بی‌تفاوتی سمی دولت دوازدهم
محمد بهشتی‌وند *
روزی نیست که مقام‌های دولت سیزدهم در رده‌های گوناگون و اعضای مجلس قانونگذاری و نیز کارشناسان و اقتصاددانان و سیاسیون و رسانه‌های هوادار دولت رییسی، نقد و یورش به کارنامه دولت‌های حسن روحانی را متوقف کنند و نگویند و ننویسند که نرخ بالای تورم به رفتار دولت دوازدهم برمی‌گردد یا اینکه دولت دوازدهم با اختراع دلار ۴۲۰۰ تومانی فسادگستری کرد و نیز هر رخداد با نتایج نامناسب در هر بخش از فعالیت‌های اقتصادی و حتی سیاست خارجی را به کارنامه روحانی نسبت ندهند. بدیهی است این راهبرد دیگر کارایی روزها و هفته‌های نخست روی کار آمدن دولت سیزدهم را از دست داده است. واقعیت این است که شهروندان دیگر این خبر برایشان جذابیت ندارد که دولت سیزدهم بدهی دولت دوازدهم را داده است. دولت دوازدهم یک شخصیت حقیقی و حقوقی و نیز پدیده‌ای واقعی است که هرچه کرده در چارچوب قانون بوده و هیچ اتهام رسمی برای این پدیده به مثابه یک کلیت واحد دیده نمی‌شود و بعید است پرونده‌ای در این‌باره در نظام قضایی کشور تشکیل شده باشد.
از سوی دیگر ارکان و اجزا و مدیران ارشد و میانی دولت دوازدهم نیز شاید بر پایه یک توافق گروهی و یک میثاق شفاهی یا کتبی در این ده ماه روزه سکوت گرفته و هرگز درباره این داوری‌های تخریبگرانه اعتراض نکرده و چیزی نمی‌گویند. جز عبدالناصر همتی که در سال‌های پرآشوب ارزی و اقتصاد سال ۱۳۹۷ که برخی انتقادهای پرشماری به دولت دارد معاون اقتصادی دولت، وزیر اقتصاد، رییس سازمان برنامه، وزیر نفت، صمت و کشاورزی و کار و نیز سخنگوی دولت دوازدهم و از همه مهم‌تر رییس‌جمهور و معاون اول او در برابر این یورش سیل‌آسا و هرروزه راهبرد بی‌تفاوتی سمی را در پیش گرفته و کلامی در دفاع از خود بر زبان نیاورده و چیزی نمی‌نویسند. روانشناسان اجتماعی باور دارند بی‌تفاوتی در برابر منتقدان و معترضان و نیز رقبا به ویژه در سپهر سیاست بدترین نوع خشونت است. سکوت سمی ارکان و اجزای دولت دوازدهم که به نظر می‌رسد از پیش اندیشیده باشد و سازوکار آن تدارک دیده شده است دولت سیزدهم را رنج می‌دهد. سکوت سمی دولت دوازدهم البته بر آتش خشم دولت امروز و نیز رسانه‌ها و سیاستمداران افراطی دولت رییسی می‌افزاید و آنها تا مرز‌های سخت جلو می‌روند و البته بیش از پیش آسیب می‌بینند. این راهبرد شگفت‌انگیز دولت دوازدهم بدون چون و چرا تا امروز کامیاب بوده است اما از سوی دیگر سمی است چون شهروندان و رای‌دهندگان به آن دولت را نیز آزار می‌دهد. شاید نوعی بحث آزاد همانند آنچه در جریان انتخابات ۱۳۹۶ میان روحانی و رییسی برگزار شد بتواند بر این روند نقطه پایان بگذارد. سکوت سمی و رنج‌دهنده دولت دوازدهم تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
لینک کوتاه :