اگر گرانی در راه نیست چرا پول میدهید؟
محمد بهشتیوند *
در همین روزهای تازهسپریشده نیز قیمت ماکارونی و نانهای حجیم و نیز قیمت انواع ساندویچ و کالاهایی که در آنها آرد گندم استفاده میشود گران شده است. دولت سیزدهم با این توجیه که نباید یارانه آرد گندم به جیب چند تولیدکننده برود یا به کشورهای دیگر قاچاق شود اقدام به افزایش قیمت آرد تحویلی به بخش صنعت کرده است. با این اقدام و تا همین جای کار راه برای افزایش نرخ تورم شتابان مواد غذایی هموار شده و با حذف یارانه ارزی به واردات نهادههای دامی باید چشم به راه افزایش قیمت گوشت قرمز، گوشت مرغ و تخممرغ و فرآوردههای لبنیات باشیم. با این همه رییس دولت در تلویزیون و خطاب به شهروندان تصریح کرد قیمت نان و بنزین و دارو افزایش نخواهد یافت. شهروندان ایرانی حالا میپرسند اگر قرار نیست قیمتها افزایش یابد چرا باید به هر خانواده در سه دهک فقیرتر ۳۵۵ هزار تومان و نیز به چند دهک با درآمدهای بالاتر ۲۵۵ هزار تومان یارانه داده شود. اگر دولت میگوید کمبود درآمد دارد و همه دلارهای به دست آمده از صادرات دوبرابری نفت به بدهیهای ایجادشده دولت دوازدهم داده شده باید معلوم شود این میزان پول تازه تزریقشده به بازار پول از مسیر خانوادهها از محل کدام منابع تامین شده و اصولا اگر قرار نیست گرانیهای تازه رخ دهد به چه دلیل باید به شهروندان پول داد.
واقعیت این است که نهاد دولت و نهاد ریاستجمهوری میخواهند کار بزرگی انجام دهند و نظام یارانهای تازهای برقرار کنند و نیز در همین حال میخواهند سیاستهای ارزی را که یکی از دلایل رشد تورم به حساب میآید اصلاح کند. این دو اقدام بسیار اثرگذار بر کسبوکار و معیشت شهروندان نیازمند مدیریت علمی کارشناسانه و نیز نیازمند متقاعد کردن واقعی شهروندانی است که در همین سالهای تازهسپریشده تا ۳۵ درصد قدرت خریدشان از سوی تورمهای ۴۰ درصدی به باد رفته است.
دولت باید از همه مهارتهای کارشناسانه در امور سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و روانشناسی اجتماعی برای انجام این اقدامهای سرنوشتساز استفاده کند. به طور مثال میتوان از شهروندان ایرانی که سخنان رییس دولت و معاون اول او را از تلویزیون شنیدهاند نظرخواهی کرد و میزان و درجه موجب شدن آنها را درباره اینکه قرار نیست گرانی رخ دهد پرسید یا از شهروندان نظرخواهی کرد که اعتماد آنها به وعده دولت سیزدهم چقدر است.
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :