افراط در بدیههسرایی
محمد بهشتیوند *
مقامهای دولتهای مستقر به ویژه در ماههای نخست در آدرس دادن کارنامه خود و کارنامه دولت قبل به ویژه اگر از جناح سیاسی مخالف باشد اصرار عجیبی به افراط در دو چیز دارند؛ افراط نخست نشان دادن اینکه دولت قبلی بیعرضه بوده، کاربلد نبوده و سوءمدیریت داشته است. افراط دوم این است که اصرار دارند هر کاری میکنند بدون اینکه دلایلش را بگویند آن را پیروزی خود و شکست دولت پیشین معرفی کنند. مقامهای دولت فعلی به ویژه رییس سازمان برنامه و بودجه و نیز وزیر اقتصاد در این باره سرآمد دیگر اعضای کابینه هستند و به نظر میرسد در غیاب سیاستگذاری اصلاح ساختاری کامیاب در نهادهای تحت مدیریت خود در فعالیت هشتماهه خود اصرار دارند بدیههسرایی کنند. به طور مثال رییس سازمان برنامه و بودجه در تازهترین سخنان خود گفته است: «در فروردین با وجود اینکه در ماه فروردین درآمدها پایین است اما پرداختهای این ماه بدون استقراض و از محل درآمد دولت واریز شده است.» اما وی توضیح نمیدهد که دولت دوازدهم در فروردین پارسال چقدر صادرات نفتخام داشته و به چه قیمتی میفروخته و فاصله زمانی بین فروش و دریافت درآمد صادرات نفتخام چقدر بوده و هر دلار ارزی که مالکیت آن در اختیار دولت بوده به چه قیمتی در بازار آزاد فروخته میشده است.
باید به آقای مسعود میرکاظمی یادآور شد بنا به قول رییسجمهور و نیز وزیر نفت دولت سیزدهم میزان صادرات نفتخام ایران در این ماهها به میزان صادرات قبل از تحریم رسیده است. علاوه بر آن قیمت نفتخام پس از جنگ اوکراین به ویژه در فروردین امسال در بازارهای جهانی رشد شگفتانگیزی داشته است.
علاوه بر این دولت تاکید دارد دریافت صادرات نفت در دولت سیزدهم به سرعت ممکن شده است و خزانه بانک مرکزی به گفته رییس کل آن از همیشه بیشتر اسکناس و سایر انواع دلار را دارد.
دولت در حالی به دولت قبل پُز میدهد که چنین شد و چنان شد که دولت روحانی با بیشترین سرکوب خارجی روبهرو بود و در داخل نیز دستش را بسته بودند و نمیتوانست دلار را با هر قیمت بفروشد.
این روش نشان دادن پیروزی از سوی فرماندهان اقتصادی در هر فرصت و هر گفته و نوشتهای جز بدیههسرایی و بیان اینکه خورشید نور دارد، نیست. دولت سیزدهم باید این لباس فخرفروشی بیهوده را که سوهان روح شهروندان است و دلآزردگی شهروندان را دنبال میکند دور بیندازد و درباره مسائل اصلیتر گفتوگو کند.
لینک کوتاه :