xtrim

شروط بهبود کسب‌ و‌ کار صنایع‌دستی

به گزارش جهان صنعت نیوز: وی که به سبب فعالیت‌هایش در اتاق بازرگانی و انجمن معرق‌کاران از نزدیک با مسائل و چالش‌های حوزه اقتصاد و صنایع‌دستی توامان آشنا است، معتقد است که باید برای شکوفایی پیش‌بینی‌شده در حوزه صنایع‌دستی شروط اولیه‌ای  تامین شود.

رییس اتحادیه تعاونی‌های صنایع‌دستی استان تهران بر این نظر است که توجه به تولید دانش‌بنیان در حوزه صنایع‌دستی و تامین تسهیلات و کمک‌های وعده داده شده به فعالان صنایع‌دستی، شروط اساسی و اولیه برای بهبود وضعیت اقتصاد صنایع‌دستی کشور هستند.

مشروح مصاحبه «جهان‌صنعت» با خاطره استاد رضایی رییس اتحادیه تعاونی‌های صنایع‌دستی استان تهران در پی می‌آید.

opal

– آمار و ارقام اعلامی و پیش‌بینی‌ها از آینده صنایع‌دستی در جهان گویای آن است که این هنر- صنعت تا سال ۲۰۲۶ در مسیر پیشرفت و شکوفایی اقتصادی قرار دارد؛ یعنی به مرور از وضعیت رکود مربوط به دوران همه‌گیری کووید۱۹ خارج شده و وضعیت آن رو به شکوفایی خواهد گذاشت. باتوجه به بازار رو به رشد صنایع‌دستی در جهان به نظر شما چه اقداماتی برای بهره‌مند شدن فعالان صنایع‌دستی ایران از این فرصت باید صورت گیرد؟

 در بحث توسعه جهانی، سازمان توسعه جهانی در حوزه تامین محصول و صادرات، نقشه و برنامه مشخصی دارد که آینده بازار را پیش‌بینی می‌کند و پیش‌بینی آنها این است که در تمام حوزه‌ها از جمله در حوزه صنایع‌دستی و صنایع خلاق و گردشگری زمینه توسعه وجود دارد.

برای رسیدن به این شکوفایی اقتصادی در حوزه صنایع‌دستی به دو مزیت ‌باید در فضای داخلی توجه داشته باشیم. بحث پوشش‌دهی حوزه‌های آموزشی که می‌تواند به بحث دانش‌بنیان و دانش‌محور برسد. در این قالب قابلیت ارائه، تولید و کیفیت بالا می‌رود و مدیریت تولید صنایع‌دستی می‌تواند با قدرت بیشتری وارد بحث‌های معاملاتی و اقتصادی شود.

مساله دیگر بحث‌های حمایتی و بسته‌های دولتی است که جزء مصوبات و پیش‌بینی‌ها بوده و ‌باید در نظر گرفته شوند.

امیدواریم که این بخش دوم هم عملیاتی شود یعنی صرف تلاش تولیدکننده یا هنرمند فعال حوزه صنایع‌دستی نباشد.

باید توجه داشته باشید که تولید دانش‌بنیان نیاز به سرمایه‌گذاری داشته و این موضوع در خصوص آن اهمیت دارد. افزون بر آن جذب متخصصان لازم نیز هزینه‌بر است. این هزینه‌ها را  فعالان صنایع‌دستی در بسیاری از موارد نمی‌توانند به راحتی تامین کنند لذا اگر بسته‌های حمایتی صنایع‌دستی جریان پیدا کند این مساله تسهیل می‌شود.

اگر این دو مزیت کنار یکدیگر بنشیند قطع به یقین ما نیز می‌توانیم امیدواریم باشیم که مسیر جهانی که در چشم‌انداز اصلی و کلان دنبال می‌شود و منجر به شکوفایی صنایع‌دستی در سال‌های آتی خواهد شد در ایران نیز برای آن جایگاهی وجود داشته باشد و محقق شود.

– به مساله تولید دانش‌بنیان اشاره کردید. باتوجه به نامگذاری امسال با عنوان تولید دانش‌بنیان و اشتغال‌محور و تاکید بر شعار اشتغال دانش‌بنیان به نظر می‌رسد که سازمان‌های دولتی نیز از این موضوع حمایت کنند. با این وجود به نظر می‌رسد در حوزه صنایع‌دستی جایگاه تولید دانش‌بنیان چندان روشن نیست. لطفا کمی در این خصوص توضیح دهید.

در بسیاری از حوزه‌های صنایع‌دستی می‌توانیم از فناوری‌های دانش‌بنیان استفاده کنیم و باید هم این اتفاق بیفتد. در اتحادیه صنایع‌دستی استان تهران همواره تکیه بر بحث استفاده از فناوری‌های دانش‌بنیان داشته‌ایم.

درخواست ما همواره این بوده که این امکان استفاده از فناوری دانش‌بنیان را برای فضای تولید حوزه صنایع‌دستی ایجاد کنیم. توجه داشته باشید که نگاه صد در صد سنتی باعث این می‌شود که قدرت رقابت و سطح کیفیت تولید کاهش پیدا کند.

 اگر گرایش صنایع‌دستی به سمت دانش‌بنیان شدن و یا دانش‌محور شدن برگردد و فضا برایش ایجاد شود قطع به یقین اولین مزیتی که پیدا می‌کند ایجاد قابلیت رقابت در بازار برای صنایع‌دستی است. این قابلیت رقابتی ایجادشده در بحث فروش داخلی و خارجی می‌تواند اثرگذار باشد.

– اگر بخواهیم روشن‌تر صحبت کنیم مشخصا در چه شاخه‌ها و بخش‌هایی از صنایع‌دستی می‌توان از تولید دانش‌بنیان صحبت کرد و در چه قسمت‌هایی از تولید صنایع‌دستی می‌توان از فناوری‌های دانش‌بنیان استفاده کرد؟

به عنوان نمونه در بحث سفال، شیشه، سرامیک و حتی در زمینه تولیدات فلزی حوزه صنایع‌دستی با دانش‌بنیان شدن می‌توانیم این حوزه‌ها را ارتقا دهیم و شرایطی به وجود آوریم که صنایع‌دستی ایران در فضای رقابتی بازار بتواند جایگاه مورد نظر خود را به دست آورد.

متاسفانه در زمینه استفاده از فناوری در صنایع‌دستی، دستگاه لیزر همواره مورد اتهام قرار می‌گیرد مثلاً گفته می‌شود چرا از لیزر برای تراش چوب استفاده می‌شود و یا چرا تراش سنگ با لیزر انجام می‌گیرد.

توجه داشته باشید که هنرمند حوزه صنایع‌دستی با استفاده از لیزر میزان خطای کار را پایین می‌آورد. مشخص است که با مته و مغار و فلز دستی انجام برخی از کارها ممکن نیست.

 در تهران در خصوص کار روی شیشه به دفعات از مسوولان معاونت صنایع‌دستی شنیده‌ام که چرا از لیزر استفاده می‌شود اما گفته نمی‌شود که چه فناوری‌ای باید جایگزین آن شود.

– به عنوان جمع‌بندی بگویید به نظر شما مسوولان مرتبط در حوزه صنایع‌دستی جهت بهبود وضعیت و زمینه‌سازی استفاده از تولیدات دانش‌بنیان در این حوزه چه اقدامی ‌باید صورت دهند؟

فراموش نکنیم که طراحی به‌روز تجهیزات مواد اولیه و دانش فنی، نیاز اولیه و اساسی در زمینه تولید صنایع‌دستی است. به نظرم مسوولان مربوطه به جای آنکه در مقابل فناوری‌های نوین مقاومت کنند و همواره در حال تفکیک کردن و کوچک کردن موضوع باشند، بهتر است که تمرکز خود را بر دانش‌محور کردن صنایع‌دستی بگذارند.

به عقیده من مساله تناقض‌آمیز اینجا است که در زمینه استفاده از تولیدات دانش‌بنیان صحبت‌هایی مطرح می‌شود اما جایی که نیاز به تعامل و هم‌افزایی داریم این اقدام صورت نمی‌گیرد.

اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهخواندنی
شناسه : 260628
لینک کوتاه :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *