بی‌تکلف بود در مشی و منش
برای نماینده محبوب و فقید، حاج عمران علیمحمدی- به بهانه روز قانون و هفته مجلس
عباس خزلی *
موقعیت شغلی، او را از تعامل با مردم محروم نکرد و پیوسته با اقشار و اصناف مختلف در ارتباط بود.
گمنام‌ترین مردمان را از مهر و محبت خود بی‌نصیب نمی‌گذاشت و آنچنان با مردم باصفا و بی‌ریا در ارتباط بود که حقیقتا به توصیه مولا علی «ع» جامه عمل پوشیده بود.
«خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَهً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَیْکُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَیْکُمْ ؛ با مردم آنچنان معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک ریزند و اگر زنده بمانید به شما عشق ورزند.»
جلب رضایت مردم را ضامن بقای نظام می‌دانست و این سیره را در عمل به اثبات رسانده بود و می‌توان گواه آن را در انتخاب برتر مردم عزیز، برای حضور وی در عرصه خدمت و به عنوان وکیل ملت اشاره کرد.
حاج عمران، در بطن توده عادی، صمیمانه در ارتباط و به هیچ‌وجه خود را برتر و بالاتر از آنها نمی‌دید و زبان گویای مردم در مراجع گوناگون برای رفع مشکلات آنان بود.
تعالی معنوی وی در پیگیری و رفع و رجوع گرفتاران در هر لباس و مسلک هویدا بود و آنچنان از رضایت مردم راضی و خرسند می‌شد که از ابتهاج آنان، گویی بزرگ‌ترین ثروت عالم را در کف دارد، که حقیقتا بزرگ‌ترین ثروت عالم، خدمت به مردم است.
هر آنچه که از وصف یک انسان مردمدار باید اشاره کرد، در وجود نازنین این عزیز فقید بود.
باشد که چنین اوصافی در وجودمان تجلی یابد که در نبودمان چنین قضاوت شویم.
«عاش سعیدا و مات سعیدا»
* روزنامه‌نگار
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :
