قرار دارد، دومین بخت انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه است. او که در سال ۲۰۱۷ نیز با ماکرون به مرحله دوم انتخابات ریاست‌جمهوری راه یافت، بسیار امیدوار است این بار بتواند اصلی‌ترین رقیبش را شکست دهد.
امیدواری لوپن در شرایطی است که از زمان ژاک شیراک، دو رییس‌جمهور بعدی فرانسه فقط یک دوره در این مقام بودند. مارین لوپن ۵۳ساله که از ۲۰۱۱ رهبری حزبش را که پیشتر «جبهه ملی» نام داشت، در دست گرفته، در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۲ نیز نامزد شده بود، اما در همان مرحله اول شکست خورد.
مارین لوپن برخلاف پنج سال پیش که از خروج فرانسه از حوزه یورو دفاع می‌کرد اکنون دیگر چنین پیشنهادی را مطرح نمی‌کند. با این حال او همچنان در برنامه خود پیشنهادهایی علیه اتحادیه اروپا در قالب کنونی آن ارائه کرده است. یکی از اصلی‌ترین پیشنهادات نامزد حزب «اتحاد ملی» ثبت ارجحیت قوانین فرانسوی بر مقررات اتحادیه اروپا در قانون اساسی فرانسه است. این طرح در روابط فرانسه با اتحادیه اروپا چالشی مشابه مناقشه اخیر بین بروکسل و ورشو ایجاد خواهد کرد.
هدف یکی دیگر از طرح‌های مارین لوپن معاهده شنگن است چرا که نامزد حزب «اتحاد ملی» از کنترل دائمی مرزهای کشورها در داخل اتحادیه اروپا دفاع می‌کند. مارین لوپن همچنین وعده داده است که پاریس در دوران ریاست‌جمهوری او از بازار مشترک انرژی در اتحادیه اروپا خارج خواهد شد. او از منتقدان توافق‌های تجاری اتحادیه اروپا با شرکای خود است و در نظر دارد محصولات کشاورزی را از مبادلاتی که مشمول این توافق‌ها می‌شود مستثنی کند. مارین لوپن در مورد دیدگاهش درباره اتحادیه اروپا می‌گوید مدافع اتحادیه‌ای است که کشورهای عضو می‌توانند تا حدی که خودشان تعیین می‌کنند با دیگر کشورهای عضو شریک شوند. این دیدگاه در عمل کاملا با اتحادیه اروپا به شکل کنونی آن در تضاد است.
دختر ژان ماری لوپن طی سال‌های اخیر با فاصله گرفتن از پدرش، به هواداران خود افزوده و اکنون حتی برخی نظرسنجی‌ها احتمال پیروزی او را در دور دوم انتخابات مطرح می‌کنند. او که شغل اصلی‌اش وکالت است، مدت زیادی نماینده فرانسه در پارلمان اروپا و همچنین اکنون نماینده پارلمان فرانسه است. از محورهای اصلی برنامه‌های اقتصادی او، کاهش مالیات بر ارزش‌افزوده به ۵/۵ درصد برای برق، گاز و سوخت است. لوپن همچنین خواستار برگزاری همه‌پرسی برای محدود کردن مهاجرت به فرانسه و همچنین ارائه یک لایحه به منظور مبارزه با اسلام‌گرایی در همه‌جا شده است.
ژان لوک ملانشون
ژان لوک ملانشون ۷۰ساله، سیاستمدار باسابقه فرانسوی، امید اول چپگراها در فرانسه است. او که سال ۲۰۰۸ حزب سوسیالیست فرانسه را ترک کرد، از آن پس هر دوره مستقلاً در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه نامزد شده و مواضع سیاسی اقتصادی او از دید ناظران، چپ رادیکال ارزیابی شده است. ملانشون که مانند لوپن اکنون نماینده پارلمان فرانسه است، در روزهای اخیر با اقبال رای‌دهندگان مواجه شده و آرای او در نظرسنجی‌ها بیشتر شده است. این نامزد چپگرا مردم را فراخوانده که با رای دادن به او از تکرار ماکرون- لوپن در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری جلوگیری کنند.
