شهرک سینمایی تخریب نشده است
به گزارش جهان صنعت نیوز: هر گوشه این شهرک سینمایی راوی بخشی از تاریخ و گذشته ایران است و فیلمها و سریالهای بسیاری در آن ضبط شدهاند. در حال حاضر هم دو لوکیشن برای فیلمبرداری سریالهای خاتون و جیران در این شهرک ایجاد شده است.
به تازگی اما انتشار ویدئویی در فضای مجازی که براساس آن ادعا میشد خانههای شهرک سینمایی تخریب شدهاند و به آنها رسیدگی نمیشود خبرساز شد. در این ویدئو حتی ادعا شده بود که این شهرک تبدیل به پاتوق معتادان و افراد بیخانمان شده است، موضوعی که البته گزارش میدانی خبرنگار «جهانصنعت» آن را رد میکند.
برای بررسی بیشتر موضوع به شهرک سینمایی رفتیم و پس از بازدید از بخشهای مختلف شهرک که گویای وضعیت مطلوب آن بود با مدیر مجموعه مصاحبه کردیم. مشروح گزارش «جهانصنعت» در خصوص حال و روز این روزهای شهرک سینمایی در پی میآید.
* وضعیت مساعد شهرک سینمایی
زمانی که برای مصاحبه با مهدی میرچی مدیر شهرکهای سینمایی و تلویزیونی ایران به این شهرک رفتیم وی از خبرنگار ما خواست که آزادانه در تمام شهرک۶۳ هکتاری گشتوگذار کند تا خود با چشم خود وضعیت را ببیند.
در گشت و گذاری که به همراه زینعلی یکی از کارمندان شهرک سینمایی در شهرک داشتیم اگرچه بعضا مشاهده میشد که برخی از پنجرهها شیشه نداشته و یا درها نیاز به تعمیرات جزئی داشت اما وضعیت کلی شهرک سینمایی مطلوب بود.
زینعلی با تشریح اینکه نماهای مغازههای خیابان لالهزار و سایر لوکیشنها ممکن است براساس نیاز پروژههای سینمایی تغییراتی کنند توضیح داد که مسوولان مربوطه مرتب در حال سرکشی در شهرک هستند و جایی که نیاز باشد مرمتهای لازم را انجام میدهند.
وی البته گلایههایی از برخی از بازدیدکنندگان از شهرک سینمایی داشت و میگفت: بعضا برخی از بازدیدکنندگان درهای خانهها را به زور باز میکنند تا داخل آنها را ببینند که این امر آسیبهایی را وارد میکند و نجاری که در مجموعه حضور دارد ناچار است مرتب این آسیبهای وارده را تعمیر کند.
در گوشههایی از شهرک سینمایی هم ساخت و ساز برای پروژههای در حال ساخت در جریان است که طبیعی است مصالح ساختمانی برای ساخت لوکیشن ریخته شود، این در حالی است که ممکن است برخی از بازدیدکنندگان تصور کنند وجود این مصالح نشان از تخریب است.
به عنوان نمونه پروژه جیران و یک پروژه سینمایی دیگر قرار است که در یک لوکیشن با اندکی تغییرات اجرا شوند. در حال حاضر پروژه جیران در حال فیلمبرداری است و تغییراتی را به وجود آورده اما به محض اتمام پروژه جیران، پروژه بعدی کلید خورده و با تغییراتی در نما و ظاهر اجرا میشود.
فراموش نکنیم که ساخت و یا برداشتن نماهایی نظیر حوض، ستون و نمای ظاهری ساختمانها در بخشهای مختلف شهرک سینمایی امری معمول است و به تناسب نیاز پروژه ممکن است حوض، پله و یا هر نمای دیگری ساخته و یا تخریب شود، پس نباید با دیدن بقایای شکسته یک حوض یا هر نمای ظاهری دیگری اینطور برداشت کرد که تخریبی صورت گرفته است.
