خرس قهوه‌ای و پلنگ ایرانی قربانی ناآگاهی مردم و تعلل مسوولان
به گزارش جهان صنعت نیوز: دو گونه‌ای که تلف شدند، اولین نماینده‌های حیات‌وحش نیستند که با جامعه انسان‌ها روبه‌رو می‌شوند. برخورد انسان با حیات‌وحش قصه‌ای دراز است و سال‌هاست که قربانی این برخورد نه چندان دوستانه، حیات‌وحش است. در حالی که استان‌هایی مانند مازندران و اردبیل پهنه‌هایی غنی از نظر تنوع‌زیستی و میزبان گونه‌های مختلف حیات‌وحش هستند، مردم این منطقه و متولیان محیط‌زیست و حیات‌وحش این دو نقطه، نشان دادند که اطلاعات چندانی از نحوه تعامل با حیات‌وحش ندارند و در حالی که می‌توانستند بدون ایجاد مشکلی برای حیوان و مردم منطقه این دو گونه را به زیستگاه خود بازگردانند، سبب تلف شدن آنها شدند.
از اردبیل شروع می‌کنیم؛ جایی که یک قلاده خرس قهوه‌ای در روستای کنازق شهرستان نمین دوم اردیبهشت دیده شد و با رفتار نامتعارف مردم محلی جان خود را از دست داد. خرس قهوه‌ای گونه‌ای است که در صورت وجود شرایط تحریک‌آمیز پاسخ خود را نشان می‌دهد اما در حالت عادی علاقه‌ای به ایجاد مخاطره برای جان انسان ندارد این در حالیست که مردم محلی در مواجهه با این گونه از بیل و کلنگ و تجهیزات صنعتی استفاده کردند و گونه پس از تحمل جراحات وارده، جان باخت.
خرس قهوه‌ای در منطقه آذربایجان به‌ویژه در زیستگاه‌های مرکزی استان اردبیل نقش گونه چتر را دارد به این معنی که حفاظت از آن به منزله حفاظت هم‌زمان از چندین گونه ارزشمند در حیات‌وحش محسوب می‌شود و تلفات آن حتی در تعداد خیلی کم ضایعه بزرگی برای اکوسیستم است.
چندین کیلومتر آنطرف‌تر و در استانی ساحلی که وجب به وجب آن با پوشش گیاهی فرش شده و زیستگاه گونه‌های جانوری است، چهارم اردیبهشت‌ماه یک گونه پلنگ در قائمشهر مشاهده شد و جان خود را از دست داد. علی‌رغم نبود امکانات کافی مانند تفنگ بیهوش کننده، مردم قائمشهر نیز به متشنج‌تر شدن جو اطراف این گونه کمک کردند. در حالی که با اعلام نیروی انتظامی، باید مردم از محل حضور این گونه متفرق می‌شدند، این اتفاق نیفتاد تا این پلنگ با از دست دادن آرامش خود به چند تن حمله‌ور شود و در نهایت با برخورد گلوله تلف شود.
در کنار عکس‌العمل کند، بی‌فایده و ناقص برخی مسوولان حیات‌وحش در هر دو استان محل وقوع این حوادث، نحوه برخورد مردم محلی که نسل‌ها با این گونه‌ها همزیستی کرده‌اند و باید نوع رفتار با این گونه‌ها را بشناسند، نگران کننده است. حیات‌وحش به عنوان یکی از اجزای حیاتی محیط‌زیست، نیازمند آموزش‌های مردمی بیشتر و بالابردن سطح آگاهی و دانش مردم نسبت به گونه‌های وحشی است. دراین جا نقش سازمان‌های مردم‌نهاد علاوه بر دستگاه‌های متولی مهم است و اگر آموزش کافی درباره نحوه مواجهه با حیات‌وحش به مردم داده شود، در صورت وقوع حوادث مشابه می‌توان امیدوار بود که آنان واکنش درستی نشان دهند.
این نکته البته نفی‌کننده ضرورت برخورداری برخی نهادهای متولی مانند نیروی انتظامی از آموزش‌های نحوه مواجهه با حیات‌وحش نیست چون اگر این آموزش‌ها داده شده بود نیروی انتظامی در ماجرای پلنگ قائمشهر عملکرد بهتری از خود نشان می‌داد و دو تن از نیروهای آن مجروح نمی‌شدند.
از سوی دیگرضرورت وجود امکانات کافی برای مواجهه با حیات‌وحش در استان‌هایی مانند مازندران که محل زندگی گونه‌های متعددی از حیات‌وحش است هم بیش از پیش احساس می‌شود این در حالیست که به گفته عطا‌الله کاویان- مدیرکل محیط‌زیست استان مازندران- در استان مازندران یک نفر همکار دامپزشک هست که خود در ماموریتِ دیگری بود علاوه بر آن برای زنده‌گیری نیاز به داروی بیهوشی و تفنگ مخصوص بود.
اتفاقاتی که در روزهای اخیر برای دو گونه حیات‌وحش رخ داد و منجر به از دست رفتن دو قلاده ارزشمند شد، به ما یادآوری می‌کند که راه درازی برای حفاظت از حیات‌وحش در پیش داریم چراکه نه امکانات کافی در دسترس است و نه آموزش کافی به مردم و برخی نهادها در زمینه نحوه مواجهه با حیات‌وحش داده شده است.
اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهلینک کوتاه :