ملانشون همچنین منتقد جدی «جمهوری پنجم» است و بارها خواستار گذار به «جمهوری ششم» شده تا در آن، نظام سیاسی فرانسه بیشتر پارلمانی باشد و اختیارات بیشتری به نمایندگان مردم داده شود. او همچنین در نظر دارد در صورت راهیابی به الیزه، یک فرمان اضطراری اجتماعی را در زمینه کنترل قیمت‌ها صادر کند و حداقل دستمزد در فرانسه را نیز افزایش دهد. ملانشون در زمینه حفظ محیط‌زیست نیز برنامه‌هایی را ارائه داده است.
اریک زمور
اریک زمور ۶۳ ساله، روزنامه‌نگار سابق روزنامه فیگارو و شبکه سی‌نیوز، برای اولین بار نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شده است. برنامه‌های این نامزد انتخابات که از سوی منتقدانش به افراط‌گرایی متهم شده، بیشتر بر مسائل هویتی و ملی تاکید دارد. او وعده داده مهاجرت در فرانسه را به صفر برساند و حجاب زنان در مکان‌های عمومی را ممنوع کند. همچنین به ازای تولد هر بچه در مناطق روستایی فرانسه، کمک‌هزینه ۱۰ هزار یورویی پرداخت کند.
ورود اریک زمور به کارزارهای انتخاباتی یک شروع خوب بود و از او به عنوان پدیده این انتخابات نام برده می‌شد، اما وقوع جنگ در اوکراین، کارزار انتخاباتی او را با مشکل مواجه کرد، زیرا اظهاراتش به نفع مسکو تلقی شد و همچنین موضع‌گیری‌اش درباره پناهجویان اوکراینی چندان به مذاق مردم خوش نیامد.
والری پکرس
والری پکرس ۵۴ساله ثروتمندترین نامزد در میان ۱۲ نامزد انتخابات و همچنین، اولین نامزد زن جناح راست میانه فرانسه در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور است. او در زمان ریاست‌جمهوری هم‌حزبی‌اش نیکلا سارکوزی، وزیر بودجه بود و اکنون ریاست استان ایل دو فرانس به مرکزیت پاریس را بر عهده دارد. بر اساس نظرسنجی‌ها میزان استقبال به پکرس از زمان پیروزی او در انتخابات درون‌حزبی تاکنون، روز‌به‌روز کاهش یافته و به نظر می‌رسد برخی از رای‌دهندگان که قبلا تمایل به او داشتند به سمت دیگر نامزدها به ویژه لوپن رفته‌اند.
با این حال، در صورت پیروزی پکرس در انتخابات ریاست‌جمهوری، دستمزد فرانسوی‌ها از همین تابستان به میزان سه درصد افزایش خواهد یافت و میزان مهاجرت به فرانسه نیز محدود خواهد شد. او در این زمینه از اجرای سیاست سهمیه‌‌بندی برای مهاجرت سخن گفته است. همچنین افزایش نیروگاه‌های هسته‌ای در فرانسه برای قطع وابستگی به انرژی‌های فسیلی در سال ۲۰۵۰ یکی دیگر از برنامه‌های این نامزد است.
یانیک ژادو
با وجود اینکه هر کدام از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه برنامه‌هایی را در زمینه محیط‌زیست ارائه کرده‌اند، اما یانیک ژادو ۵۴ ساله، نامزد اصلی اکولوژیست‌هاست. ژادو در انتخابات سال ۲۰۱۷، به حامیان بنوآ آمون، نامزد حزب سوسیالیست در آن انتخابات پیوسته بود. او که پیشتر ریاست سازمان غیردولتی «صلح سبز» فرانسه را برعهده داشته، توانست در انتخابات پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۹، سبزها را با ۵/۱۳ درصد آرا به مقام سوم این انتخابات برساند.
از جمله برنامه‌های شاخص این نامزد اکولوژیست می‌توان به ممنوعیت شکار در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات مدارس اشاره کرد. همچنین کمک به خانواده‌های کم‌درآمد برای نوسازی در زمینه انرژی و صدور یک کارت ویژه برای جوانان که بتوانند بدون محدودیت از حمل‌ونقل عمومی در همه جای فرانسه استفاده کنند، از دیگر برنامه‌های ژادو است، اما او در نظرسنجی‌ها رای چندانی را به دست نیاورده و تا راهیابی به مرحله دوم انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه فاصله زیادی دارد.
فابین روسل
فابین روسل ۵۲ ساله و عضو حزب کمونیست فرانسه برای اولین‌بار نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور شده است. این روزنامه‌نگار سابق اکنون عضو پارلمان فرانسه است و در نظرسنجی‌ها میزان آرای احتمالی به او دو تا پنج درصد ارزیابی شده است.