در خصوص شرایط امنیت شهرک و شایعاتی که در مورد حضور افراد معتاد و بیخانمان در آن مطرح میشود نیز باید گفت که ورود به شهرک سینمایی مستلزم عبور از گیتهای ورودی است که باتوجه به قوانین سازمان صداوسیما که شهرک سینمایی زیر نظر آن فعالیت میکند حضور هیچ شخصی بدون آنکه مکاتبات اداری مربوطه انجام شود ممکن نیست. بازدید از شهرک سینمایی نیز صرفا در روزهای پنجشنبه و جمعه برای عموم مردم ممکن است و در سایر روزها چنین امکانی وجود ندارد.
* پاسخ به ابهامها در خصوص وضعیت شهرک
مهدی میرچی مدیر شهرکهای سینمایی و تلویزیونی ایران در پاسخ به این سوال «جهانصنعت» که پس از انتشار ویدئویی در فضای مجازی نگرانیهایی از سوی مردم بابت وضعیت شهرک سینمایی به وجود آمده، ضمن تاکید بر ثابت و دایمی نبودن دکورها و لوکیشنها در شهرک سینمایی ابراز داشت: تنها سازهای که در شهرک سینمایی با داربست و گچ ساخته شده لالهزار است که ساخت آن هم مربوط به حدود۴۸ سال پیش میشود. الان تعریفی که برای لوکیشنها داریم براساس اقتضای زمانی و نگارشی است که فیلمنامه دارد و کارگردان و طراح صحنه مربوطه آن را طراحی میکنند. در حال حاضر تنها جایی از شهرک سینمایی ۶۳ هکتاری که در آن برخی ممکن است فکر کنند یک مقداری تخریب شده است این بخش (لالهزار قدیم) است که البته آن هم تخریب نیست بلکه کهنهکاری شده است. پروژه سینمایی به شهرک سینمایی رجوع کرده و این دکور کهنه را برای خود ریدازاین (بازطراحی) و مرتب میکند. اگر الان مثلا دکور لالهزار را حتی به شکل روز اولش بازگردانیم ممکن است یک پروژه دیگر بیاید و لوکیشن تخریبشده با در و پنجره شکسته بخواهد.
مدیر شهرکهای سینمایی و تلویزیونی ایران با ذکر مثالی خاطرنشان ساخت: برای مثال سال گذشته ما پروژهای داشتیم که از درهای شکسته آنجا استفاده کرد و از آن در راستای هدف خود بهرهبرداری نمود و ما حتی خدماتی برای اتفاقاتی که آنجا صورت گرفته ارائه کردهایم. الان ما در شهرک سینمایی ۱۵ پروژه اصلی داریم که ۱۴مورد آنها سرپاست و وضعیت آنها به نحو احسن است. به عنوان نمونه رصدخانه، منیریه، ژاله، انقلاب، کلاه پهلوی و خانه وزیری همه پروژههایی هستند که سرپا هستند.
میرچی در واکنش به فیلمی که در فضای مجازی منتشر شده نیز گفت: آن کسی که فیلم میگیرد و نقد میکند اتفاقا ما را خوشحال میکند و نقد را بیشتر از تعریف و تمجید میپذیریم و علت آن است که شهرک سینمایی بیشتر دیده میشود و افراد بیشتری خود آمده و میبینند که اتفاقی که افتاده صرفا در۵۰ متر از شهرک ۶۳ هکتاری است.
مدیر شهرکهای سینمایی و تلویزیونی ایران با ذکر اینکه گاهی نیاز یک پروژه است که بخشی از لوکیشن مخروبه باشد گفت: یک تولیدکننده به ما رجوع کرده و میگوید من نیاز به یک خانه سوخته دارم و یا خانهای تخریبشده میخواهم و یا محلهای میخواهم که شبیه حلبیآباد باشد. در خصوص ارائه چنین لوکیشنهایی ما نمیتوانیم بگوییم که شدنی نیست. برای شهرک سینمایی شدنی است. الان شما به توپخانه در شهرک سینمایی نگاه کنید که با وجود گذشت حدود۵۰سال از ساخت آن همچنان سرپاست. میدان منیریه شهرک سینمایی اصالت خود را حفظ کرده است و مثل میدان منیریه۵۰ سال قبل است.