افزایش دستمزدها، مستمری‌ها، کمک‌های اجتماعی و ایجاد درآمد برای دانشجویان و همچنین افزایش مالیات از سه برابر شدن مالیات بر ثروت از جمله برنامه‌های اقتصادی او است. این نامزد کمونیست برخلاف ماکرون خواستار کاهش سن بازنشستگی است و در زمینه قطع وابستگی به انرژی‌های فسیلی هم خواستار افزایش انرژی‌های تجدیدپذیر است. همچنین ملی کردن برخی بخش‌های خصوصی از جمله بزرگراه‌های فرانسه یا شرکت‌های بیمه از دیگر برنامه‌های او است.
آن هیدالگو
آن هیدالگو ۶۲ ساله و شهردار سوسیالیست پاریس با وجود سفرهای متعدد انتخاباتی هنوز نتوانسته موفقیت چندانی در کارزارهای انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه به دست آورد. این بازرس سابق کار، پیشتر عضو دفتر مارتین اوبری، از چهره‌های سرشناس حزب سوسیالیست فرانسه بود؛ زمانی که اوبری وزارت کار را در فاصله سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲ برعهده داشت. او جایگاه چندانی در نظرسنجی‌ها ندارد و با وجود تعدد نامزدهای چپگرا هنوز حاضر به کناره‌گیری از نامزدی در انتخابات نشده است. افزایش حداقل دستمزد، افزایش حقوق معلمان و طرح نوسازی انرژی برای ساختمان‌ها از وعده‌های انتخاباتی آن هیدالگو است.
ژان لاسل
ژان لاسل ۶۶ ساله نامزد حزب «مقاومت می‌کنیم» است که در انتخابات سال ۲۰۱۷ هم نامزد شده بود و فقط کمی بیش از یک درصد آرا را به دست آورده بود. او از سال ۲۰۰۲ تاکنون نماینده پارلمان فرانسه و همزمان شهردار یک شهر کوچک در جنوب فرانسه است. این نامزد در شعارهای انتخاباتی خود بر خواسته‌های روستاییان و کارگران تاکید دارد و خواستار افزایش حقوق آنان است.
نیکلا دوپون انیان
نیکلا دوپون انیان ۶۱ ساله برای سومین بار است که نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه می‌شود. او در سال ۲۰۱۲ کمتر از دو درصد آرا و در سال ۲۰۱۷ کمتر از پنج درصد آرا را به دست آورد و در دور دوم از مارین لوپن حمایت کرد. دوپون انیان اعتقاد راسخی به حفظ حاکمیت ملی فرانسه دارد، اما حضور نامزدی چون اریک زمور در این دور از انتخابات، بخت دوپون انیان را نسبت به قبل هم کمتر کرده است. او اکنون نماینده پارلمان فرانسه است و از مخالفان اتحادیه اروپا به شمار می‌رود. این نامزد همچنین خواستار تعیین سالانه سقف پذیرش مهاجر، از سوی پارلمان فرانسه شده تا میزان مهاجرت به این کشور کنترل شود.
ناتالی آرتو
ناتالی آرتو ۵۲ ساله معلم است. او چندین بار نامزد انتخابات پارلمانی در فرانسه و اروپا شده است. او در دو دوره پیشین انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه نیز نامزد بود، اما هر بار کمتر از یک درصد آرا را به دست آورد. آرتو مدافع «کمونیسم انقلابی» و «مبارزات جمعی» در محیط کار است و بر این باور است هیچ دستمزد یا مستمری در فرانسه نباید کمتر از دو هزار یورو باشد.
فیلیپ پوتو
فیلیپ پوتو ۵۴ ساله کارگر و فعال صنفی سابق است که در طبقه‌بندی‌های سیاسی «کاندیدای چپ افراطی» خوانده می‌شود. او نیز مثل تعدادی دیگر از نامزدهای این دوره، برای سومین بار پیاپی است که نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه می‌شود. گسست از سرمایه‌داری و به ویژه ملی کردن صنعت دارو و «خلع سلاح پلیس» و حتی «توقف انرژی هسته‌ای در ۱۰ سال آینده» از شعارهای رادیکال او است.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهسیاسیلینک کوتاه :