وی در پاسخ به این نقد «جهانصنعت» که در بخشی از قسمتها مثل ساختمان تاریخی شهرداری در قسمت تاجهای بالایی ساختمان نیاز به مرمت وجود دارد نیز ابراز داشت: در جنگ جهانی دوم یکسری از مناطق در ایران بمباران شد و یکی از جاهایی که بمباران شده توپخانه بوده است. اگر میبینید ریختگی وجود دارد و شرایطش به آن شکل است براساس تصویر (واقعه تاریخی) پروژه مربوطه آن کار را انجام داده است. حال ممکن است برای پروژه دیگر کسی بخواهد زمان دیگری را در آن لوکیشن فیلمبرداری کند و آن را مرتب میکند.
مدیر شهرکهای سینمایی و تلویزیونی ایران با ذکر اینکه بیشتر مغازهها و خانههای شهرک سینمایی صرفا پوسته هستند و داخلشان ساختمانی وجود ندارد گفت: ممکن است بسته به نیاز پروژه نما تغییر کند، برخی دو مغازه را یک مغازه میکنند یا برخی تغییر کاربری در مغازه به وجود میآورند. بنابراین شکل نما بر حسب نیازهای پروژه تعیین میشود اما مثلا گرند هتل همیشه گرند هتل است و اصالت خود را حفظ میکند یا کافه نادری و کافه لوانته تغییری نمیکنند چون اینها اصالت خیابان لالهزار هستند.
* اجتنابناپذیر بودن تغییرات در شهرک سینمایی
اگرچه وجود نقد یکی از پایههای اصلی روزنامهنگاری و یکی از عوامل مهم برای توسعه و بهبود وضعیت است اما باید در نظر داشت که نگاه تخصصی در نقدهای مربوطه وجود داشته باشد.
در جایی مثل شهرک سینمایی و تلویزیونی ایران که هر روز پذیرای پروژههای مختلف تولیدی برای فیلمبرداری است، طبیعی است که نمای ظاهری و ساختمانهای ایجادشده گاه حتی دستخوش تغییرات کلی و اساسی شوند.
زمانی پروژهای مثل خاتون ممکن است نیازمند لوکیشنی باشد که راوی عکاسخانهای قدیمی در خیابان تاریخی لالهزار است و چند ماه بعد ممکن است این عکاسخانه تبدیل به کتابفروشی برای روایت یک اثر سینمایی دیگر شود. افزون بر این باید این نکته را در نظر داشت که کارگردانها و طراحهای صحنه دوست ندارند در محیطهایی که برای تماشاگر تکراری شده فیلم خود را فیلمبرداری کنند، لذا ایجاد تغییرات در نماهای ساختمانها و دکور مغازهها حتی در خیابان لالهزار شهرک سینمایی امری اجتنابناپذیر است و نمیتوان از این بابت به مسوولان شهرک سینمایی خرده گرفت. آنچه که در این میان اهمیت دارد آسیب ندیدن بناهای اصلی و هویت تاریخی خیابان یا هر لوکیشن دیگری است که باید مراقب بود خدشهای به آنها وارد نشود.
در نهایت باید گفت که بیشک سینمای ایران نیازمند لوکیشنهای بسیار بیشتری برای روایت آثار تاریخی است و بدون شک وجود یک شهرک سینمایی برای تمام تولیدات سینمایی کشور کافی نیست. به همین دلیل در کنار لزوم ایجاد لوکیشنهای جدید در شهرک سینمایی و تلویزیونی ایران بدون شک ساخت شهرکهای سینمایی دیگر در کشور نیز میتواند بسیار راهگشا باشد.
اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهخواندنیلینک کوتاه :